یک یاس بنفش که پروانه های زیادی دوستش دارند و از آن بازدید می کنند، کاملا شایسته نام پروانه یاس بنفش است. این یک دعوت زنده برای این موجودات بالدار است. به محض اینکه گل می دهد، اطراف آن وزوز می کنند. این منظره دلیل کافی برای دادن جایی در باغ است. بالاخره طبیعت فقط برای ما انسانها نیست.
رشد و گلدهی
درختچه از خانواده انجیر به راحتی به ارتفاع دو متر می رسد. Buddleja davidii به راحتی تا یک متر عرض رشد می کند.بوته پروانه به طور منظم به شدت هرس می شود، اما هرس ظاهر آن را در دراز مدت کم نمی کند. دوباره خوب جوانه می زند. تنها پس از چند هفته رشد دوباره به یک بوته زیبا تبدیل شده است. خوشه های گل در انتهای شاخه ها تشکیل می شوند و از تیرماه به بعد شکوفا می شوند. رقص گل تا اولین یخبندان لذت می برد. بسته به تنوع، بودلیا به رنگ های سفید، زرد، صورتی یا آبی-بنفش شکوفا می شود. در میان باغبانان آماتور با نام های زیادی شناخته می شود: بوته معمولی، بوته پروانه یا نیزه یاس بنفش. Buddleia در حال حاضر در بیش از صد نوع از ما در دسترس است. اگر به خوبی از آن مراقبت شود، حداقل ده سال زنده خواهد ماند.
مکان
بادلیا در مکان‌های آفتابی احساس راحتی می‌کند. یک مکان لبه با فضای کافی در سمت راست و چپ که بتواند بدون مانع رشد کند برای او ایده آل است. این صفحه نمایش حریم خصوصی زیبایی در لبه باغ ایجاد می کند، اما همچنین به عنوان یک گیاه منفرد در وسط تخت عالی به نظر می رسد.گرما را دوست دارد، اما با مکان های نیمه سایه سازگار می شود. حتی با دوزهای متوسط خورشید، جادوی کامل خود را آشکار می کند. به عنوان یک درختچه گلدار، واقعاً نباید انتظار داشته باشید که سایه کامل داشته باشد. شرم آور است اگر فقط تصویری رقت انگیز از بوته پروانه ارائه دهد. او از داشتن درختان سبز در پشت سرش استقبال می کند تا زمانی که طرف مقابل آزاد باشد و آفتاب بی مانع زیادی دریافت کند. رنگ گل قوی آن در برابر پس زمینه سبز غنی حتی بهتر خودنمایی می کند. در اینجا درختچه نیز تا حدودی از باد محافظت می شود. شاخه های جدید آن نازک هستند و به راحتی توسط بادهای شدید شکسته می شوند.
بافت خاک
شما باید شرایط خاکی بهینه خود را برای بودلیا ارائه دهید تا بتواند به خوبی رشد کند. نگران نباشید، می توانید در هر باغی چنین مکانی را پیدا کنید یا با کمی کار آن را راه اندازی کنید.اگر خاک به خودی خود ایده آل نباشد، اقدامات بهبود خاک می تواند معجزه کند. خاکی که در آن یاس بنفش پروانه ای به خوبی رشد می کند، سبک و نفوذپذیر است. همچنین باید خشک باشد، زیرا نیزه یاسی نه نیاز به رطوبت بیش از حد دارد و نه دوست دارد. توده گل سالانه متکی به مواد مغذی کافی است، بنابراین خاک نباید از این نظر بایر باشد. خوشبختانه، شما همچنین می توانید با مقدار زیادی کمپوست کمک کنید. خاکهای اسیدی و آهکی را تا زمانی که مرطوب و سنگین نباشند تحمل می کند.
