گلهای صورتی تا بنفش به وفور، رایحه ملایم و اندازه چشمگیر - مریم گلی می تواند از بسیاری جهات لذت ببرد و افزودنی فوق العاده برای تراس و تخت است. با این حال، هنگام مراقبت از گیاه دو ساله باید به چند نکته توجه کرد. اگر شرایط خاص، هرچند کم، برآورده شود، گیاه حتی می تواند برای بیش از دو سال لذت ببرد. آنچه باغبان علاقه مند به سرگرمی باید بدانند را می توان در اینجا یافت.
مکان
مریم گلی می تواند تا 1.5 متر ارتفاع پیدا کند.این تنها در سال دوم پس از جوانه زنی است، اما هنوز هم باید ارتفاع چشمگیر را هنگام انتخاب مکان در نظر گرفت. این نیز باید محافظت شود تا گیاه مجبور به تحمل بادهای سرد نباشد. محل کاشت نیز باید گرم و آفتابی باشد.
زیرلایه
لومی یا هیومیک - نکته اصلی این است که نفوذپذیر است. مریم گلی کلری غرقابی را تحمل نمی کند و به خصوص در فصل زمستان از خاک مرطوب رنج می برد. بنابراین، خاک متراکم یا خاکی که تمایل به فشرده شدن دارد، باید با ماسه شل شود. جدا از آن، Salvia slarea تقریباً در هر بستری رشد می کند.
ترکیبی از خاک باغچه، کمپوست و ماسه بهینه است. خاک سست گلدان نیز به این هدف عمل می کند.
آبیاری و کوددهی
مریم گلی کلاری پس از کاشت یا کاشت آبیاری شده و در ابتدا کمی مرطوب نگه داشته می شود.به محض رشد یا تشکیل ریشه، معمولاً می تواند از خود در بستر مراقبت کند و فقط در دوره های خشک طولانی مدت به آب اضافی نیاز دارد. در سطل، جایی که هنوز نیاز به آبیاری دارد، متفاوت است. همیشه مهم است که اطمینان حاصل شود که بستر حداقل به طور سطحی بین دو آبیاری خشک می شود. آب باران یا آب شیر کهنه برای آبیاری مریم گلی ایده آل است. از آب حوضچه تصفیه نشده نیز می توان استفاده کرد. اگر مریم گلی در خاک تازه یا در صورت لزوم خاک غنی شده با کمپوست کاشته شده باشد، می توان از کوددهی اضافی در طول چرخه زندگی معمولاً دو ساله آن جلوگیری کرد. اگر رشد ضعیف باشد، مریم گلی خود را بکارد یا خاک مصرف شده باشد، می توان از کود گیاهی در اوایل تابستان استفاده کرد. روش دیگر، کوددهی با کود گیاهی، آب حوضچه قبلا ذکر شده یا کمپوست نیز امکان پذیر است. همچنین امکان کود دهی مکرر مریم گلی در اواخر تابستان وجود دارد.با این حال، آخرین تاریخ باید در اوایل شهریور باشد.
ترکیب
مریم گلی در سال اول شکوفه نمی دهد و ظاهری نسبتاً نامحسوس دارد. در سال دوم به اندازه کامل رشد می کند و سنبله های گل زیادی را نشان می دهد. این گیاه معمولاً پس از آن می میرد. مریم گلی در طول عمر خود یا مستقیماً پس از گلدهی نیازی به هرس ندارد. از یک طرف، گل ها و خوشه هایی که پس از مرگ محو می شوند، هنوز هم بسیار تزئینی هستند. از طرفی بذرهای نسل بعدی را فقط می توان از آنها به دست آورد. همانطور که گفته شد، مریم گلی وقتی بریده می شود قوی تر یا شاخه های متراکم تر نمی شود. بنابراین اقدام غیر ضروری است. با این حال، مطمئناً می توان اصلاحاتی را برای کنترل اندازه یا حذف قسمت های آسیب دیده گیاه انجام داد. استخراج چای یا گیاهان نیز بدون هیچ مشکلی در کل فرآیند رشد امکان پذیر است.
