ممرز یکی از پرطرفدارترین گیاهان پرچین به عنوان درختی استوار و با مراقبت آسان است که آب و هوای شهر نمی تواند آسیبی به آن وارد کند. برای برش معمولی توپیاری ایده آل است. به‌عنوان پرچینی متراکم و مستقیم، مرز سبز ملک را تشکیل می‌دهد؛ زمانی که به صورت هندسی یا فانتزی بریده می‌شود، در هر باغی چشم‌نواز است.
بهترین زمان برای بریدن ممرز چه زمانی است؟
پرچین ممرز به دلیل رشد قوی آن بهتر است دو بار در سال کوتاه شود.
بهمن
در این مدت، قبل از رشد جدید، برای اولین بار برش بزنید. اکنون می توان گیاهان را به شدت کوتاه کرد. شاخه های قدیمی و شاخه های بیرون زده باید به طور اساسی حذف شوند. ممرز همچنین می تواند بریدگی چوب های قدیمی را بدون آسیب جدی تحمل کند. برعکس، بریدگی گیاه را تحریک می کند تا هر چه بیشتر شاخه های جدید تشکیل دهد. هرس زود هنگام توصیه می شود زیرا پرندگان در اوایل ماه مارس / آوریل مکان های لانه سازی خود را در پرچین ممرز می سازند.
خرداد و مرداد
وقتی پرچین برای دومین بار در اردیبهشت جوانه زد، می توان دوباره آن را به شکل برش داد. از 24 ژوئن، روز سنت جان، همه شاخه های مزاحم را قطع کنید. در طول تابستان ممرز به شدت منشعب می شود و یک پرچین مات تشکیل می دهد. اگر دوست داشتید می توانید در مرداد ماه دوباره از قیچی استفاده کنید و ظاهر پرچین را اصلاح کنید. سپس در طول زمستان شکل خود را حفظ می کند زیرا شاخه های جدید دیگر رشد نمی کنند.پرچین ممرز در پاییز فقط چند برگ از دست می دهد. اینها بیشتر روی درخت خشک می شوند اما چسبیده باقی می مانند. این بدان معنی است که پرچین محافظت از حریم خصوصی خوبی را حتی در زمستان فراهم می کند.
قطع گیاه جوان
پرچین های راش تازه کاشته شده در پاییز بلافاصله هرس می شوند. یک برش به اصطلاح آموزشی، گیاهان را به اولین شکل خود می آورد. شاخه های بدون انشعاب و ضعیف به جز سه چشم باید حذف شوند. شاخه های جدید در بهار در اینجا رخ می دهد. برای اطمینان از رشد خوب و ضخیم پرچین جدید، در چند سال اول می توان تا شش برش توپیاری انجام داد.
قطع گیاه کهنه
اگر گیاهان پرچین به خوبی رشد کرده و به ارتفاع مورد نظر رسیده اند، فقط چند برش لازم است.
در فصل بهار، قبل از اولین جوانه زدن، نازک کردن به طور ریشه ای انجام می شود. بهترین زمان برای قطع دوم اواسط سال است که فصل تولید مثل پرندگان به پایان رسیده است. دیگر نباید در پاییز برید.
دستورالعمل هرس
یک پرچین جوان نیاز به توسعه دارد. این چند سال طول می کشد. به همین دلیل، در ابتدا می توان شکل نهایی پرچین را نادیده گرفت. پس از کاشت در پاییز، همه شاخه های کناری بلند قطع می شوند و شاخه هایی که به سمت بالا رشد می کنند کوتاه می شوند. این بدان معنی است که گیاه می تواند در بهار به وفور جوانه بزند.
وقتی پرچین به ارتفاع نهایی خود رسید، فقط دو بار در سال هرس می شود. در فصل بهار شاخه های خشک شده جدا شده و شاخه های کناری کوتاه می شوند و در تابستان ارتفاع و عرض پرچین را می برید و به این ترتیب رشد آزاد را مطابق میل خود اصلاح می کنید.
