رزماری به عنوان یک ادویه کلاسیک، گیاه دارویی و زینتی، به عنوان یک بوته سبز رشد می کند. این ویژگی نشان میدهد که گیاه در مناطق پایینتر چوبی میشود، در حالی که نوک شاخههای علفی، برداشت گیاهی مورد انتظار را فراهم میکنند و گلی باشکوه تولید میکنند. در پروتکل مراقبت حرفه ای، هرس یک چالش باغبانی است.انتخاب زمان مناسب به اندازه خود هرس مهم است.علاوه بر این، بریده ها باید به درستی ذخیره شوند تا از بهترین کیفیت اطمینان حاصل شود. نحوه بریدن رزماری و خشک کردن صحیح آن را اینجا بخوانید.
زمان مناسب
موقعیت های مختلفی وجود دارد که باغبان سرگرمی برای بریدن بوته رزماری خود دست به قیچی می برد.تمرکز اولیه بر روی برداشت برگ های معطر به منظور عرضه آنها به آشپزخانه است. علاوه بر این، درختچه به هرس نگهداری سالانه نیاز دارد تا از داخل برهنه نشود. در نهایت، گیاه مدیترانه ای شکل یک درخت استاندارد تزئینی را با کمک تکنیک برش هدفمند به خود می گیرد. در عمل، تاریخ های زیر سودمند هستند:
- برش برداشت برای مصرف تازه یا خشک کردن: از اواخر فروردین در ساعات نیمه روز که شبنم خشک شده است
- توپیاری: در ارتباط با هر برداشت
- برش تعمیر و نگهداری: در اواخر پاییز یا اوایل بهار
- برش جوانسازی: ترجیحا در ابتدای جوانه زدن
- قطع آموزشی: در طول کل فصل رشد
یکی دیگر از انگیزه های هرس، جوان سازی بوته رزماری نادیده گرفته شده برای دمیدن روح تازه در آن است.اگر یک برش شکل و نگهداری برای چندین سال فراموش شده باشد، ماه های ژانویه و فوریه بهترین زمان برای برش جوان سازی در نظر گرفته می شود.
نکته:
اگر در روزهای قبل باران شدیدی باریده است، تاریخ قطع باید به تعویق بیفتد. هم عطر و هم مناسب بودن برای خشک کردن رزماری به طور قابل توجهی تحت تاثیر رطوبت است.
برش برداشت
نه تنها برگهای همیشه سبز و سوزنیمانند، نوید لذت معطر را میدهند، بلکه گلهای آبی آسمانی نیز دارند. اگر هنگام برداشت رزماری این عادت را به عنوان یک درختچه زیر درخت در نظر داشته باشید، این روند به صورت حرفه ای انجام خواهد شد. در حالت ایدهآل، شما نه تنها برگهای سوزنی را جدا میکنید، بلکه کل شاخهها را درست بالای ناحیه چوبی میبرید. لطفا توجه داشته باشید که رزماری دوباره از چوب قدیمی جوانه نمی زند یا فقط به سختی رشد می کند.بنابراین 0.5 تا 1 سانتی متر از قسمت شاخساره علفی را روی شاخه بگذارید زیرا شاخه های جدید با برگ های تازه و گل های جدید از آن جوانه می زند. خود گل ها بریده نمی شوند، بلکه چیده می شوند.
نکته:
برای برش رزماری فقط از ابزارهای برش تازه تیز شده استفاده می شود که به دقت با الکل ضدعفونی شده باشند.