ریختن
بودلیا خاک خشک را دوست دارد، اما همچنان در مرحله رویش گیاهی خود به آب منظم نیاز دارد تا بتواند در زمان رکورد به افزایش چشمگیر شاخه‌ها، توده برگ‌ها و آخرین اما نه کم‌اهمیت، گلها دست یابد. در ماه های تابستان خاک آن باید همیشه مرطوب باشد. با این حال، باید از آب ایستاده اجتناب شود. اگر خاک نفوذپذیر باشد، نگهداری از آن آسان است.مخلوط کمی ماسه در هنگام کاشت از غرقاب شدن دیرتر جلوگیری می کند. این یاس بنفش آب سخت را دوست دارد. اگر او را با آب باران نوازش کردید، ابتدا باید آن را با کمی آهک مخلوط کنید تا نیاز او برطرف شود. آب باران به خودی خود آهکی خاصی نیست. پس از کاشت باید به آبیاری گل یاس تا زمانی که به درستی ریشه دار شود توجه بیشتری کنید.
کوددهی
حتی اگر ریشه یاس بنفش پروانه ای مواد مغذی زیادی در خاک اطراف پیدا کند، کوددهی سبک توصیه می شود. به خصوص اگر یاس بنفش چند سالی در این مکان بوده باشد، قبلاً مواد مغذی زیادی از خاک گرفته است. خاک باید در بهار پس از هرس مجدداً با مواد مغذی غنی شود. کود حاوی نیتروژن برای این درختچه گلدار بهینه است.
تکثیر
Buddleja davidii در تابستان بسیار آسان است.تنها چیزی که مورد نیاز است، شاخه های یکساله و رشد یافته گیاه است. از آنها فقط از نوک استفاده می شود که باید حدود 15 سانتی متر طول داشته باشد. هر گلی که وجود داشته باشد، مانند پایین ترین جفت برگ ها، با قیچی جدا می شود. دو اقدام دیگر تشکیل ریشه را تقویت می کند:
- کوتاه کردن برگهای باقیمانده به نصف
- استفاده از پودر مخصوص ریشه زایی
بعد از درمان ریشه زایی می توانید بلافاصله شاخه ها را بکارید.
- گلدان گل را با مخلوط شن و ذغال سنگ نارس پر کنید.
- شاخه ها را در عمق چند سانتی متری خاک قرار دهید.
- قلمه ها را خوب آبیاری کنید.
- یک ظرف شیشه ای روی قلمه ها قرار دهید تا حرارت بیشتر شود.
- گلدان را در مکانی روشن اما محافظت شده در برابر آفتاب قرار دهید.
- لیوان را مرتباً بردارید تا تهویه شود. در غیر این صورت به دلیل رطوبت زیاد کپک می تواند به سرعت تشکیل شود.
- قلمه ها را طوری آبیاری کنید که همیشه مرطوب باشند اما خیس نباشند.
- وقتی قلمه ها ریشه دار شدند که تقریباً در پاییز خواهد بود، می توان گیاهان کوچک را در باغچه کاشت.
- به بوته های جوان محل مناسب بدهید و خاک را آماده کنید.
- در اطراف محل کاشت چوب برس یا برگ بچینید. گیاهان جوان در سه سال اول زندگی به این لایه نیاز دارند تا بدون آسیب در زمستان زنده بمانند.
گیاهان
بهتر است در بهار یک گیاه پروانه بخرید و بلافاصله در باغچه بکارید. در محل مناسبی در خاکی که به خوبی سست شده و قبلاً با کمپوست غنی شده است می آید.گیاه جوان تا زمانی که رشد کند مرطوب نگه داشته می شود. گیاهان خانگی از قلمه ها را می توان در پاییز در باغ کاشت. همچنین می توان تا بهار آینده صبر کرد. در این صورت گیاه جوان باید در فصل زمستان خود زمستان گذرانی کند. بوته پروانه نیز دوست دارد خود را از طریق دانه هایش تکثیر کند. اگر می خواهید از کاشت "وحشی" جلوگیری کنید، باید گل های مرده را به موقع قطع کرده و دور بریزید.