نکته:
پرچین پس از کاشت نباید بدون برش به ارتفاع مورد نظر رشد کند. در قسمت پایین به اندازه کافی شاخه نمی شود و برهنه می ماند. فقط از طریق برش منظم گیاه از تنه به نوک منشعب می شود و به زیبایی متراکم می شود.
دستورالعمل پروفیل برش مخروطی
در صورت حفظ پروفیل برش مخروطی، تمام نواحی پرچین نور کافی دریافت می کنند. این بدان معنی است که درختان راش به سمت بالا باریک تر می شوند. نوعی مثلث ایجاد می شود. این بدان معنی است که مناطق زیر به اندازه کافی آفتاب دریافت می کنند و به طور متراکم رشد می کنند. با نمایه مستطیلی، ناحیه پرچین پایینی بیش از حد توسط شاخ و برگ های متراکم بالا سایه می اندازد و در طول سال ها برهنه می شود.
چه زمانی برش رادیکال ضروری است؟
پرچین راش که سالهاست کوتاه نشده ظاهر جذاب خود را از دست می دهد. شاخه ها بدون کنترل به سمت بیرون و بالا رشد می کنند. از آنجایی که فقط کمی جوانه زدن وجود دارد، پرچین لخت می شود و سبک و ناخوشایند به نظر می رسد. در چنین حالتی، تنها چیزی که کمک می کند، قطع ریشه ای درختان و دادن شکل جدید به آنها است. ممرزها می توانند هرس را تا چوب قدیمی تحمل کنند؛ آنها بدون هیچ مشکلی در بهار آینده دوباره جوانه خواهند زد.
نکته:
برش رادیکال را حداقل در طول دو سال گسترش دهید. در سال اول تاج بریده می شود و یک طرف به شکل مخروطی تراشیده می شود، سال بعد ضلع دوم کوتاه می شود. این برای گیاه قابل تحمل تر است و پرچین آنچنان خالی به نظر نمی رسد.
قانون فدرال حفاظت از طبیعت اجازه کاهش ریشه ای بین اول مارس تا 30 سپتامبر برای محافظت از پرندگان در حال تولید مثل را نمی دهد. برش های مراقبتی کوچکتر مجاز هستند.
چه زمانی پرچین نیاز به هرس نگهداری دارد؟
هر چند سال پرچین نیاز به هرس نگهداری دارد. این معمولاً هر دو تا چهار سال برای سهام قدیمی مورد نیاز است. بهترین زمان برای این امر مرداد ماه است، زیرا درختان دیگر به شدت جوانه نمی زنند و بنابراین شیره زیادی از دست نمی دهند. شاخه های قدیمی داخل زیر شاخه بریده می شوند.بهار آینده شاخه های کوچک جدیدی در اینجا جوانه می زنند و پرچین دوباره متراکم می شود.
نکته:
نگذارید پرچین ممرز شما خیلی بلند شود. این تنها راهی است که می توانید بدون نیاز به استفاده از نردبان برش را به راحتی انجام دهید.
آیا می‌دانستید که ممرزها را می‌توانید به انواع مختلف برش دهید؟ با کمی مهارت می توانید بنا به سلیقه خود اشکال هندسی مانند کره، مخروط، هرم یا مکعب را تداعی کنید. یک گذرگاه راحت قوس شکل نیز می تواند به یک پرچین بسیار بلند بریده شود. اجازه دهید تخیل خود را اجرا کند!
ابزار مناسب برای برش پرچین
پرچین‌ها را می‌توان به صورت دستی با قیچی‌های پرچین، موبرهای رز و قیچی یا با قیچی برقی کوتاه کرد. در هر دو مورد مهم است که تجهیزات مورد استفاده تیز و تمیز باشند. چاقوهای کند درختان را پاره می‌کنند، شاخه‌ها باز می‌شوند و بستر مناسبی برای رشد بیماری‌ها فراهم می‌کنند.دستگاه های پرچین نجس نیز باعث انتقال بیماری می شوند.
