لوپین ها به طور فزاینده ای در باغ کمیاب می شوند. اهمیت آنها در کشاورزی به طور مداوم در حال افزایش است. در حالی که دومی دلایل خوبی دارد، روند کاهشی به عنوان یک گیاه باغی غم انگیز است. زیرا لوپین غنی‌کننده‌ای برای فضای سبز شماست، نه فقط به خاطر گل‌ها و اندازه چشمگیر آن. حتی بسترهای مستعمل نیز از خواص گیاه چند ساله بهره می برند، زیرا می توانند خاک را در چندین سطح بهبود بخشند یا فقط مناطق را به طور موثر پوشش دهند.
مکان
لوپین ها معمولاً به ارتفاع شگفت انگیزی بیش از یک متر می رسند.با این حال، اشکال کشت شده با گل زیاد به دلیل خوشه هایشان نسبتاً سنگین هستند. بنابراین گیاهان در برابر باد آسیب پذیر هستند، به راحتی خم می شوند و به سرعت می شکنند. بنابراین لوپین ها در درجه اول به مکانی محافظت شده از باد نیاز دارند. محل کاشت باید فضای کافی رو به بالا و نور کافی را ارائه دهد. گرم، روشن و محافظت شده - ضلع جنوبی نزدیک دیوار یا وسط یک بستر پر کاشت با گیاهان بلندتر برای این کار ایده آل است. مکان نزدیک پرچین نیز یک گزینه است.
زیرلایه
باغبانان لازم نیست هنگام انتخاب زیرلایه لوپین سختگیر باشند. به عنوان یک بهبود دهنده خاک و کود سبز محبوب، گیاهان هر چیزی جز خواستار هستند. در صورت تمایل به گل زیبایی خاص، خاک باید لاغر، کمی اسیدی و قابل نفوذ باشد. اساساً هر بستری که مستعد غرقابی نباشد، یعنی نسبتاً خشک باشد، مناسب است. بنابراین خاک های بسیار مرطوب و فشرده باید از قبل با ماسه شل شوند، اما چیزی جز آماده سازی برای لوپین ها لازم نیست.
نکته:
به عنوان یک کود سبز و برای افزایش کیفیت خاک، می توان به طور خاص روی بسترهای مستعمل و آلوده کشت کرد و پس از گل دهی زیر آن قلاب کرد.
آبیاری و کوددهی
لوپین ها گیاهانی بسیار قوی و بی نیاز با ریشه های شگفت انگیزی بلند هستند. اینها تا دو متر در زمین رشد می کنند و بنابراین می توانند از ذخایر مواد مغذی و آب زیادی استفاده کنند. بنابراین آبیاری به سختی ضروری است، حتی اگر برای مدت طولانی باران نبارد. با این حال، این فقط برای لوپین هایی که قبلاً با موفقیت رشد کرده اند صدق می کند. اگر گیاهان چند ساله به تازگی کاشته شده باشند، در چند هفته یا حتی ماه های اول به مراقبت بیشتری نیاز دارند. آبیاری به ویژه تا سه ماه ضروری است. آب باران یا آب شیر نرم ایده آل هستند. از آب حوضچه تصفیه نشده شیمیایی نیز می توان برای آبیاری لوپین استفاده کرد. بین آبیاری، حتی با گیاهان چند ساله جوان، باید صبر کنید تا خاک کاملاً خشک شود.
همانند آبیاری، کوددهی برای لوپین بعد از سال اول رشد ضروری نیست. سپس می تواند خود را از زمین تامین کند. مراقبت اضافی فقط برای لوپین های جوانی که در خاک بسیار مستعمل و در نتیجه بسیار فقیر از مواد مغذی رشد می کنند منطقی است. اگر می خواهید تلاش لازم برای کوددهی و آبیاری را کاهش دهید، از آب حوضچه استفاده کنید. مواد مغذی موجود در این در حال حاضر برای تامین کافی است. همچنین می توان از مقادیر کمی کمپوست استفاده کرد. اولین دوز در هنگام کاشت داده می شود و کمپوست مستقیماً به چاله کاشت اضافه می شود. دو تا سه ماه بعد می توان مقداری کمپوست را به صورت سطحی در اطراف گیاهان چند ساله پخش کرد. آبیاری شدید یا کود دهی کمی قبل از بارندگی به توزیع یکنواخت مواد غذایی کمک می کند.
