بوته گیس (Cotinus coggygria) در فصل پاییز با برگ های قرمز روشن خود رنگی غنی به باغچه خانه شما می آورد. درختچه های زینتی وارد شده از مدیترانه نیاز به مراقبت ویژه در عرض های جغرافیایی ما دارند.
موقعیت و خاک
بوته گیس که از مدیترانه می آید، فرزند خورشید است. اگرچه می توان در مکان های نیمه سایه نیز رشد کرد، اما تنها در مکانی پر از نور به پتانسیل کامل خود می رسد. در مقابل، گیاه در مورد نیاز خاک کاملاً مقتصد است.درختچه بسیار سازگار است و تقریباً با تمام خاک های کشت شده خوشحال است. با این حال، خاک های با زهکشی خوب، خشک و غنی از مواد مغذی با محتوای آهک بالا و محتوای مواد مغذی متوسط ترجیح داده می شوند. در مورد خاک های سنگین و متراکم با تمایل به غرقابی، تمایل به پژمردگی ورتیسیلیومی وجود دارد. این یک بیماری قارچی است که معمولاً کشنده است. مقدار pH در حالت ایده آل بین مقادیر 6.5 و 7.5 است.
نکته:
لایه ای که به عنوان زهکش عمل می کند، به عنوان مثال از خرده های سفال ساخته شده است، می تواند رطوبت را به حداقل برساند.
گیاهان
نمونه های خرده فروشان متخصص تقریباً منحصراً از گیاهان گلدانی تهیه می شوند. اگر ظرف یا گلدان به اندازه کافی ریشه داشته باشد، هیچ چیز مانع کاشت در تمام طول سال نمی شود. وضعیت در مورد بوته هایی که در فضای باز کشت می شوند متفاوت است که باید در خارج از فصل رشد کاشته شوند.
نکته:
قبل از کاشت باید یک مکان ایده آل انتخاب کرد. کاشت درختچه هایی که قبلاً ایجاد شده اند بدون ایجاد آسیب دشوار است.
به طور کلی، بهار برای پیوند گیاه ایده آل است. اگر در ماه‌های زمستان دما ملایم باشد، حتی پاییز در این مناطق مناسب است.
البته شرایط خوب خاک همیشه باید وجود داشته باشد. خاک های سنگین و فشرده را می توان با دوز ماسه بهبود بخشید. گودال گیاه هنگام کاشت خود گیاه باید دو برابر قطر و دو برابر عمق ساقه ریشه باشد. قبل از کاشت واقعی، گلوله ریشه باید برای رشد بهتر شل شود و سخاوتمندانه در یک سطل آب خیس شود. پس از کاشت، بوته کلاه گیس باید کاملاً آبیاری شود.
استفاده
درختچه زینتی به عنوان یک گیاه منفرد در چمن های باز ایده آل است. خوشه میوه منحصر به فرد آن که به تنوع آن بستگی دارد و همچنین برگ های آن که در سایه های مختلف قرمز می درخشند، توجه همه را در پارک ها و باغ ها به خود جلب می کند. اگرچه این گیاه به عنوان یک گیاه مستقل واقعی ایده آل است، این گیاه در ترکیب با علف های زینتی، سایر درختان رنگارنگ پاییزی یا گیاهان پاییزی نیز عالی به نظر می رسد. این درختچه همچنین در باغ‌های سنگی بزرگ یا به دلیل مقاومت بالا در برابر خشکی، در باغ‌های پشت بام یا تراس‌ها در فرهنگ کانتینری به خوبی کار می‌کند. گیاهان زیر به عنوان شرکای خوب کاشت مناسب هستند:
- گل همیشه بهار
- Summerstars
- سبد جواهرات
- پرچین های پریوت
تکثیر
تکثیر به روش های مختلفی قابل انجام است.بوته گیس را می توان به روش سنتی با کاشت در ماه های بهار تکثیر کرد. با این حال، این طرح همیشه موفق نیست. تکثیر از طریق گیاهان پایین‌آور امیدوارکننده‌تر است. در بهار نیز این اتفاق می افتد. برای انجام این کار، یک ساقه جانبی بزرگ که تا زمین می رسد باید در زمین پایین آورده شود و محکم محکم شود. حداقل 30 سانتی متر از نوک ساقه باید از خاک بیرون بزند. این سینک در طول فصل رشد بهار و تابستان ریشه های کافی ایجاد می کند و امکان جدا شدن از گیاه مادر و تغییر مکان را فراهم می کند. این نوع تکثیر اغلب به طور کاملا غیر ارادی از طریق رشد طبیعی بوته اتفاق می افتد. این سینکرهای طبیعی را می توان به راحتی قطع کرد و در جای دیگری از باغ برای تکثیر دوباره کاشت.
