راسته مخروطیان، از نظر گیاه شناسی Coniferales، شامل تمامی خانواده های مخروطیان می شود. از سکویا اولیه تا صنوبر، از توجا تا صنوبر. همه آنها به اصطلاح ژیمنوسپرم هستند و سوزن های همیشه سبز دارند. این باعث می شود آنها نه تنها برای کاشت پرچین بسیار جذاب باشند. پرچین هایی با گیاهان Thuja یا Leylandii به قدری محبوب هستند که اصطلاح مخروطی اغلب به صورت مترادف برای این نوع پرچین استفاده می شود. در زیر نگاهی به تنوع شکل ها و رفتار رشد متفاوت مهم ترین خانواده های مخروطیان است.
درختان مخروطی
سوزنی‌ها را می‌توان به مخروطی‌هایی تقسیم کرد که مخروط‌زا هستند، مانند صنوبر، کاج، صنوبر و درختان توت‌زا مانند سرو، توجا و سرخدار. محبوب ترین گونه ها برای پرچین مات قطعاً از گروه توت دار می آیند.
از نظر گیاه شناسی راسته درختان سوزنی برگ به هفت خانواده گیاهی تقسیم می شود. نمایندگان این سه خانواده عمدتاً در باغ های ما در اروپای مرکزی نقش دارند:
- خانواده سرخدار (Taxaceae)
- خانواده کاج (Pinaceae)
- خانواده سرو (Cupressaceae)
درختان مخروطی بر اساس ارتفاعشان به زیر تقسیم می شوند:
- درختان کوچک: ارتفاع تا 10 متر
- درختان متوسط: بین 10 تا 20 متر
- درختان بزرگ: بالاتر از 20 متر
بلندی درخت یا پرچین در نهایت به محل، مراقبت و هرس بستگی دارد.در بیشتر موارد، ارتفاع رشد بیش از 10 متر برای باغ های ما به سختی مناسب است. به خصوص گونه های با رشد آهسته، مانند درخت عرعر خزنده و سایر اشکال کوتوله، برای طراحی بستر یا برای کشت در گلدان عالی هستند.
گیاه پرچین
جنس‌ها و گونه‌های خانواده سرو از محبوب‌ترین گیاهان پرچین هستند. در اینجا عمدتاً گونه های سریع رشد و مقاوم در برابر زمستان هستند. به عنوان مثال سروهای دروغین (Chamaecyparis)، سروهای حرامزاده (Leylandii) و درختان درختی (Thuja). نگاهی به عادت رشد، ارتفاع و سرعت رشد برخی از گیاهان پرچین محبوب از راسته مخروطیان.
سروهای لیلند (Cuprocyparis Leylandii)
لیلاندی در شرایط بهینه و بدون هرس می تواند بیش از 20 متر رشد کند. آنها به ویژه سریع رشد می کنند. بنابراین با هرس مناسب سرو لیلاند به سرعت می توان به پرچینی مات و باشکوه دست یافت.
- رشد سالانه: 50 سانتی متر تا 1 متر
- ارتفاع بسته به مکان: 8 تا 25 متر
- عرض: تا 4.50 متر
ارقام محبوب سرو لیلاند برای کاشت پرچین:
- سرو لیلاند سبز (سرو سبز درختی، سرو غول پیکر): رشد بسیار سریع
- سرو حرامزاده زرد (جام. گلد سوار لیلاندی): رشد بسیار سریع
Cypresses (Chamaecyparis)
در میان سروهای کاذب گونه های وسیعی وجود دارد. برخی از آنها تمایل دارند از پایین برهنه شوند، به همین دلیل است که پرچین های Chamaecyparis معمولاً به سمت بالا باریک تر می شوند تا نور کافی به شاخ و برگ زیر برسد.
