در ماه مبارک اردیبهشت، زمانی که پرتوهای گرم آفتاب شما را به باغ می کشاند و گیاهان شروع به رشد و شکوفه دادن می کنند، بویژه در ساعات عصر، زمزمه می کند و وزوز می کند. سوسک‌های ممکن سبزی جوان درختان را می‌خورند و تخم‌های خود را در زمین می‌گذارند، که بعداً دانه‌ها از آن بیرون می‌آیند. در موارد بزرگ، اینها به ریشه گیاه آسیب می رسانند و باید با آنها مبارزه کرد.
وقوع
خروسک (ملولونتا) کمیاب شده است. داستان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های ما، اینکه چگونه سوسک‌های قهوه‌ای قهوه‌ای و زیبا را بعدازظهر بعد از مدرسه در جعبه‌هایی جمع می‌کردند و حتی گاهی اوقات آنها را می‌خوردند، مثلاً در زمان‌های نیاز در طول جنگ‌های جهانی، فقط برای ما کسانی که بعد از ما می‌آیند، می‌دانیم. داستان هاامروزه در برخی از مناطق آلمان به سختی می توان سوسک می را مشاهده کرد، اما در برخی دیگر حشره متعلق به خانواده سوسک اسکاراب (Scarabaeidae) بار دیگر به تهدیدی برای جنگل ها و باغ ها تبدیل شده است.
افزایش ظاهر
سوسک‌های می، که در دهه‌های 1950 و 60 توسط آفت‌کش‌هایی مانند DDT - که اکنون به دلایل خوبی ممنوع شده است - به طور گسترده با آنها مبارزه و تقریباً ریشه‌کن شدند، در سالهای اخیر به طور فزاینده‌ای، عمدتاً در جنوب غربی آلمان، رخ داده‌اند. در اینجا آنها عمدتاً در جنگل‌های راش و بلوط و همچنین در باغ‌های بزرگتر یافت می‌شوند، زیرا سوسک‌های می سبزی جوان درختان برگ‌ریز را ترجیح می‌دهند - و البته به طور فزاینده‌ای تخم‌های خود را در نزدیکی آنها می‌گذارند.
زیستگاه
در حالی که حشرات بالغ بین درختان و بوته ها پرواز می کنند و در صورت رشد زیاد آنها را برهنه می خورند، لاروهای آنها تا چهار سال در زمین زندگی می کنند. دانه های ضخیم و سفید که شبیه انگل های ضخیم و سفید به نظر می رسند در خاک های سست، غنی از هوموس و رسی بهتر رشد می کنند، در حالی که به ندرت در زیر خاک های شنی، خشک، فقیر و باتلاقی یافت می شوند.دانشمندان سه گونه مختلف از سوسک های می را که ادعای زیستگاه های مشابهی دارند، تشخیص می دهند:
- خروس‌های صحرایی
- خروسک جنگل
- Melolontha pectoralis: در آلمان بسیار نادر و محدود به جنوب غربی است، زیستگاه های گرم و نسبتا خشک را ترجیح می دهد
تشخیص
خروس‌های بزرگسال به سرعت توجه را به خود جلب می‌کنند، مخصوصاً زمانی که به تعداد زیاد ظاهر شوند:
- تا سه سانتی متر طول
- دارای آنتن های فن مانند در طرفین سر
- سپر بال قهوه ای
لاروها که به نام گراب شناخته می شوند در خاک زندگی می کنند و اغلب فقط از طریق اقدامات آماده سازی خاک مانند حفاری کشف می شوند. شما می توانید آنها را با این ویژگی ها تشخیص دهید:
- شبیه انگلهای ضخیم و سفید
- اغلب یک دنده ضخیم و سیاه رنگ
- یه سر قهوه ای
- سه جفت پا در ناحیه جلوی بدن
نکته:
سوسک های رز بر خلاف خروس ها، حیواناتی کاملاً مفید در باغ هستند، اگرچه ریشه های آنها بسیار شبیه به خروس ها است. با این حال، می توانید آنها را با یک آزمایش تشخیص دهید: لاروها را روی یک سطح صاف قرار دهید. لارو سوسک رز دراز می کشد و روی پشت خود می خزند، در حالی که لارو سوسک می خم می شود و به سادگی در آنجا دراز می کشد.
