پرچین لورل با گیاهان واقعی لور فقط تا حدی مقاوم است. قبل از اینکه چندین گیاه لورل را برای پرچین از مهد کودک تحویل بگیرید، باید این را در نظر بگیرید. لور واقعی (Laurus nobilis) از خاور نزدیک و منطقه مدیترانه می آید؛ این گیاه در زمستان های سخت استفاده نمی شود. از نظر عامیانه و بصری، گاهی اوقات با گیلاس لورل، در واقع گیلاس لورل اشتباه گرفته می شود. با این حال، هیچ رابطه گیاه شناسی وجود ندارد. پرچین ساخته شده از لور واقعی زیبا به نظر می رسد و اگر آب و هوا مناسب باشد مراقبت از آن بسیار آسان است.
مکان
قبل از خرید بوته لور ابتدا باید مناسب بودن موقعیت جغرافیایی مشخص شود. لور واقعی فقط چند درجه زیر صفر را در زمستان تحمل می کند. باغی در راینلند، جایی در دریای شمال یا دریاچه کنستانس برای کاشت پرچین لور مناسب است.
در باغ، Laurus nobilis مکانی گرم با آفتاب زیاد می خواهد. اما مناطق نیمه سایه با آفتاب کافی در صبح یا بعد از ظهر نیز قابل تحمل است. بهتر است مکانی محافظت شده از باد باشد تا در زمستان در معرض بادهای سرد قرار نگیرد.
طبقه
هرچه شرایط خاک با نیازهای لور سازگارتر باشد، در زمستان سالم‌تر می‌ماند و از سهل انگاری در آبیاری و کوددهی می‌گذرد. خاک ایده آل برای پرچین Laurus nobilis این است:
- شنی، هوموس
- قابل نفوذ و از نظر ساختاری پایدار
- ضعیف ترش
خاک متراکم که تمایل به غرقابی دارد مناسب نیست و باید قبل از کاشت کاملا آماده شود.
ریختن
بسته به اینکه شرایط سایت و خاک چقدر خوب است، لازم نیست زیاد نگران آب و مواد مغذی باشید. ریشه ها هرگز نباید به طور کامل خشک شوند. بر این اساس، پرچین باید در دوره های خشک و آفتابی به اندازه کافی آبیاری شود. از آنجایی که لورل تا حدودی نسبت به آهک مقاوم است، پرچین را می توان با شلنگ آبیاری کرد. حتی در دوره های زمستانی خشک و بدون یخبندان: آبیاری را فراموش نکنید.
کوددهی
پرچین لورل فقط به کمی کود اضافی نیاز دارد. ریشه ادویه لورل به نمک بسیار حساس است. بنابراین کودهای مبتنی بر نمک های معدنی چندان مناسب نیستند. بهتر است فقط از کودهای طبیعی طولانی مدت مانند کمپوست، کود دامی یا کود مبتنی بر ملاس استفاده کنید.بنابراین کود دهی به مقدار کم انجام می شود و اگر چنین است، در مرحله رشد بین آوریل و آگوست انجام می شود.
کاشت
برای پرچین لورل، برای یک متر پرچین، دو گیاه به ارتفاع تقریبی 40 تا 60 سانتی متر بشمارید. پس از آن، شکاف ها را می توان با قلمه ها پر کرد. علاوه بر این، لورل نیز از طریق روت رانر تکثیر می‌شود.
آماده سازی خوب خاک مهم است. خاک باید سخاوتمندانه شل شود. در صورت لزوم، به خصوص مناطق لومی و سنگلاخ را می توان با خاک سست و شنی جایگزین کرد. ریشه ها نسبتاً ظریف هستند و باید به آنها فرصت دهید تا به راحتی در خاک ریشه کرده و به خوبی منشعب شوند.
- بهترین زمان کاشت: بهار یا پاییز
- قبلاً روت توپ را آبیاری کنید (تا زمانی که دیگر حباب هوا خارج نشود)
- مسیر پرچین برنامه ریزی شده را با رشته علامت بزنید
- حفر چاله کاشت (فاصله حدوداً 50 سانتی متر)
- حداقل دو برابر عمق توپ ریشه
- مخلوطی از کمپوست، کود و خاک باغچه را پر کنید
- گیاهان را تا لبه قابل مشاهده خاک وارد کنید
- پر از مخلوط ماسه و خاک
- ارض را فشار دهید
- چاه آب اما باعث غرقابی نشود
- برای جلوگیری از خشک شدن و علف های هرز یک لایه مالچ (از کاه) روی آن قرار دهید
نکته:
اگر گیاهان در حال حاضر یک متر یا بالاتر هستند، توصیه می شود در سال اول برای رشد مستقیم آنها را حمایت کنید.