ریختن
آبیاری درخت کلاه گیس نسبتاً مقرون به صرفه طبق یک برنامه زمانبندی ثابت نسبتاً معکوس است.آبیاری در صورت نیاز منطقی تر است. این زمانی اتفاق می افتد که سطح زمین تا عمق حدود 5 سانتی متری خشک شده باشد. این گیاه نیاز زیادی به آب آبیاری ندارد. آب معمولی شیر برای آبیاری کافی است. در طول دوره های تابستانی بسیار خشک، ممکن است لازم باشد چندین بار در هفته آبیاری شود. در ماه های خشک بهار، آبیاری هر دو هفته یکبار کافی است. آبیاری با آبخوری یا شلنگ باغچه انجام می شود. از آبیاری برگها و گلها خودداری شود، آب آبیاری باید مستقیماً روی صفحه درخت قرار گیرد.
نکته:
این درختچه به عنوان گیاهی با ریشه کم عمق در دوره های گرم و خشک نیاز به آبیاری خارجی دارد. با این حال، غرق شدن آب باید به هر قیمتی اجتناب شود. اگر کمبود آب وجود داشته باشد، این علامت با برگهای شل شده است.
مقدار بهینه آب یا نیاز آبی به عوامل متعددی مانند اندازه گیاه، ماهیت خاک و دمای غالب بستگی دارد.به طور کلی آبیاری نادر با مقادیر بیشتر روزانه ارجح است. در طول سال اول ممکن است لازم باشد هر دو هفته 10 تا 20 لیتر آب داده شود.
کوددهی
حتی مکانهایی با مقدار کمی مواد مغذی برای بوته کلاه گیس کافی است. بر این اساس، کود دادن به این محصول کاملاً بدون عارضه است. معمولاً اگر درختچه به طور سخاوتمندانه با کودهای ارگانیک باغی یا کمپوست قبل از فصل رشد آن در بهار عرضه شود، کافی است. بر خلاف اکثر گیاهان، بوته گیس خاک های معدنی را ترجیح می دهد، به همین دلیل است که سایر کودها به کمپوست ترجیح داده می شوند. کود آلی در طول زمان اثر طولانی مدت دارد. بنابراین تا ماه جولای نیازی به کود دهی بالا نیست. نه تنها گیاهانی که در فضای باز کاشته می‌شوند کود می‌دهند، محصولات گلدانی نیز باید ماهی یکبار با کود چند ساله مخصوص در ماه‌های بهار تا پایان مرداد کود داده شوند.
نکته:
برای اطمینان از بلوغ مناسب چوب، بوته کلاه گیس هرگز نباید بعد از مرداد بارور شود.
برش
اصولاً درخت گیس به دلیل تحمل هرس عالی در تمام طول سال قابل قطع است. اما برای تشکیل یک تاج زیبا یا گل های قابل اعتماد نیازی به هرس منظم نیست. اگر بیش از حد پخش شود، شاخه هایی که روی زمین قرار دارند را می توان مستقیماً در پایه قطع کرد.
احتیاط:
نمونه های قدیمی در برابر بریدگی مقاومت کمتری دارند. نمونه های قدیمی تر و به شدت هرس شده سال بعد شکوفا نخواهند شد.
از آنجایی که قلمه زدن به طور کلی گلهای فراوانی را افزایش نمی دهد، هرس فقط برای کوتاه کردن یا شکل دادن لازم است. هرس تاج قوی‌تر بهتر است در اواخر زمستان انجام شود.
