اگر سنجاقک ها از حوض باغ برای تخم گذاری استفاده کرده اند، از یک طرف این مزیت است. مثلاً حشرات شکارگر از لارو حشرات دیگر به عنوان طعمه استفاده می کنند. با این حال، رژیم غذایی آنها نه تنها از آفات تشکیل شده است، بلکه می تواند شامل حشرات مفید نیز باشد. با این وجود، هر باغداری باید از لارو سنجاقک در حوضچه باغ خوشحال باشد و بدنه آبی را نیز به درستی تنظیم کند.
تغذیه در مرحله لاروی
لارو پشه غذای اصلی لارو سنجاقک است. بنابراین سنجاقک ها حتی در مرحله لاروی بسیار مفید هستند. آنها می توانند از بروز طاعون واقعی پشه در باغ جلوگیری کنند و باید در فضای سبز خود از آنها استقبال کرد.علاوه بر لارو پشه، رژیم غذایی سنجاقک ها در مرحله لاروی از سایر حشرات و سایر حیوانات نیز تشکیل شده است. اینها عبارتند از:
- ماهی کوچکتر
- حشراتی که داخل آب افتادند
- قورچه
- لارو سایر حشرات
- کک آب
- آب گردان
لارو سنجاقک می تواند مضر باشد، به خصوص برای ماهی و قورباغه. با این حال، این فقط بر لارو گونه‌های بزرگ تأثیر می‌گذارد و حتی زمانی که به مرحله بلوغ نزدیک می‌شوند به خطر بالقوه تبدیل می‌شوند. حتی در این صورت، غذای ترجیحی لارو پشه است، بنابراین نیازی به کاهش بیش از حد سایر حشرات مفید نیست. از آنجایی که لاروهای متعدد سنجاقک به ندرت در حوضچه یافت می شوند، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.
رفتار شکار
لارو سنجاقک در کمین شکار خود می نشینند و با به اصطلاح ماسک کپچر آن را می گیرند. ماسک گرفتن نوعی لب پایینی کشیده است. معمولاً این قابل مشاهده نیست زیرا در حالت بیکار تا می شود. او را فقط زمانی می توان دید که در حال غذا خوردن است. از آنجایی که لاروها شکارچیانی در کمین هستند، به محیط مناسب در حوض باغ نیاز دارند. بنابراین طراحی حوض نقش اصلی را ایفا می کند.
غذای سنجاقک های بالغ
سنجاقک ها رژیم غذایی شکارچی دارند. این بدان معنی است که آنها حشرات دیگر را می خورند. این موارد عبارتند از:
- پشه
- گلسن
- پرواز
- F alter
- سایر سنجاقک
خوردن سنجاقک های دیگر ممکن است در ابتدا از دیدگاه انسان عجیب به نظر برسد. با این حال، مزایایی برای سنجاقک ها به همراه دارد.از یک طرف، این یک شکل ساده از منبع غذایی است. از آنجایی که حشرات بی ضرر برای انسان رفتار حشرات همنوع خود را می شناسند، شکار آسان تر است. بنابراین باید انرژی کمتری برای تغذیه خود مصرف کنید. از سوی دیگر، سنجاقک ها در نتیجه رقابت خود را کاهش می دهند. این شرایط مساعدتری را برای خود ایجاد می کند زیرا شکارچیان کمتری وجود دارد - و در عین حال طعمه بیشتری پیدا می کنند.
اما آنچه در مورد رفتار شکاری سنجاقکهای بالغ و لاروهای آنها برای محیط زیست مفید است این است که از یک طرف تعادل ایجاد می شود. تا زمانی که سنجاقک ها به اندازه کافی پشه، مگس و حشرات پیدا کنند، به گونه های خود حمله نمی کنند. این از آفات جلوگیری می کند و اگرچه آفات از بین نمی روند، اما تعداد آنها کاهش می یابد. این بدان معنی است که از جمله موارد دیگر، می توان از اقدامات کنترلی بیشتر و احتمالاً خطرناک تر جلوگیری کرد.در عین حال، سنجاقک ها همچنین از افزایش تعداد خود به سطوح نامطلوب جلوگیری می کنند. از بین بردن سایر حشرات نیز کنترل می شود و می توان به تعادل دست یافت.
تکثیر و تخمگذاری
سنجاقک های بالغ بسته به گونه، روش های مختلفی برای تکثیر یا تخم گذاری دارند. با این حال، اینها اساساً فقط دو نوع متفاوت هستند.
تخمگذاری روی سطح آب
سنجاقک ماده تخم های بارور شده را مستقیماً بالای سطح آب می گذارد. محل نگهداری ترجیحی ساقه و برگ گیاهان ساحلی یا آبزی است. نوع دیگر این است که سنجاقک ها تخم ها را رها می کنند. تخم ها در حوضچه فرو می روند و تا زمانی که لاروها از تخم بیرون بیایند در ته آن باقی می مانند.
تخمگذاری در زیر آب
در برخی موارد ماده یا هر دو ماده و نر در زیر آب شیرجه می‌زنند و در اینجا تخم می‌گذارند. مناطق ذخیره سازی ترجیح داده شده دوباره گیاهان هستند.
نکته:
در هر دو مورد مهم است که گیاهان مناسب در دسترس باشند. اینها به عنوان محل نگهداری و بعداً به عنوان محافظت از لاروها و به عنوان مخفیگاه برای شکار در کمین عمل می کنند. معرفی گیاهان مختلف از ناحیه بانک تا کف حوض ایده آل است. این اجازه می دهد تا گونه های مختلف سنجاقک ها در حوضچه باغ مستقر شوند، در اینجا پنهان شوند و شکار کنند. علاوه بر این، سنجاقک های بالغ تنها در صورتی تخم می گذارند که زیستگاه با نیازهای آنها مطابقت داشته باشد. این نیز با طراحی حوض مشخص می شود.