تکثیر
اگر می‌خواهید کمی بیشتر تلاش کنید و همچنین می‌خواهید در یک پرچین طولانی در هزینه خود صرفه‌جویی کنید، می‌توانید خودتان لور ادویه‌دار را نیز تکثیر کنید. تکثیر از طریق قلمه نوید سریع ترین و بیشترین موفقیت را می دهد.اما می توان از دانه ها یا ریشه ها نیز رشد کرد. لور واقعی را نیز می توان با پایین آوردن آن تکثیر کرد، اما در صورت وجود کاشت پرچین موجود، پایین آوردن آن بسیار دشوار خواهد بود. راه های ساده تری هم وجود دارد.
قلمه
برای این کار شاخه های نیمه رسیده را از Laurus nobilis جدا کنید. سپس آنها را از نوک به طول 10 تا 20 سانتی متر برش می دهند. شاخه های جوان و تازه برای این کار مناسب نیستند. برگ های پایینی را بردارید، چهار یا پنج برگ کافی است.
سپس آنها را در بستر در حال رشد قرار می دهید تا ریشه بدهند. هنگامی که آب و هوا مرطوب است ریشه ها سریعتر تشکیل می شوند. این را می توان به عنوان مثال با یک فیلم شفاف به دست آورد. تهویه روزانه را فراموش نکنید تا از تشکیل کپک جلوگیری کنید.
حدود شش ماه طول می کشد تا ریشه های به اندازه کافی قوی شکل بگیرند، سپس می توان آنها را در فضای باز قرار داد، ایده آل از بهار به بعد.
حتی در ظرف حاوی آب، احتمالاً با چند قطره کمک ریشه زایی، قلمه ها دیر یا زود ریشه خواهند داشت.
روت رانر
گاهی اوقات ریشه روی زمین تشکیل می شود، نه همیشه در محل مورد نظر. سپس می توان این دونده ها را با تکه ای از ریشه قطع کرد. حالا بگذارید ریشه های بیشتری در یک گلدان بیرون در یک نقطه آفتابی تشکیل دهند. اطمینان حاصل کنید که رطوبت کافی در خاک همیشه وجود دارد.
دانه
همانطور که همیشه هنگام رشد از بذر، این نوع تکثیر حتی با لور واقعی زمان زیادی می برد، اما اگر حوصله کافی داشته باشید، کاملاً بدون عارضه است.
تخم لور تند را می توانید از فروشگاه ها خریداری کنید. اگر می‌خواهید از دانه‌های لورل خود استفاده کنید، به گیاهان ماده مسن‌تری نیاز دارید که گل تولید می‌کنند.آنها همچنین باید گرده افشانی شوند. برای انجام این کار آنها به یک گیاه نر در نزدیکی نیاز دارند. گل های بارور شده در اواخر تابستان توت های کوچک و سیاه مایل به آبی تولید می کنند. سپس می توانید شروع کنید:
- دانه ها را از توت های رسیده جدا کنید
- دانه های تازه را تا دو روز در آب خیس کنید
- خیسانده نشده، جوانه زدن کمی بیشتر طول می کشد
- بذرها را در خاک گلدان یا ماسه فشار دهید
- 0، 5 تا 1 سانتی متر عمق
- دمای محیط 20°C
- سطح را مرطوب نگه دارید
- جوانه زنی بعد از حدود 20 روز
- هنگامی که اولین برگهای واقعی تشکیل شد آنها را به صورت جداگانه در گلدان قرار دهید
- آن را در آنجا رشد دهید تا زمانی که گیاهان پایدار ظاهر شوند
- گیاه در فضای باز در بهار
زمستان
لورل ادویه ای کاملاً به یخبندان حساس است، اما در مناطق معتدل آلمان می تواند در کوتاه مدت در دمای 10- درجه سانتی گراد زنده بماند.با این حال، در طول دوره‌های طولانی‌تر یخبندان سخت، شرایط سخت می‌شود. هرکسی که پرچین لور کاشته باشد، امیدواریم آن را در مناطق هارتز یا آلپ نکاشته باشد.
نکته:
قهوه ای، برگ های مرده بعد از زمستان لازم نیست سرمازدگی داشته باشند. این معمولاً به دلیل خسارت خشکسالی ناشی از کم آبی در دوره زمستان است. هرس باعث رشد جدید می شود.