حفظ سطل
یک یاس بنفش پروانه ای به سادگی زیباست. هنگامی که عاشق این درختچه رنگارنگ شدید، دیگر نمی خواهید بدون آن باشید. حتی اگر نتوان به او باغ پیشنهاد داد. این آرزو را می توان با یک فضای بالکن و یک سطل به اندازه کافی بزرگ برآورده کرد. در زمستان، یک اتاق خواب زمستانی خنک باید در دسترس باشد. بر خلاف بسیاری از گیاهان، یاس بنفش پروانه ای سمی نیست و بنابراین می توان آن را در نزدیکی خانه توسط خانواده های دارای فرزند یا حیوانات خانگی بدون تردید کشت کرد.
برش
بادلیا اگر مرتب بریده شود زیباتر رشد می کند و شکوفاتر می شود. اگرچه هرس اجباری نیست، اما به این دلایل باید به طور مرتب انجام شود. اگر وقت آن نباشد، عواقب بدی ندارد. برش را می توان دفعه بعد انجام داد. برای این کار لازم نیست زیاد منتظر بمانید، زیرا یاس پروانه ای را می توان در زمستان و تابستان برش داد. هرس زمستانه در درجه اول به جوانسازی گیاه کمک می کند، در حالی که اثرات هرس تابستانی را می توان به وضوح بر روی گل ها مشاهده کرد. صرف نظر از زمان انجام برش، چند قانون اساسی باید رعایت شود:
- شاخه های مرده را از پاشنه جدا کنید
- شاخه های بیمار نیز باید در پایه بریده شوند
- قطعات گیاه بیمار را فورا بدون توجه به زمان قطع کنید
- ابزار تیز و تمیز الزامی است
- ارتفاع برش متغیر تاج متراکم تری را امکان پذیر می کند
- هرچه چشم های کمتری باقی بماند، یاس غلیظ تر می شود
- بریدگی های رادیکال نزدیک به زمین امکان پذیر است
- هرس رادیکال رشد را مهار می کند، فراوانی گلها باقی می ماند
برش زمستانی
هنگام هرس در فصل زمستان، شاخه های قدیمی باید فضا را برای رشد جدید باز کنند. به همین دلیل هرس در فصل سرد و قبل از شروع رشد انجام می شود.
- دوره ایده آل نوامبر تا مارس
- در روزهای بدون یخبندان
- روز نمیتونه آفتابی باشه
- همه شاخه ها بریده شد
- شاخه های کوتاه سال گذشته 5 سانتی متر به چوب قدیمی
- در بوته های قدیمی همه شاخه های قدیمی باید حذف شوند
نکته:
در زمستان، بوته یاس بنفش که بیش از حد قدرتمند شده است، می تواند هرس رادیکال را نیز تحمل کند.
برش تابستانی
برش تابستانی که به درستی انجام شود، لذت معطر گلها را طولانی می کند. بوش را می توان به نصف در ماه مه یا ژوئن کوتاه کرد. گل سپس در زمان بعدی ظاهر می شود، اما از طرف دیگر ماندگاری بیشتری دارد. یک بوته پروانه ای که به این روش هرس شده است می تواند جذابیت رنگارنگ خود را تا ماه اکتبر به خوبی نمایان کند. گزینه دوم برای هرس تابستانی به محض شکوفا شدن این آهنربای پروانه ای در دسترس است. در ماه های ژوئن و جولای، تمام پانیکول های خرج شده باید به طور مداوم برداشته شوند. شاخه های فردی به نصف کوتاه می شوند. در شرایط بهینه، این برش با یک دوره گلدهی دوم دنبال می شود. بسته به آب و هوا، این مورد در ماه آگوست یا سپتامبر قابل پیش بینی است.
