خانواده لابیات یا خانواده نعناع خانواده ای از گیاهان است که از راسته Lamiaceae هستند. بیش از 7000 گونه مختلف در سراسر جهان وجود دارد که اغلب به عنوان گیاهان معطر یا گیاهان زینتی در باغ استفاده می شود.
Lamiaceae – ویژگی ها و نمونه ها
Lamiaceae خانواده‌ای از گیاهان هستند که با نام لاتین (Lamiaceae یا Labiatae) یافت می‌شوند. آنها از راسته Lamiaceae هستند که در لاتین Lamiales نیز نامیده می‌شوند. هفت زیرخانواده، ۲۳۰ جنس و بیش از ۷ جنس وجود دارد..000 گونه گیاهان خانواده نعناع در سراسر جهان در تمام مناطق آب و هوایی یافت می شوند. بنابراین هیچ پاسخ کلی برای مراقبت از آنها وجود ندارد. آنچه که یک گونه منفرد از خانواده نعناع نیاز دارد تا به خوبی رشد کند، بنابراین از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
گلها
گل های خانواده نعناع می توانند منفرد باشند، اما می توانند با هم رشد کنند و حلقه های کاذب را تشکیل دهند. در اکثر گونه ها آنها هرمافرودیت هستند، اما نه اساسا. گونه‌های خانواده نعناع دوپایه و جدا شده نیز وجود دارد. مشخصه ظاهر گل ها پنج کاسبرگ است که در لوله ها ذوب می شوند. این شامل پنج دندان کاسه گل یا دو لب کاسه گل است. گل ها دارای یک لب بالا و یک لب پایین هستند. لب بالایی نیز اغلب عقب می نشیند. معمولاً سه گلبرگ با هم رشد می کنند تا لب پایینی و دو گلبرگ برای تشکیل لب بالا. در خانواده لابیات، بین یک تا سه برچه از پنج پرچم کاهش می یابد، به طوری که بعداً، بسته به گونه، تنها چهار یا احتمالاً تنها دو پرچم باقی می ماند.دو تا از برچه ها یک تخمدان را تشکیل می دهند. بسیاری از گونه های خانواده نعناع بسیار تخصصی هستند و به همین دلیل به بازدیدکنندگان گل بسیار خاصی برای تولید مثل متکی هستند.
Lamiaceae در باغچه خانه
هنگام انتخاب گیاهان نعناع برای باغچه خانه خود، توصیه می شود خود را به گونه هایی محدود کنید که در منطقه مربوطه رشد می کنند. انتخاب می‌تواند بین گونه‌هایی باشد که در طبیعت وجود دارند، گیاهان ادویه‌ای معمولی یا گیاهان خالص باغی، زیرا همه این گیاهان لبه‌دار کاملاً تزئینی هستند.
ساکنان حاشیه جنگل در میان خانواده نعناع
Günsel خزنده و Gundermann را باید در اینجا به عنوان نمونه هایی از ساکنان لبه جنگل در میان خانواده نعناع ذکر کرد، زیرا هر دو گونه تصویر تزئینی را در باغ خانه ارائه می دهند.به هر حال، گونسل خزنده بسیار مورد علاقه زنبورها است. آفتاب تا نیمه سایه را دوست دارد و به خاک غنی از مواد مغذی یا اسیدی نیاز دارد، اما غرق شدن در آب را دوست ندارد زیرا در آنجا به سرعت می میرد. اگر قرار است گونسل خزنده به عنوان یک بالشتک چند ساله رشد کند، هنگام کاشت باید خیلی متراکم کاشته شود. فاصله کاشت حدود 10 تا 20 سانتی متر است. گیاهان را می توان هم در بهار و هم در پاییز کاشت. برای رشد به آب کافی نیاز دارد. بعداً کود مایع معمولی برای مراقبت کافی است. نیلوفرهای دره، هاستا، پامچال یا سرخس تضاد زیبایی را در فرش متراکم در حال رشد گونسل خزنده ارائه می دهند.
