برخلاف بسیاری از عقاید، پشه ها (Nematocera) به خواب زمستانی می روند، البته نه همه آنها. این در درجه اول به جنسیت و مرحله رشد مربوطه بستگی دارد. در حالی که نرها در پاییز می میرند، ماده ها از اواسط اکتبر برای زمستان آماده می شوند. آنها قبلاً تخم های خود را گذاشته اند که همراه با لاروها در سرمای یخی منتظر تابستان آینده هستند. گاهی اوقات افراد حتی در دمای زیر صفر هم از نیش پشه در امان نیستند. مطالب زیر دقیقا توضیح می دهد که پشه ها چگونه و چرا زمستان را می گذرانند.
اسطوره زمستان
اغلب تصور می شود که پشه ها فقط در آب و هوای گرم زنده می مانند. این به این دلیل است که تعداد نماتوسرا معمولاً در پاییز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. این تا اینجا درست است، اما به این دلیل است که پشه‌های نر می‌میرند و فقط ماده‌ها باقی می‌مانند. اینها هم هستند که نیش می زنند. در حالی که حیوانات نر خود را صرفاً از آب گیاهان تغذیه می کنند، ماده ها به پروتئین اضافی مخصوصاً پس از لقاح نیاز دارند که آن را از خون انسان یا حیوان جذب می کنند.
در سیبری، پشه‌های ماده حتی می‌توانند در دمای زیر ۵۰ درجه سانتیگراد در برخی نقاط زنده بمانند. بسته به رشد پشه ها، آنها استراتژی های مختلفی برای زنده ماندن در فصل سرد دارند تا دوباره بهار بعد به طور فعال به دنبال غذا بگردند.
تعداد حشرات گزنده کمتر به دمای بیرونی سرد بستگی دارد و بیشتر به بهار بستگی دارد. هر چه مرطوب‌تر باشد، در تابستان و باغ‌ها یا آپارتمان‌های آلمان به‌طور انبوه تکثیر می‌شوند.
زمستان
پشه‌ها سه راهبرد دارند که به آنها اجازه می‌دهد در زمستان حتی در دماهای بسیار زیر صفر هم زنده بمانند:
- به عنوان تخم مرغ
- به عنوان لارو
- به عنوان یک پشه بالغ ماده
در آخرین عمل پشه‌های نر که در اواخر تابستان یا پاییز زندگی می‌کنند، ماده‌ها را بارور می‌کنند. اینها معمولاً تخمهای خود را در جایی می گذارند که لاروهای تولید شده از آنها بتوانند در زمستان زنده بمانند.
تخم ها و لاروها در طول زمستان گذرانی شانس بسیار خوبی برای زنده ماندن دارند، زیرا به دلیل محتوای کم آب در زمستان به سختی خطر سرمازدگی را به همراه دارند. پشه های بالغ سپس به دنبال محل مناسب زمستانی خود می گردند.
محله زمستان
پشه ها از پاییز به بعد به دنبال مکانی برای زمستان گذرانی می گردند.آنها مناطق سرد و خشک زمستانی را ترجیح می دهند که از دست شکارچیان در امان باشند، به همین دلیل است که دوست دارند از پنجره ها و درهای باز مخصوصاً در فصل پاییز استفاده کنند تا مکان مناسبی را برای زمستان گذرانی در زیرزمین ها، گاراژها، سوله ها یا سوله های باغ پیدا کنند. در آنجا در دمای سرد محیط به خواب زمستانی می روند. در آب، تخم ها معمولاً در سرمای زمستان در گل یا گل، به عنوان مثال در یک حوض، زنده می مانند. آنها همچنین محله های زمستانی بهینه را در بشکه های باران پیدا می کنند. در اینجا آنها توسط حیوانات مادر سپرده می شوند.
لاروها زیر سطح آب می نشینند. لوله تنفسی آنها از سطح آب امتداد می یابد و به آنها اجازه می دهد تا اکسیژن را حتی زمانی که آب یخ زده است جذب کنند. مشروط بر اینکه یخ پس از آن ایجاد شود. با این حال، اگر قبل از اینکه لاروها بتوانند لوله تنفسی خود را به سمت بالا ببرند، آب کاملاً با یخ پوشیده شده باشد، برای مدت طولانی زنده نخواهند بود.در غیر این صورت مانند پشه های بالغ، ماه های سرد زمستان را در خواب زمستانی سپری می کنند. آب کاملاً یخ زده به معنای مرگ حتمی تخم‌ها به دلیل کمبود اکسیژن است.
نکته:
برای جلوگیری از طاعون پشه در سال بعد، باید اجازه دهید ظروف آب یخ بزنند و در حوضچه‌ها به سادگی از لوله‌های نی استفاده کنید که تقریباً تا کف حوض می‌رسند، که در اطراف منجمد می‌شوند، اما اکسیژن را به دیگر حیوانات با ارزش زیست محیطی می‌رسانند. زیر آب.
خلق زمستان
اگر دمای بیرون یا محیط به پنج درجه سانتیگراد یا کمتر کاهش یابد، پشه ها و لاروهای آنها وارد مرحله خواب زمستانی می شوند.