چرخه زندگی
زندگی یک خروس بالغ تنها چهار تا شش هفته کوتاه به طول می انجامد که طی آن نرها بلافاصله پس از جفت گیری با ماده ها می میرند. ماده ها معمولاً مسئول پاک کردن درختان هستند، زیرا از اصطلاح "رسیدن" استفاده می کنند تا اطمینان حاصل کنند که تخم های آنها برای تخم گذاری رسیده است. بسته به گونه، ماده ها تخم های خود را در نزدیکی درختان و درختان بزرگتر یا مستقیماً در زمین روی چمن ها، تخت ها و حاشیه ها و همچنین چمنزارها می گذارند.
آنها برای تخم گذاری در زمین گود می کنند و سپس می میرند. دانه هایی که از این تخم بیرون می آیند بین سه تا پنج سال در خاک زندگی می کنند، عمدتاً از ریشه گیاهان تغذیه می کنند و پس از شفیره شدن بیرون می روند. بزرگسالان عمدتاً بین آوریل و مه پرواز می کنند، گاهی اوقات حتی در اوایل ژوئن. حیواناتی که بعداً پرواز می‌کنند، سوسک‌های ژوئن با ظاهری مشابه اما کوچک‌تر هستند.
نکته:
خروسک ها به طور فزاینده ای در چرخه ظاهر می شوند. تقریباً هر چهارم سال یک «سال خروس» است که با چرخه زندگی حیوانات توضیح داده می شود. سوسک‌ها به دلیل افزایش ظاهرشان که در زمان‌های گذشته حجیم بودند، کار را برای شکارچیان خود سخت می‌کنند: از این گذشته، آنها نمی‌توانستند همه افراد را در یک دسته بخورند، بنابراین همیشه به اندازه کافی سوسک برای تولید مثل باقی می‌ماند.
پیشگیری
هرکسی که با چرخه های زندگی و عادات حیوانات آشنا باشد می تواند به طور تقریبی تخمین بزند که چه زمانی ممکن است «سال سوسک مه» دوباره اتفاق بیفتد. این توده ها به منظور تخم گذاری تعداد زیادی تخم در طول فصل پرواز در آوریل و مه شفیره می شوند. شما می توانید با استفاده از روش های مختلف این کار را برای حیوانات دشوار کنید:
- تورهای محافظ حشرات: تورهای بسته از پرواز، تخمگذاری و لقاح اینها جلوگیری می کند
- طرح ها: شب ها چمن ها را با برزنت بپوشانید
- نور: باغ را در طول پرواز تاریک نگه دارید، سوسک ها جذب منابع نور می شوند
- کاشت: در باغچه سیر، دلفینیوم و گل شمعدانی فراوان بکارید
اگر در سالهای گذشته با گرب یا سوسک مشکل داشتید می توانید سه نوع گیاه ذکر شده را در تمامی بسترها و حاشیه ها بکارید. حیوانات سیر را به دلیل بو دوست ندارند و به طور غریزی از مناطق کاشته شده با گیاه آلیوم برای تخم گذاری اجتناب می کنند. از سوی دیگر، ریشه دلفینیوم ها و شمعدانی ها اغلب توسط گربه ها خورده می شود، اما برای آنها سمی کشنده است.
مبارزه
اگر چمنزار بدون دلیل ظاهری زرد شد، درختچه‌ها و درختان ظاهراً بی دلیل از بین می‌روند و به نظر می‌رسد که گیاهان باغ شما به طور کلی مشکل دارند، ممکن است خاک‌ها پشت آن باشند. می توانید با کندن زمین در مکان های مشکوک این موارد را کشف کنید.اگر تعداد زیادی از حیوانات ظاهر شوند، وقت آن است که اقدامات متقابل موثری انجام دهیم.
جمع آوری
بعد از یک بارندگی شدید بلافاصله به باغ بروید و به سادگی خاکه ها را جمع کنید. حیوانات مانند کرم خاکی به بالای سر می آیند وگرنه غرق می شوند. سپس آنها را به طبیعت ببرید و در آنجا رها کنید. به هر حال، شما می توانید باران شدید و در نتیجه ظهور لاروها را با آبیاری زیاد مناطق آسیب دیده باغ شبیه سازی کنید.
آماده سازی خاک
مواد متعددی را نیز می توان قبل از شفیره در حفاری سالانه در بهار جمع آوری کرد. شما باید به طور منظم از مرزها و تخت های چند ساله عبور کنید و چمن ها را خشک کنید. این باعث ایجاد اختلال در لاروها می شود و اغلب می میرند.