- رشد سالانه: حدود 30 سانتی متر
- ارتفاع بسته به گونه و مکان: 8 تا 25 متر
انواع محبوب سرو کاذب برای کاشت پرچین:
- سرو مخروطی آبی 'Ellwoodii' (قانون Chamaecyparis. 'Ellwoodii'): سوزن های پردار، سبز-آبی
- سرو آبی (قانون Chamaecyparis. 'Columnaris Glauca'): آبی-سبز; رشد باریک
- سرو ستونی زرد (قانون Chamaecyparis.'Ivonne'): زرد روشن; رشد باریک
- سرو کاذب آبی فولادی (قانون Chamaecyparis. 'Alumii'): آبی خاکستری تا آبی فولادی; رشد آهسته
درخت زندگی (Thuja)
Thujen نیز اغلب برای کاشت پرچین استفاده می شود. آنها به سرعت لیلاندی رشد نمی کنند، اما به خصوص متراکم هستند. آنها باریک و معمولاً ستونی یا کمی مخروطی رشد می کنند. فقط در عرض چهار تا پنج سال می توانید یک پرچین باشکوه تا دو متر از گیاهان جوان پرورش دهید.
- رشد سالانه: تا 40 سانتی متر
- ارتفاع: 10 تا 30 متر
- عرض: 3 تا 5 متر
انواع محبوب توجا برای کاشت پرچین:
- Thuja Brabant (Thuja occ. 'Brabant'): کاملاً سریع رشد می کند. بسیار قوی
- Thuja Smaragd (Thuja occ. 'Smaragd'): کند رشد; رشد متراکم و یکنواخت
- Thuja Martin (Thuja plicata 'Martin'): بسیار سریع رشد می کند. سبز روشن تا سبز تیره؛ رشد شل
ارس (Juniperus)
ارس نسبتاً سریع رشد می کند نه تنها یک پرچین متراکم و بلند را تشکیل می دهد. حتی می‌تواند با سوزن‌های تیز خود از مهاجمان محافظت کند. با این حال، درخت عرعر به یک مکان آفتابی نیاز دارد. برخی از گونه های ستونی به ویژه برای کاشت پرچین مناسب هستند.
- رشد سالانه: 15 سانتی متر
- ارتفاع: 4 تا 6 متر
- عرض: تا 3 متر
ارقام محبوب ارس برای کاشت پرچین:
- عرعر چینی (Juniperus chinensis 'Obelisk'): برای پرچین های شکل نگرفته و شکل گرفته. سوزن های نوک بلند
- عرعر معمولی (Juniperus communis 'Hibernica'): رشد متراکم; سوزن های نوک تیز و سبز آبی
- عرعر کوه صخره ای (Juniperus scopulorum 'Skyrocket'): رشد سریع برای پرچین های بلند
صنوبر (Picea)
درختان صنوبر همچنین می‌توانند برای تعیین مرزهای متراکم و بسیار بالا استفاده شوند. زمانی که بریده نشده باشند و شکل طبیعی آنها نمایان شود، بهترین ظاهر را دارند. هنگام کاشت، باید تصمیم بگیرید که مرز متراکم یا شکسته شود.
- رشد سالانه: تا 50 سانتی متر
- ارتفاع: بیش از 50 متر
- عرض: تا 6 متر
انواع محبوب صنوبر برای کاشت پرچین:
- صنوبر (Picea abies): برای توپیاری مناسب است. متراکم و سریع رشد
- صنوبر صربستان (Picea omorica): برای پرچین های طبیعی، شکل نیافته، باریک و فشرده
- صنوبر (Picea pungens): برای پرچین متراکم، نوک آن را مرتباً کوتاه کنید
Yew (Taxus)
گونه های سرخدار اروپایی (Taxus baccata) یا هیبرید سرخدار ژاپنی و اروپایی معمولاً برای کاشت و پرچین منفرد کشت می شوند. سرخدارها هرس را به خوبی تحمل می کنند و پرچینی متراکم و ظریف تولید می کنند. در جوانی نسبتاً سریع رشد می کند و با بزرگتر شدن سرعت آن کاهش می یابد.