برش
بدون شک، حتی یک پرچین با لور واقعی باید در فرم نگه داشته شود. کوتاه کردن پرچین لورل با دستگاه قیچی موتوری به درستی با تماشای آن باعث درد معده می شود. بسیاری از برگ های ادویه زیبا به سادگی بریده می شوند و به اصطلاح زخمی می شوند. در نتیجه، قطعات برگ قهوه ای و نامناسب و افزایش حساسیت به بیماری است. بنابراین: اگر پرچین Laurus nobilis خود را دوست دارید، آن را به صورت دستی با قیچی یا قیچی برش دهید.
- پیرایش پرچین برای لورل واقعی دو بار در سال انجام می شود
- برش زمستانی (از نوامبر تا مارس)
- هرس تابستانی (نیمه اول خرداد قبل از جوانه زدن)
- هر شاخه های آسیب دیده، مخرب یا خیلی بلند را به صورت جداگانه هرس کنید
- خطای برش با جوانه زدن سریع به سرعت جبران می شود
- استفاده از فرصت برای قلمه زدن در طول مقطع
- و عرضه ادویه را فراموش نکنید
گونه
علاوه بر Laurus nobilis، لورل آزور (Laurus Azorica) و Laurus Novocanariensis نیز در اینجا در آلمان از جنس لورل (Laurus) شناخته می شوند: با این حال، آنها به اندازه Laurus در مراکز باغ وجود ندارند. نوبیلیس.
هر دو گونه به ارتفاع چشمگیری می رسند و دارای برگهای همیشه سبز و معطر هستند. برگ های لورل آزور در قسمت زیرین تا حدودی نمدی هستند و به اندازه برگ های لور ادویه عطر و بوی قوی ندارند.
Laurus Novocanariensis گل‌های سفید و خامه‌ای معطر تولید می‌کند. برگهای سبز تیره و براق آن حتی از برگهای Laurus nobilis معطرتر هستند.
بیماری ها، آفات
با این برگ زیبا، برگهای قهوه ای ناخوشایند دو برابر بیشتر به چشم می آیند. خوشبختانه، لور واقعی کاملاً قوی است و در برابر آفات و بیماری ها بسیار حساس نیست. روغن های ضروری که آن را به عنوان یک ادویه آشپزخانه بسیار ارزشمند می کند، محافظت بسیار خوبی در برابر شکارچیان دارد.
اگر چنین است، پس این محصولات عمدتاً گلدانی هستند که در فصل زمستان مورد حمله حشرات فلس دار و کنه های عنکبوتی قرار می گیرند.
برگهای قهوه ای یا زرد روی پرچین معمولاً به دلیل اشتباهات مراقبتی یا آب و هوای نامساعد مداوم ایجاد می شوند. دوره‌های خشک طولانی یا غرقابی باعث ضعیف شدن برگهای لورل می‌شود و بدمنظره می‌شوند و سپس می‌ریزند.
مسمومیت
اگر لور واقعی سمی بود، بشریت احتمالاً خیلی وقت پیش خود را محو می کرد. برگهای آن قرن‌ها است که سوپ‌ها و غذاهای گوشتی را با عطر و طعم کمی تلخ و تند خود تصفیه می‌کنند.
نکته:
در پاییز و بهار برگها بیشترین اسانس را دارند. زمان مناسبی برای بریدن و خشک کردن چند برگ برای آشپزخانه.
تقریباً با هر ادویه ای، مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به عوارض جانبی ناخواسته شود. مانند جوز هندی، برگ بو نیز در صورت مصرف بیش از حد می تواند باعث اختلال در هوشیاری شود.
لورل ادویه گاهی با لورل گیلاس (Prunus laurocerasus) اشتباه گرفته می شود، نه فقط در نام. اما این در تمام قسمت های گیاه سمی است.
نتیجه گیری
اگر به اندازه کافی خوش شانس هستید که در یکی از مناطق آب و هوای معتدل آلمان زندگی می کنید، می توانید هزینه های لوکس یک پرچین زمستانه سبز Laurus Nobilis را بپردازید. قوی است، رشد آن آسان است و مراقبت از آن آسان است. برای زیبایی و سلامت پرچین لورل فقط باید برش را به صورت دستی انجام داد. برگ هایی که در هر زمان برای آشپزخانه در دسترس هستند، یک چیز اضافی را فراهم می کنند.