نکته:
گراب‌ها ترجیح می‌دهند در نزدیکی کمپوست یا توده کود در باغ بمانند. اگر در این مناطق شبکه‌های محافظ ریشه و چمن‌زارهای عمیق را حفاری کنید، حیوانات در سایر مناطق باغ پخش نمی‌شوند.
استفاده از نماتد
کرم های گرد کوچک، به اصطلاح نماتدها، ثابت کرده اند که یک اقدام مفید برای کنترل بیولوژیکی هستند. می توانید این ها را از فروشگاه های باغبانی خریداری کنید و با استفاده از آب آبیاری در باغ پخش کنید. نماتدها حشرات را می کشند، اما نه تنها آنها را. لاروهای دیگر حشرات - به عنوان مثال حشرات مفید - نیز تحت تأثیر قرار می گیرند.
حشره کش ها و سایر عوامل شیمیایی
با این حال، باید مراقب حشره کش ها باشید و فقط زمانی از آنها استفاده کنید که هیچ چیز واقعاً کمک کننده نباشد. "EngerlingFrei" و محصولاتی با نام مشابه نه تنها لاروهای خروس، بلکه حشرات مفید مهم را نیز از بین می برند. علاوه بر این، مواد شیمیایی اثرات نامطلوب دیگری بر روی گیاهان و جانوران باغ دارند.
نکته:
به جای آن یک تله کاملاً بیولوژیکی برای خروس‌ها بچینید: در بهار سطلی را حفر کنید که تا لبه آن از کود اسب و کمپوست پر شده است. سوسک های ماده جذب بو می شوند و ترجیح می دهند در این تله تخم بگذارند.
4 شکارچی طبیعی
با این حال، سوسک ها و به خصوص دانه های آن نه تنها مزاحم هستند، بلکه سرشار از پروتئین هستند و به همین دلیل برای بسیاری از حیوانات از غذا استقبال می کنند. اگر باغ خود را طوری طراحی کنید که دوستدار حیوانات باشد، پرندگان و جوجه تیغی ها ترجیح می دهند در اینجا ساکن شوند و نه تنها لاروهای خروس، بلکه بسیاری از آفات دیگر را نیز دور نگه می دارند.
پرندگان
پرنده‌های سیاه به‌ویژه مانند گنجشک‌ها، کتلت‌ها و دیگر پرندگان آوازخوان، دوست دارند دانه‌های چاق را بخورند. خانه های پرنده را در باغ نصب کنید و پرچین ها و درختان متراکم را بکارید: در این صورت همراهان پردار به سرعت در کنار شما احساس راحتی می کنند. همچنین می توانید با غذا دادن به پرندگان زیادی در زمستان به آنها جذب کنید.
جوجه تیغی
جوجه تیغی ها نه تنها دوست دارند لاروهای خروس را بخورند، بلکه راب ها و سایر ساکنان ناخواسته باغ را نیز دوست دارند. خانه‌های جوجه تیغی را در مکان‌های سرپناه قرار دهید، پرچین‌های متراکم و در پاییز انبوهی از برگ‌ها و چوب‌های برس را به عنوان مخفیگاه ارائه دهید.
خال
خالها به نوبه خود در باغ محبوبیت خاصی ندارند زیرا آنها بدون توجه به گیاهان یا چمنزار زیبا همه چیز را حفاری می کنند و توده های مشخصی را ایجاد می کنند. با این حال، چیزی که به ندرت هیچ باغبانی نمی داند این است که موجودات سیاه آزاردهنده هستند، اما برای خلاص شدن از شر قارچ ها و سایر آفات حریص - برای مثال سرخرطومی سیاه، بسیار مفید هستند. بعلاوه با حفاری مجدانه خود از اختلاط کامل خاک و در نتیجه افزایش کیفیت خاک اطمینان حاصل می کنند.
شیرها
حیوانات بامزه شبیه موش هستند اما اینطور نیستند. برخلاف جوندگان مزاحم، آنها حشره خوار هستند و عمدتاً از حشرات و سایر لاروهای حشرات تغذیه می کنند. شما به راحتی می توانید خرچنگ ها را از روی پوزه های کشیده و نوک تیزشان تشخیص دهید.آنها نیاز غذایی بالایی دارند و بنابراین جمعیت لاروهای باغ را به خوبی کنترل می کنند.