Gundermann همچنین فرش های متراکمی را تشکیل می دهد و به عنوان پوشش زمین گلدار مناسب است. با این حال، مکان هایی با سایه یا جزئی سایه را ترجیح می دهد و خاک های سنگین، مرطوب و آهکی را دوست دارد. گاندرمان را می توان هم در پاییز و هم در بهار کاشت. به غیر از آب کافی برای رشد، بعداً نیازی به مراقبت ندارد.به ویژه با سرخس هارمونی دارد.
Lamiaceae به عنوان گیاهان ادویه تزئینی
کسی که از نعناع به عنوان گیاه ادویه استفاده کند در باغچه سود مضاعف دارد. تمام گیاهان آزمایشگاهی ادویه ای معمولی نیز در باغ چندساله بسیار تزئینی به نظر می رسند و بنابراین هدف دوگانه ای دارند. برخی از ادویه های تازه به سرعت از باغ آورده می شود، اما در عین حال این گیاهان ادویه جات گل را نیز تزئین می کنند. بادرنجبویه، مریم گلی، آویشن و نعناع نمونه هایی از گیاهان نعناع هستند که می توانند همزمان به عنوان گیاه ادویه و گلدار عمل کنند:
- بادرنجبویه آن را آفتابی و محافظت شده از باد دوست دارد. به آب کافی و خاک با هوموس فراوان نیاز دارد، سپس سال به سال برمی گردد و به خوبی تولید مثل می کند.خود این گیاه بسیار تزئینی است. هنگامی که گل های ظریف اضافه می شود، این گیاه چند ساله تزئینی تر می شود. بادرنجبویه به عنوان ادویه مخصوصاً برای سالادهای تازه، سس و ماهی مناسب است.
- همچنینمریم گلی نیاز به مکانی آفتابگیر و بادگیر دارد. خاک باید نفوذپذیر و حاوی آهک کافی باشد. مریم گلی به آب کافی نیاز دارد، اما غرق شدن را دوست ندارد. پتاسیم کافی مهم است تا گیاه مقاوم به سرما شود و باقی بماند. نسبتاً بلند می شود که باید در کاشت گیاهان چند ساله به آن توجه کرد. مریم گلی در گلدان های بزرگ گیاهان نیز به خوبی رشد می کند و می تواند به خوبی در تراس بایستد. هر دو نوع مریم گلی وجود دارد که به عنوان گیاه ادویه مناسب نیستند و غیره. اگر دوست دارید مریم گلی را علاوه بر ظاهر تزئینی به عنوان ادویه در باغ داشته باشید، باید به این نکته توجه کنید. مریم گلی با گوشت بره یا ماهی کباب خیلی خوب می آید.
- آویشن نیاز به خاک سست و یک نقطه آفتابی و همچنین محافظت کافی در زمستان با انباشته شدن دارد، زیرا کاملاً مقاوم نیست.بهتر است بذرها را زیر شیشه بکارید و بعداً از اردیبهشت ماه به بعد گیاهان جوان را در بیرون به فاصله 25 سانتی متری کاشت کنید. آویشن تا نیم قد رشد می کند و همچنین به زیبایی شکوفا می شود. به عنوان یک ادویه، با غذاهای ایتالیایی و همچنین با خورش و گوشت خوک سازگار است.
- نعناع واقعی برای تهیه چای محبوبیت خاصی دارد. اما بسیار تزئینی نیز به نظر می رسد. هنگام کاشت باید مراقب بود که بستری جداگانه برای نعناع ایجاد شود یا آن را در گلدانی بزرگ در تراس قرار دهید، زیرا خیلی سریع پخش می شود و باعث رشد بیش از حد گیاهان دیگر می شود. در مورد خاک کاملاً بی نیاز است، اما به آب کافی نیاز دارد و باید از یخ زدگی محافظت شود.
Lamiaceae به عنوان گیاهان چند ساله باغی خالص
کلئوس و اسطوخودوس نمونه هایی از گیاهان نعناع هستند که صرفاً برای اهداف تزئینی در باغ کاشته می شوند.