نکته:
خوشه های مصرف شده را در توده کمپوست قرار ندهید. بذرها می توانند در آنجا به خوبی زنده بمانند و بعداً وقتی کمپوست رسیده در باغ پخش می شود خود را در مکان های نامطلوب بکارند.
بدلیای جایگزین
این گونه به راحتی با رشد بیش از حدش تشخیص داده می شود. روی شاخه های دو ساله شکوفا می شود، به همین دلیل است که برش در اینجا باید متفاوت انجام شود. پس از گلدهی، گیاه فقط کمی نازک می شود. سپس شاخه های قدیمی به طور مستقیم در پایه بریده می شوند. فراتر از آن، هیچ اقدام برش دیگری مورد نیاز نیست. اگر به هر دلیلی هرس شدید لازم باشد، باید دور بعدی شکوفه ها را کنار بگذارید.
آفات
بادلیا نه تنها برای پروانه ها مقاومت ناپذیر است. حشرات سبز نیز این درختچه را دوست دارند. اما برخلاف پروانه های زیبا، حشرات سبز توسط شهد خوشمزه جذب نمی شوند. آنها باعث آسیب مستقیم به بودلیا می شوند. و بر خلاف پروانه ها، آنها به سختی برای چشم انسان قابل توجه هستند.رنگ سبز آنها آنها را موجوداتی نامرئی با برگهای به همان اندازه سبز می کند. مگس های کاترپیلار و پرندگان نیز به نوبه خود این آفت را در منوی غذایی خود دارند. آنها حتی قبل از اینکه باغبان متوجه هجوم شده باشد، از باغبان حمایت می کنند. اگر کوشش قاتل های ساس طبیعی کافی نباشد، صاحب بودلیا می تواند برای کمک مداخله کند. روش های طبیعی برای مبارزه با این آفت وجود دارد. استفاده از چماق شیمیایی در اینجا برای طبیعت نابخشودنی است. فقط این راه را امتحان کنید:
- شلوار صابون نرم درست کن
- اسپری روی نواحی آسیب دیده
- اسپری صبح زود
- تکرار بعد از یک هفته
- جایگزین یا اگر صابون نرم کافی نیست: درمان با روغن چریش،
- روغن چریش هم نامیده می شود
- قویتر از صابون نرم عمل میکنه
نکته:
روغن چریش از جمله در فروشگاه های باغبانی و داروخانه ها موجود است.
بیماری
بادلیا برگ باریک توسط ویروس ایجاد می شود. برگ ها پیچ خورده و لکه های زرد نشان می دهند. اگر این نشانه ها را در گیاه یاس بنفش خود کشف کنید، متأسفانه شما و پروانه ها باید خداحافظی غم انگیزی داشته باشید. با این ویروس نمی توان به طور موثر مبارزه کرد، دیگر نمی توان به بودلجا کمک کرد. کل گیاه باید دور ریخته شود. البته نه در کمپوست، جایی که گیاهان بیمار هرگز به آن تعلق ندارند. سطل زباله محل مناسبی برای رفتن است.
زمستان
هر بهار پروانه یاس بنفش دوباره جوانه می زند و روی این شاخه های جدید شکوفا می شود. بنابراین نیازی به اقدامات حفاظتی عمده در زمستان ندارد. استثنا گیاهان جوانی هستند که مدت زیادی در فضای باز نبوده اند.آنها هنوز زمان کافی برای مقاوم شدن کافی نداشته اند. اما با اقدامات اضافی می توانند زمستان را به خوبی پشت سر بگذارند. اینها باید روی ناحیه ریشه متمرکز شوند و از گلوله ریشه در برابر یخبندانهای بزرگ محافظت کنند. بنابراین، در پاییز، زمین را با یک لایه ضخیم از چوب برس یا برگ بپوشانید. بودلیاهایی که در گلدان نگهداری می شوند می توانند در یک اتاق خنک برای بهار آینده منتظر بمانند.