محافظت در برابر سرما
بدن نماتوسرا به حشرات محافظت ویژه ای می کند که از یخ زدن آنها جلوگیری می کند. به عنوان حیوانات خونسرد، بدن آنها با کاهش دمای بدن خود به دمای سرد واکنش نشان می دهد.در عین حال، پشه ها، همانطور که آنها نیز نامیده می شوند، مایعات بدن را افزایش می دهند تا احتمال سرمازدگی را به حداقل برسانند. علاوه بر این، آب بیشتری با پروتئین متصل می شود که متعاقباً باعث افزایش محتوای نمک در بدن می شود. علاوه بر این، یک محافظ طبیعی سرمایی مبتنی بر گلیسیرین در خون شکل می‌گیرد، همانطور که در ضدیخ آب، به عنوان مثال در وسایل نقلیه نیز استفاده می‌شود. این بدان معنی است که خون نمی تواند یخ بزند، به عنوان مثال در مورد سگ ها، به عنوان حیواناتی که در همان دما نگهداری می شوند.
عملکرد اندام
در طول خواب زمستانی، با کاهش دمای بدن، فعالیت اندام ها کاهش می یابد. سیستم بدن به طور یکنواخت در حالت آماده به کار خاموش می شود و فقط با حداقل سطح فعالیت عمل می کند تا عملکردهای مهم اندام بدن را زنده نگه دارند. این همچنین شامل تحرک بدن است که با کاهش دمای محیط منجر به سفتی کامل می شود.به دلیل سیستم خاموش با قلب صاف و تعداد تنفس و ناتوانی در حرکت انرژی کمی مصرف می شود.
تامین مواد غذایی
پشه‌ها انرژی بیشتری برای خواب زمستانی از طریق افزایش مصرف غذا از اواخر تابستان به دست می‌آورند. این در یک انبار چربی ذخیره می شود که با زرد شدن کفه قابل تشخیص است. این انرژی مورد نیاز بدن پشه را تامین می کند که عملکرد اندام را در طول فصل زمستان ممکن می کند.
بیدار شدن
اگر دما بین هشت تا ده درجه سانتیگراد افزایش یابد، پشه ها و لاروهایشان دوباره بیدار می شوند. این برای آنها انرژی اضافی هزینه می کند، که باعث می شود حتی در زمستان به دنبال غذا بگردند و به دنبال خون خود باشند. بنابراین کاملاً ممکن است که لزوماً در ماه دسامبر یا ژانویه از نیش پشه در امان نباشید.
همچنین هرازگاهی پیش می‌آید که پشه‌ها حتی به خواب زمستانی هم نمی‌روند، زیرا فصل زمستانی را خیلی گرم انتخاب کرده‌اند. اما به عنوان یک قاعده، آنها در فصل زمستان زنده نمی مانند.
نکته:
اگر گهگاه اتاق‌های دربسته را تا بیش از ده درجه سانتیگراد گرم کنید، پشه‌ها را از خفت زمستانی‌شان بیرون می‌آورید. افزایش مصرف انرژی این احتمال را افزایش می دهد که پشه هایی که در آنجا به خواب زمستانی می روند دیگر سال بعد شما را نیش نزنند.
پایان زمستان
بسته به اینکه ماه های بین فوریه و آوریل چقدر سرد یا گرم است، اوایل بهار بزرگترین خطر را برای این نوع حشرات نشان می دهد. مشخص است که زمستان می تواند دوباره با دمای یخبندان در شروع رسمی بهار ضربه بدی بزند و دمای یخبندان حتی تا یخبندان در ماه مه امکان پذیر است. در حالی که این امر بر روی تخمهای پشه تأثیر کمتری می‌گذارد، پشه‌ها و لاروهای آنها مشکلات بسیار بیشتری برای زنده ماندن در اینجا دارند. افت های کوتاه و ناگهانی دما اجازه نمی دهد دمای بدن آنها پس از بیدار شدن از رگبار زمستانی به طور یکنواخت تنظیم شود.این بدان معنی است که محافظ سرمای شما نمی تواند به سرعت در برابر یخ زدگی غیرمنتظره واکنش نشان دهد و خطر یخ زدگی تا حد مرگ به شدت افزایش می یابد.
اما این در مورد تخم پشه صدق نمی کند. یخبندان ناگهانی آنها را آزار نمی دهد زیرا آب یا خونی ندارند که یخ بزند.
از آنجایی که پشه‌های ماده می‌توانند تنها در چند روز تا 300 تخم بگذارند و در اوایل بهار شروع به تولیدمثل کنند، این پشه قطعاً با خطر انقراض تهدید نمی‌شود، حتی با وجود احتمال مرگ و میر احتمالی بالا به دلیل دمای یخ‌زدگی مجدد پس از آن. خواب زمستانی.
نتیجه گیری
فقط پشه‌های ماده و تخم‌ها و لارو پشه‌ها زمستان‌گذرانی می‌کنند، در حالی که همتایان نر آنها قبل از شروع زمستان می‌میرند. اکثر این حشرات در دمای انجماد در خواب زمستانی زنده می مانند و تخم ها تقریباً کاملاً در برابر سرما مقاوم هستند.یک بهار گرم و مرطوب شرایط بسیار خوبی را برای تعداد زیادی از این آفات گزنده فراهم می کند، زیرا پشه های زمستان گذران می توانند به طور مطلوب در اینجا تولید مثل کنند. نکات ذکر شده کمک می کند تا زمستان را برای این ماده ها و فرزندان آنها سخت تر کند تا از تولید مثل انبوه در سال بعد جلوگیری شود یا حداقل به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