کشت کانتینری
در صورتی که امکان کاشت در فضای باز وجود نداشته باشد یا قرار باشد درختچه در تراس پشت بام یا بالکن قرار گیرد، درختچه برای مراقبت از آن شرایط خاصی دارد. اصولاً برای کشت گلدانی باید از ارقام کوچکتر استفاده کرد. یک گلدان بزرگ برای بوته کلاه گیس معمولی مناسب است. همانطور که در میدان باز، انتخاب یک بستر نفوذ پذیر از اهمیت زیادی برخوردار است. خود کشتی باید حداقل عمق 70 سانتی متر و حداقل قطر 80 سانتی متر داشته باشد. خاک رس یا بستر شن به عنوان لایه زهکشی برای جلوگیری از غرقابی مناسب است. استفاده از خاک گلدان با کیفیت بالا رشد قوی را تضمین می کند. مانند سایر محصولات کانتینری، آبیاری مداوم و منظم برای رشد گیاه ضروری است. نه غرقابی و نه دوره های خشکسالی برای رشد گیاه مفید نیستند.همچنین گیاه باید از سرمای شدید و یخبندان محافظت شود.
نکته:
به طور کلی، کشت ظروف بسیار حساس تر از نمونه هایی است که در فضای باز کاشته می شوند.
زمستان
بوته کلاه گیس چند ساله حتی می تواند در دمای یخ حداکثر 20- درجه دوام بیاورد. هر چه یک نمونه جوان تر باشد، گیاهان به دماهای سرد حساس تر هستند. حتی درختچه های تازه کاشته شده به سرما کاملاً حساس هستند و به سرمازدگی شبانه واکنش منفی نشان می دهند. برای اطمینان از اینکه گیاهان جوان در طول ماه های سرد زمستان آسیبی نبینند، به طور ایده آل باید در مکانی بدون یخبندان اما خنک زمستان گذرانی کنند. بوته های قدیمی و ریشه دار مقاومت بیشتری دارند، اما در یخبندان شدید نیاز به محافظت بیشتر در زمستان به شکل لایه ای از چوب برس نیز وجود دارد.با این حال، در عرض های جغرافیایی ما و زمستان های نسبتاً معتدل سال های اخیر، چنین محافظتی به ندرت ضروری است. سایر بیماری ها نیز می توانند روی درختچه تأثیر بگذارند. از دیگر بیماری های رایج می توان به سفیدک پودری اشاره کرد که با هرس شدید یا استفاده از قارچ کش ها می توان با آن مبارزه کرد.
بیماری ها و آفات
با مراقبت خوب و مکان مناسب، بوته کلاه گیس به شدت سرسخت است. به ندرت تحت تأثیر آفات یا گیاهان قرار می گیرد. با این حال، گیاه نسبتاً اغلب تحت تأثیر به اصطلاح پژمردگی ورتیسیلیوم قرار می گیرد که در نگاه اول اغلب با خشکی اشتباه گرفته می شود. علائم اصلی پژمردگی شامل ریزش شاخه ها و پژمرده شدن برگ ها با وجود آبیاری کافی است. برای تشخیص می توان یک تکه از پوست را جدا کرد. اگر مجاری آبی گیاه قهوه ای رنگ باشد نشان دهنده بیماری است.
علت بیماری قارچ مضری است که در خاک یافت می شود. هنگامی که گیاهان آلوده شدند، دیگر قابل درمان نیستند. شرایط کشت بهینه می تواند به عنوان یک محافظت پیشگیرانه در برابر عفونت عمل کند.
مسمومیت
بوته گیس عموماً سمی در نظر گرفته می شود. سمیت آن شبیه پیچک سمی و درخت سرکه است. این درختچه به دلیل وجود فلاون هایی که در آن وجود دارد مانند کورستین سمی است که می تواند باعث تحریک و تحریک پوست شود. همه گونه ها حاوی این سم تماسی نیستند. نمونه های عمدتا با برگ های قرمز حاوی این سم هستند.
نکته:
به دلیل خاصیت سمی، هرس را فقط باید با دستکش مناسب انجام داد.