- رشد سالیانه: تقریباً 20 سانتی متر
- ارتفاع: 10 متر
- عرض: 10 متر
انواع محبوب سرخدار برای کاشت پرچین:
- Fastigiata Yew (Taxus baccata 'Fastigiata'): برای پرچین های باریک. رشد آهسته، تا ارتفاع 2 متر
- رنده فنجان (Taxus media 'Hicksii'): برای پرچین های بلند، با رشد آزاد و کوتاه شده
- سرخدار کوتوله (Taxus cuspidata 'Nana'): برای پرچین های کم; رشد بسیار کند
درختان تنها
بسیاری از درختان سوزنی که برای کاشت پرچین استفاده می شوند برای کاشت انفرادی نیز ایده آل هستند. شکل رشد طبیعی و قد نهایی مورد انتظار در اینجا نقش تعیین کننده ای دارند. در زیر چند پیشنهاد دیگر برای کاشت انفرادی آورده شده است.
درختان متوسط و همیشه سبز که ارتفاع آنها تا ۲۰ متر می رسد
- صنوبر آبی (Picea pungens 'Koster')
- صنوبر یال (Picea breweriana)
- کاج سینه (Pinus aristata)
گیاهان سوزنی برگ همیشه سبز بزرگ به ارتفاع بیش از 20 متر
- صنوبر داگلاس (Pseudotsuga menziesii)
- صنوبر اسکاچ یا صنوبر نروژی (Picea abies)
- سکویا غول پیکر (Sequoiadendron giganteum)
- کاج اسکاچ یا قرمز (Pinus sylvestris)
- صنوبر سفید (Abies alba)
- سدر اطلس (Cedrus atlantica 'Glauca')
نکته:
علاوه بر خانواده هایی که در اینجا ذکر شد، خانواده های مخروطیان عجیب و غریب نیز وجود دارند. آنها به عنوان پرچین در آب و هوای ما نامناسب هستند. با این حال، به عنوان یک درخت منفرد، به عنوان مثال. به عنوان مثال، آروکاریای شیلیایی می تواند یک چشم نواز واقعی باشد. هر چه او بزرگتر می شود، بهتر از زمستان آلمان زنده می ماند.
شکل های کوتوله
شکل های کوتوله با رشد آهسته برای باغ های کوچک جلویی، برای قبرها، به عنوان پوشش زمین یا برای کشت گلدان مناسب هستند.بسیاری از این ارقام تنها رشد سالانه پنج سانتی متری را مدیریت می کنند. ارتفاع آنها به حدود 50 سانتی متر می رسد، برخی تا یک متر.
برخی از انواع شناخته شده و جذاب شکل های کوتوله مخروطیان عبارتند از:
- سرو عضلانی (Chamaecyparis obtusa 'Nana Gracilis')
- صنوبر بالزام کوتوله (Abies balsamea 'Piccolo')
- صنوبر نقره ای (Abies procera 'Blue Witch')
- کاج کوهستانی کوتوله (pinus mugo 'Carstens Wintergold')
- کاج کوتوله (Pinus leucodermis 'Compact Gem')
- صنوبر لوف شکری (Picea conica 'Sanders Blue')
نتیجه گیری
در میان درختان مخروطی، تعداد زیادی از گونه‌ها و گونه‌های مراقبت آسان وجود دارد که نسبتاً سریع یک پرچین متراکم و باشکوه ایجاد می‌کنند. علاوه بر توجاها و سروهای موجود در همه جا، می توانید انواع سرخدار و صنوبر را نیز پیدا کنید.مخروطی ها هر چه سریعتر رشد کنند، راحت تر شکل می گیرند و متراکم تر می شوند. اگر کمی صبر و حوصله بیشتری داشته باشید و به سرعت به صفحه نمایش های حریم خصوصی وابسته نباشید، در میان گیاهان مخروطی که کند رشد می کنند، گونه های جذابی خواهید یافت. برای پرچین بهتر است گونه های مخروطی همیشه سبز و مقاوم را انتخاب کنید.