تکثیر
لوپین را می توان از طریق قلمه زدن، تقسیم و کاشت تکثیر کرد. حداقل در دو نوع اول باید ویژگی های خاصی را در نظر گرفت. قلمه ها را باید در اوایل بهار، مستقیماً پس از اولین شاخه ها برداشت. سپس به صورت زیر عمل کنید:
- به اصطلاح قلمه های پایه در حدود اسفند که ارتفاع شاخه های جوان حدود ده سانتی متر است، قطع می شود. اینها مستقیماً در زمین، یعنی تا حد امکان نزدیک به ریشه از گیاه جدا می شوند.
- قله ها در خاک استریل گلدان قرار می گیرند به طوری که حدود یک تا دو سانتی متر در بستر وجود داشته باشد.
- به اصطلاح سرد باکس به عنوان گلدان توصیه می شود. بنابراین یک قاب سرد که به طور مصنوعی گرم نمی شود.
- قلمه ها باید روشن و محافظت شوند، اما می توانند در برابر سرماهای خفیف مقاومت کنند. باید مرتب آبیاری شوند اما هرگز نباید خیس بمانند.
- حداکثر بعد از دو ماه باید قلمه های قاعده ریشه دار شده باشند. این به وضوح در رشد و ظهور برگ های جدید منعکس می شود. سپس می توان آنها را از جعبه انتشار به محل مورد نظر منتقل کرد.
لوپین را می توان با تقسیم کمی سریعتر و راحتتر تکثیر کرد. با این حال، این اقدام همیشه موفق نیست. خطر در اینجا در صدمه زدن به ریشه ها نهفته است که تا عمق بسیار زیادی در زمین گسترش می یابد. بنابراین تقریباً اجتناب ناپذیر است که بخش زیادی از توده ریشه از بین برود. با این وجود، این شکل از تکثیر امکان پذیر است و حتی برای جوان سازی در لوپین های مسن با کاهش قدرت گلدهی توصیه می شود. دستورالعمل های زیر نشان می دهد که چگونه این کار باید انجام شود:
- زمان های ممکن اواخر بهار تا اوایل تابستان و اوایل پاییز است. در هر صورت مهم است که چند هفته اول پس از تقسیم لوپین بدون یخ زدگی باشد.
- گیاه چند ساله تا حد امکان به طور گسترده و عمیق حفر می شود تا توده ریشه زیادی حفظ شود. اما برداشتن بستر ضروری نیست و به دلیل خطر آسیب به ریشه ها منطقی نیست.
- سپس گیاه را از وسط تقسیم می کنند. یک بیل تیز با لبه صاف و تیز برای این کار ایده آل است.
- قسمتهای چندساله به دست آمده را به طور جداگانه کاشته، با کمپوست یا آب حوض کود داده و به اندازه کافی آبیاری می کنند.
هرچه ریشه های بیشتری آسیب نبینند، شانس رشد موفقیت آمیز لوپین ها بیشتر می شود.
کاشت
تکثیر لوپین از دانه ها به تلاش کمی نیاز دارد، اما نیاز به صبر دارد. مگر اینکه گیاهان رها شوند تا خودشان بکارند. گیاهان چند ساله تا عرض هفت متر خود کاشت می کنند، به همین دلیل است که می توانند به یک آفت واقعی در بستر تبدیل شوند.اگر می خواهید منطقه بزرگتری را با گیاهان گلدار جذاب پر کنید، فقط باید صبر کنید و علف های هرز را دور نگه دارید.