گزنه کولئوس صرفاً به دلیل شاخ و برگ زیبای خود حتی در زمانی که شکوفه ندارند، جلوه تزئینی دارند. توجه به این نکته ضروری است که کولئوس مقاوم نیست. اما آنها می توانند به خوبی در گلخانه زمستان گذرانی کنند. در تابستان می توان قلمه هایی را که همیشه از گیاه مادری گرفته و در گلدان قرار می دهند تا ریشه بسازد، در فضای باز کاشت. کولئوس برای توسعه خوب به آفتاب زیاد، مکانی محافظت شده از باد، کمپوست کافی و خاک با زهکشی خوب نیاز دارد. اگر آب آبیاری گهگاه با کود مایع معمولی غنی شود، برای مراقبت کافی است.
اسطوخودوس مقاوم است و با رزهایی با رنگ های مختلف هماهنگی زیبایی دارد زیرا کنتراست خوبی ارائه می دهد. Gypsophila روی تخت اسطوخودوس نیز بسیار زیبا به نظر می رسد. رایحه اسطوخودوس بی نظیر است. زنبورها، بامبل‌ها و پروانه‌ها عاشق اسطوخودوس هستند و آن را در تعداد زیادی پیدا می‌کنند. این گیاه آفتاب و خاک آهکی را دوست دارد.مهم است بدانید که گیاهان چند ساله نباید زیاد بریده شوند، زیرا اغلب می میرند. فقط کافی است گل آذین مرده را کمی کوتاه کنید.
آنچه درمورد خانواده نعناع به طور خلاصه باید بدانید
گونه منتخب
زیرخانواده های فردی به نوبه خود شامل گونه ها و جنس های مختلف می شوند. به عنوان مثال، اینها شامل Lamiodeae Harley با حدود 63 جنس و 1210 گونه گیاهی است. این زیرخانواده عمدتاً شامل درختان یا درختچه های بدون طعم و کوچکتر است. Nepetoideae Kostel با بیش از 3600 گونه و حدود 130 جنس به زیر خانواده دیگری تعلق دارد که به تنهایی شامل مریم گلی با بیش از 900 گونه است. به دنبال آن پنج زیرخانواده دیگر مانند Ajugoideae Kostel، Scutellarioiseae Caruel، Prostantheroideae Luerss، Symphorematoideae Briq و Viticoideae Briq قرار می گیرند.
خانواده معروف نعناع
- اسطوخودوس: این گونه عمدتاً در ایتالیا و یونان یافت می شود. ارتفاع این گیاه به حدود 30 تا 60 سانتی متر می رسد و در صنایع آرایشی و بهداشتی یا طب طبیعی استفاده می شود.
- آویشن: این گونه که حدود 30 سانتی متر ارتفاع دارد به ویژه در آسیا و آفریقا پراکنده است و مثلاً برای چای استفاده می شود.
- ریحان: ارتفاع آن تا ۶۰ سانتی متر می رسد و اغلب به عنوان چاشنی استفاده می شود. این گونه اصالتاً از هند می آید و در حال حاضر گسترده است.
ویژگی
- بیشتر گیاهان بیش از 7000 گونه حاوی اسانس هایی مانند رزماری، ریحان یا اسطوخودوس هستند.
- گیاهان علفی عمدتاً در مکانهای گرم و آفتابی یافت می شوند.
- دارای ساقه های مربع شکل، دو گلبرگ به هم جوش خورده در لب بالا و سه گلبرگ جوش خورده در لب پایین.
استفاده
بیشتر گیاهان نعناع به دلیل اثرات معطری که دارند به عنوان ادویه استفاده می شوند. حداقل دو نوع - پاتچولی ژاپنی و پاتچولی هندی - به عنوان ماده اولیه برای تولید عطر استفاده می شود. در غیر این صورت، گیاهان نعناع به دلیل ظاهری که دارند اغلب به عنوان گیاهان زینتی نیز کشت می شوند و کنار جاده ها، چمنزارها یا باغ ها را تزئین می کنند.
نتیجه گیری
بیشتر گیاهان نعناع چند ساله مقاوم هستند، اما نه همه آنها. هر گونه به مراقبت فردی خود نیاز دارد زیرا همه گیاهان نعناع نیازهای یکسانی ندارند. بنابراین، همیشه باید قبل از کاشت خانواده نعناع، از نیازهای یک گونه خاص مطلع شوید.
