اگر قرار است سقف سرد پوشانده شود، لایه های مختلفی اجرا می شود. این همچنین شامل به اصطلاح بت‌های کانتر می‌شود که بین تیرها و چوب‌های پشت بام قرار می‌گیرند و برای اطمینان از تهویه کافی در نظر گرفته شده‌اند. اما هنگام وصل کردن آن فاصله چقدر باید زیاد باشد تا رطوبت به راحتی از آن خارج شود.
عملکرد
عملکرد کانترها ایجاد یک ناحیه تهویه یا فضای آزاد برای عایق است. با یک سقف سرد، این اطمینان حاصل می شود که هوای مرطوب از داخل به طور مستقیم به غشای سقف برخورد نمی کند، اما می تواند به راحتی از آن خارج شود.این مهم است، به عنوان مثال، برای جلوگیری از آسیب رطوبت و قالب. هوا باید بتواند در فضای ایجاد شده به گردش درآید. برای اینکه این امکان پذیر باشد، فاصله ها باید به اندازه کافی زیاد باشد.
موقعیت
به طور تقریبی، میله‌های پیشخوان روی تیرچه‌ها می‌نشینند. آنها به صورت عمودی از پشته تا لبه بام می روند و به این ترتیب شکل سقف را از بالا به پایین دنبال می کنند. بست های سقف افقی یا بست های نگهدارنده به میله های پیشخوان متصل می شوند.
به طور جزئی ساختار یک سقف سرد از داخل به بیرون می تواند به شرح زیر باشد:
1. رافترز
2. قالب
3. پوشش
4. کانتر باتن
5. پشتیبان/چفت سقف
6. کاشی/سنگ سقف
ساختار سقف بسته به مصالح استفاده شده می تواند کمی متفاوت باشد، اما چوب های نگهدارنده همیشه بر روی چوب های پیشخوان قرار می گیرند و در نتیجه فاصله لازم را برای تهویه و تخلیه آبی که از بیرون نفوذ کرده است ایجاد می کنند.
ابعاد
ابعاد استاندارد برای چمدان های سقف و پیشخوان طول لبه های 30×50 و 40×60 میلی متر است که حداقل سطح مقطع 30×50 میلی متر است. علاوه بر این، چفت ها فقط توسط سقف داران حرفه ای در طول 1.35 متر گذاشته می شوند و بنابراین باید بر اساس آن برش داده شوند. لت ها به این طول بریده می شوند زیرا این کار گذاشتن آنها را راحت تر می کند. به خصوص در سقف های بسیار شیب دار، اتصال قطعات بلندتر به سختی انجام می شود، بنابراین آنها را تکه تکه با طول های چوبی کوتاه تر و قابل مدیریت آسان تر قرار می دهند.
حتی تخته های کوتاهتر یا کمی بلندتر را می توان گذاشت، زیرا به تیرها ثابت می شوند و بنابراین پایه ای پایدار ایجاد می کنند. بنابراین حتی قطعات باقیمانده را می توان بدون هیچ مشکلی پردازش کرد و معمولاً تنها در صورتی که کیفیت مواد کمتر از حد مطلوب باشد، ضایعات ایجاد می شود.
کیفیت
همانند سایر مصالح ساختمانی، باید مراقب بود که بت‌های پیشخوان از کیفیت مناسبی برخوردار باشند. از لت هایی استفاده نکنید که:
- خم شده اند
- چاله های زیاد
- لبه های عجیب و غریب دارند
آنها باید با کلاس مرتب سازی S 10 برای مرتب سازی بصری و مرتب سازی ماشینی C 24 M مطابقت داشته باشند. آنها همچنین باید آغشته شوند تا از مقاومت کافی در برابر آب و هوا اطمینان حاصل شود.
فاصله
حفظ فاصله هنگام چسباندن میله های پیشخوان آسان است زیرا مستقیماً به تیرها متصل می شوند. بنابراین فواصل بین تیرها تعیین کننده فواصل بین میله های پیشخوان است. از جک به اصطلاح اسلت می توان به عنوان یک اسپیسر ساده و کاربردی استفاده کرد. پیکت به صورت تجاری در دسترس است، اما شما همچنین می توانید آن را خودتان بسازید.این نه تنها به حفظ فواصل صحیح کمک می کند، بلکه اتصال موازی میله های شمارنده را آسان تر می کند.
علاوه بر فواصل بین نوارهای تکی، فضای بین سقف فرعی و پوشش نیز بسیار مهم است. این باید حداقل 30 میلی متر باشد. این حداقل فاصله در حال حاضر هنگام استفاده از ابعاد استاندارد 30×50 میلی متر برای نوارها وجود دارد.
چاقه های پیشخوان – گام به گام
هنگامی که تیرها، قالب‌ها و سقف آماده شد، می‌توان چوب‌های پیشخوان را وصل کرد. به صورت زیر عمل کنید:
- چاقه های پیشخوان را بررسی کنید و انواع نامناسب را مرتب کنید، سپس هر کدام را به طول 1.36 متر ببرید. بسته به شیب سقف، قطعات مجاور رج باید با زاویه مناسب بریده شوند.
- برای اینکه بتوان کانترها را در فواصل صحیح و موازی قرار داد باید از قیچی استفاده کرد. این باید به گونه ای تنظیم شود که میله های پیشخوان به طور مستقیم و تا حد امکان در مرکز روی تیرها قرار گیرند.
- بعد از تراز کردن هر ضامن پیشخوان، با میخ های به اندازه کافی بلند روی تیرها ثابت می شود. به عنوان یک قاعده، از میخ های گالوانیزه به طول 120 میلی متر استفاده می شود. سه میخ روی یک متر چوب قرار می گیرد. تثبیت هر 30 تا 35 سانتی متر انجام می شود. تثبیت باید در لبه های انتهایی و برای قطعات لت بلندتر نیز در وسط باشد.
- هنگامی که تمام بست های کانتر وصل شدند، تسمه های افقی سقف یا بست های پشتیبان در بالا ثابت می شوند. با این موارد، فواصل بین تک‌تکه‌ها با نقاط اتصال کاشی‌های سقف یا کاشی‌های سقف مطابقت دارد.
- در نهایت سقف با چسباندن کاشی یا سنگ پوشانده می شود.