اما در مورد ممرز با برگهای نسبتاً بزرگش بهتر است در صورت امکان از استفاده از قیچی برقی خودداری شود. حرکت سریع تیغه های برش برگ های ظریف راش را خرد می کند و شاخه های کوچک را پاره می کند. در طول مدت زمان طولانی، پرچین ظاهری ناخوشایند خواهد داشت زیرا رابط‌ها خشک می‌شوند و قهوه‌ای می‌شوند. کار برش به شرایط فیزیکی باغبان نیز بستگی دارد. یک پرچین کوتاه را می توان به سرعت با دست برش داد، اما برای صرفه جویی در قدرت بدنی خود باید بیشتر از یک طول مشخص، با برق کار کنید.
نکته:
دستگاه های برش خود را بعد از کار با آب کاملاً تمیز کنید. در صورت حذف شاخه های بیمار، تمیز کردن با الکل یا الکل خالص (از داروخانه) برای جلوگیری از انتقال بیماری ضروری است.
قطعات گیاهی بیمار را در کمپوست دور نیندازید، عوامل بیماری زا می توانند بیشتر پخش شوند. بهتر است بریده های آلوده را با زباله های خانگی دور بیندازید یا بسوزانید.
بازیافت بریده
قلمه های ممرز را می توان خرد کرد و در مسیرها یا به صورت مالچ روی تخت پخش کرد. شاخه ها و برگ های کوچک برای کمپوست مناسب هستند. شاخه های بزرگتر را می توان در شومینه خشک کرد و سوزاند.
تفاوت ممرز و ممرز ستونی
ممرز ستونی در رشد خود باریک می ماند و شبیه یک هرم است. برای کاشت انفرادی یا به عنوان درخت خیابان مناسب است. از آنجایی که بسیار کند رشد می کند، معمولاً نیازی به هرس ندارد. با این حال، اگر بیش از حد شاخه یا بلند شود، می توان آن را به میزان قابل توجهی کوتاه کرد.
اقدامات مراقبتی نباید در پاییز انجام شود. بهترین زمان برای هرس ممرز ستونی یک صبح ابری در اوایل بهار است. روز باید بدون یخبندان باشد (قله های تازه در دماهای زیر صفر یخ می زنند) و خشک باشد؛ دماسنج نباید کمتر از 5 درجه سانتیگراد نشان دهد.همچنین باید از آفتاب بیش از حد اجتناب شود زیرا رابط ها به سرعت خشک می شوند.
مهم:
بعد از قطع درخت نیاز به آب دارد.
بعد از مراقبت در بهار فقط در صورت لزوم ممرز ستونی را قطع کنید. البته چوب های مرده همیشه باید حذف شوند. تمامی اقدامات کاهشی حداکثر تا پایان مردادماه متوقف خواهد شد. ممرز اکنون نیاز به استراحت دارد تا بتواند سال بعد دوباره به شدت جوانه بزند.
ممرز ستونی را می توان مانند پرچین ممرز به اشکال مختلف برش داد. شکل مخروطی که درخت را شبیه صنوبر می کند، راش را در باغ شما چشم نواز می کند.
خطاهای احتمالی ویرایش
- هرگز پرچین را به طور کامل روی چوب قرار ندهید، یعنی پرچین را تا پایین ببرید. آنها کل ارگانیسم را نابود می کنند و پرچین فقط پس از سالها بهبود می یابد، اگر اصلاً بهبود یابد.
- هرگز پرچین را از یک طرف نبرید، همیشه مراقب هر دو طرف باشید. به این ترتیب ظاهر جذاب پرچین به دست می آید.
- مراقبت را به شاخه های بیرونی محدود نکنید. شکل پرچین مخروطی آسیب می دید و درختان از داخل لخت می شدند.
- هرگز بیشتر از چشم سوم کوتاه نشوید، زیرا از رشد جدید جلوگیری می شود.
- بریده ها را در بالای پرچین نگذارید، زیرا این کار باعث سایه انداختن قسمت های پایینی و جلوگیری از رشد بیشتر می شود.