زمستان
مریم گلی تا حدود -15 درجه سانتیگراد مقاوم است. با این حال، می تواند در زمستان های سخت تر یا زمانی که زمین خیس است بمیرد. بنابراین منطقی است که از آن محافظت کنیم. مهم ترین پیش نیاز البته یک مکان محافظت شده است. لایه ای از مالچ، نی یا چوب قلم مو به عنوان عایق اضافی عمل می کند. با این حال، بهتر است مریم گلی را مستقیماً در بستر کاشته نشود یا در سال اول در آنجا کاشته شود. در عوض، کشت در ظرف در طول سال اول توصیه می شود. تا بهار سال دوم کاشته نمی شود. به این ترتیب می توان آن را با خیال راحت در داخل یک سطل زمستان گذرانی کرد. باید خنک اما بدون یخ نگه داشته شود. دمای حداکثر 10 درجه سانتیگراد مطلوب است. بستر نباید در طول زمستان به طور کامل خشک شود، اما همچنین نباید مرطوب باشد.بنابراین آبیاری کم انجام می شود. از لقاح کاملاً خودداری می شود.
تکثیر
مریم گلی خود را تکثیر می کند که در آن دانه های موجود در گل ها به طور خودکار می کارند. البته گلها را نباید بلافاصله پس از مرگ جدا کرد، بلکه باید تا بهار بعد در جای خود باقی بمانند. با این حال، این نوع تکثیر بدون هدف است و بنابراین اساساً فقط برای باغ های طبیعی مناسب است. اگر می خواهید از خود کاشت جلوگیری کنید، باید گل ها را پس از شکوفه دادن یا در اوایل بهار حذف کنید.
نکته:
کیسه‌های پارچه‌ای که روی خوشه‌های گل قرار می‌گیرند، بذرها را می‌گیرند و بنابراین بذرها را برای نسل جدید و کاشت هدفمند در دسترس قرار می‌دهند.
کاشت و کاشت
مریم گلی تنها از طریق بذر تکثیر می شود. اگر می خواهید از این کار صرفه جویی کنید، می توانید گیاهان جوان را به صورت تجاری نیز خریداری کنید.اینها را می توان در بهار یا اوایل تابستان پس از آخرین یخبندان در فضای باز کاشت. اواخر تابستان یا اوایل پاییز نیز امکان پذیر است. با این حال، خطر آسیب سرمازدگی نسبتاً زیاد است. کاشت مریم گلی در گلدان در سال اول و تنها پس از آن کاشت آن در فضای باز ایده آل است. باید اطمینان حاصل شود که گیاه عمیق تر از قبل در ظرف کاشته نشود. علاوه بر این، بستر باید به خوبی مرطوب شود، اما تخلیه آب باید تضمین شود. با این حال، روش زیر برای کاشت توصیه می شود:
- زمان انتخابی آوریل یا اردیبهشت است که دما بین 15 تا 20 درجه سانتیگراد است.
- بذرها را در گروه های سه تا پنج تایی به فاصله 30 تا 40 سانتیمتر می کارند و کمی پوشانده می شوند. برای نتیجه گسترده تر، دانه ها را نیز می توان پراکنده کرد. با این حال، پس از آن لازم است که نهال ها را بیرون بیاورید.
- برای جلوگیری از شستشو، قبل از کاشت خاک باید به خوبی مرطوب شود. خاک تا زمان جوانه زدن کمی مرطوب نگه داشته می شود.
- بعد از جوانه زنی که حدود دو تا سه هفته بعد اتفاق می افتد، آبیاری به تدریج کاهش می یابد.
- هنگامی که گیاهان به ارتفاع ده سانتیمتر می رسند، گیاهان ضعیف تر مرتب شده و حذف می شوند.
نکته:
مریم گلی را هر سال و به صورت تلوتلویی بکارید، به این ترتیب لازم نیست گل و مرتع زنبور عسل را از دست بدهید.
فرهنگ در سطل
اگر تصمیم دارید مریم گلی کلاری را در سطل پرورش دهید، لازم نیست زیاد به آن توجه کنید. فقط آبیاری بیشتر و کوددهی اضافی باید در نظر گرفته شود.
نتیجه گیری
مریم گلی یک گیاه نسبتاً آسان مراقبت است که می توان آن را تا حد زیادی در مکان مناسب به حال خود رها کرد. نه قلمه زدن، نه کود دهی و نه حفاظت پیچیده زمستانی لازم نیست. این باعث می‌شود که Salvia sclarea برای باغ‌های طبیعی و هر کسی که می‌خواهد بدون تلاش و مراقبت زیبایی زیبایی را به واحه سبز بیاورد، ایده‌آل است.