اگر می خواهید از پخش شدن بی رویه جلوگیری کنید، باید گل های خشک شده را در اسرع وقت حذف کنید. کاشت هدف به شرح زیر است:
- دانه ها از گل های پژمرده به دست می آیند. برای این کار می توان گل ها را جدا کرد و در کیسه پارچه ای تکان داد و یا البته دانه ها را خریداری کرد.
- قبل از کاشت خود بذرها یک روز در آب گرم خیس می شوند.
- بذرها مستقیماً در فضای باز کاشته می شوند و سه تا پنج بذر در همان نقطه به آرامی با خاک پوشانده می شوند.
- در هشت تا دوازده هفته اول باید به طور مرتب آبیاری کنید و از خشک شدن کامل خودداری کنید. با این حال شناور کردن لازم نیست.
اوایل بهار، حوالی اسفند و همچنین اوایل پاییز زمان‌های احتمالی برای کاشت است.
تقاطع
تنها چیزی که لازم است یک مخلوط است که در پاییز پس از پژمرده شدن کامل لوپین انجام می شود. از طرف دیگر، می توانید در بهار - البته قبل از جوانه زدن - عرض یک دست را از سطح زمین برش دهید.
نکته:
اگر می خواهید گلدهی دوم سال را تحریک کنید، ساقه های گل را بلافاصله پس از شکوفه دادن در تابستان نزدیک به زمین ببرید.
زمستان
بیشتر لوپین ها تا 25- درجه سانتیگراد بدون هیچ مشکلی مقاوم هستند. برخی دیگر حتی می توانند دمای زیر صفر را نیز تحمل کنند. بنابراین حفاظت در زمستان اساساً ضروری نیست. لوپین ها فقط می توانند در یخبندان های شدید از پوشاندن رنج ببرند یا از آن سود ببرند.
بهسازی خاک
لوپین ها کیفیت خاک را از چند جهت بهبود می بخشد. از یک طرف می توان آنها را در خاک مستعمل کاشت و مواد مغذی مهمی را در خاک جمع کرد.از سوی دیگر، ریشه های گسترده، بستر را حتی در اعماق آن شل می کند. مزیت واضح در اینجا این است که در حالی که خاک در حال اصلاح است، باعث ایجاد چشم نوازی در باغ می شود.
احتیاط: سمی
با استثنائات خاص، لوپین ها سمی هستند و به سرعت می توانند مشکلات جدی در افراد و حیوانات ایجاد کنند. به ویژه دانه ها را نباید از نظر سمیت دست کم گرفت. اگر حیوانات خانگی یا کودکانی دارید که در باغ بازی می کنند، باید از استفاده از لوپین خودداری کنید یا مطمئن شوید که نه تصادفی بلعیده می شود و نه تماس مستقیم وجود دارد.
بیماری های معمولی، آفات و خطاهای مراقبتی
اصولاً لوپین ها در باغ و به خصوص در محل مناسب بسیار مقاوم هستند و کمتر در معرض بیماری ها و انگل ها هستند. با این حال، حلزون ها و کپک ها و همچنین بستر دائمی مرطوب یا حتی مرطوب می توانند خطرناک باشند.بنابراین پوشش ضد حلزون برای گیاهان چند ساله بسیار جوان و اولین شاخه های بهار توصیه می شود. در صورت بروز کپک، مخلوطی از یک قسمت شیر کامل تازه و هشت تا نه قسمت آب را می توان چندین بار در هفته اسپری کرد تا علائم بیماری از بین برود.
نتیجه گیری
لوپین یک گیاه گلدار تزیینی چند ساله با نیازهای بسیار کم است که کیفیت خاک را بهبود می بخشد و می تواند به سرعت مناطق باز را بیش از حد رشد کند. لوپین‌ها در رنگ‌های متعدد و ایده‌آل برای مبتدیان در مراقبت از گیاهان و همچنین باغبانانی که زمان کمی دارند، دارای مزایای متعددی برای ارائه هستند.