توپیاری
از آنجایی که یک بوته رزماری بالکن و باغ را به طور همزمان تزئین می کند، باغبانان سرگرمی محتاط هر محصول را با یک تاپیاری ترکیب می کنند. چگونه این کار را درست انجام دهیم:
- به عنوان بخشی از برداشت، چند قدم به عقب برگردید تا تصمیم بگیرید که چه کاری انجام دهید
- عادت رشد طبیعی را در صورت امکان به شکل یک شبح گرد، بیضی یا ستونی حفظ کنید
- شاخه هایی را که از قالب رشد کرده اند جدا کنید
تلاش اضافی یک توپیاری در ارتباط با برداشت محصول با رشد متراکم و بوته ای و چوبی کم پاداش می گیرد.اگر نوک شاخه های علفی برای مدت طولانی روی بوته های مدیترانه ای باقی بمانند، در مدت کوتاهی چوبی می شوند و برگ ها می ریزند. با هرس منظم در طول سال، می توانید این تمایل گیاه علفی را تحت کنترل خود نگه دارید و از این گیاه تاریخی ادویه ای، دارویی و معطر برای سالیان متمادی لذت ببرید.
برش حفاظتی
با سرسختی گل، بوته رزماری تلاش می کند تا هر چه سریعتر چوبی شود. از آنجایی که این گرایش به ضرر برگها و گلهای همیشه سبز است، باغبانان سرگرمی به همان شدت مخالف هستند. علاوه بر هرس برداشت و شکل دهی در طول سال، هرس نگهداری سالانه نیز به این امر کمک می کند. در اینجا نحوه انجام این کار آمده است:
- نمونه های کوتاهی که در بهار حداقل یک سوم در فضای باز زمستان گذرانی کرده اند
- قطع تمام نوک های یخ زده ساقه در اطراف
- همه چوب های مرده را از پایه جدا کنید و به این ترتیب کاملاً نازک کنید
در پایان، گیاه باید دوباره به صورت هوا و شل و با رسیدن خورشید به عمیق ترین مناطق رشد کند. اگر رزماری در پاییز به فضای زمستانی روشن و عاری از یخبندان منتقل شود، هرس نگهداری را می توان از قبل انجام داد. اگر اتاق از قبل با سایر مهمانان زمستانی شلوغ شده باشد، این منطقی است.
برش جوانسازی
به سرعت اتفاق میافتد که یک بوته رزماری از دید مراقبتهای معمول باغ دور میافتد. به طور خاص، گونه های مقاوم در برابر زمستان که در بستر رشد می کنند، گاهی فراموش می شوند و به طور مداوم کاهش نمی یابند. نتیجه یک بوته سالخورده است که در بهترین حالت هنوز با برگ یا چند گل در نوک آن رشد می کند. با این حال، پاکسازی گیاه زودرس است زیرا امیدی برای رشد مجدد آن وجود دارد.هنگامی که زمستان با یخبندان های زمین سپری شد و رشد جدید قریب الوقوع است، بوته های لخت را به مسیر خود بازگردانید. برای انجام این کار، تمام شاخه ها را تا 10 سانتی متر بالاتر از سطح زمین ببرید و با کمپوست و براده های شاخ کوددهی کنید. در دوره بعد، صبر باغبانی مورد آزمایش قرار می گیرد، زیرا این گیاه در صورت رشد مجدد می تواند تا سال آینده زمان ببرد.
برش آموزشی
یک درخت استاندارد تزئینی را از بوته رزماری تجسم کنید که بالکن و باغ را با شاخ و برگهای همیشه سبز و گلهای چند ساله و فوق العاده معطر خود تزئین می کند. نقشه خیلی بی عارضه است:
- قوی ترین شاخه را برای تنه گیاه دو ساله انتخاب کنید
- قطع همه شاخه های جانبی که از آن می آیند
- قیچی را تا جایی که ممکن است به تنه نزدیک کنید تا قلاب کت ایجاد نشود
در حالی که ساقه اصلی تا ارتفاع مورد نظر در حال رشد است، به طور مداوم هر شاخه جدید و پایه جدید را قطع کنید. فقط در این صورت است که نوک آن را قطع میکنید و پس از آن انشعاب سرسبز شروع میشود. 3 تا 4 شاخه پیشرو را تعیین کنید که به نوبه خود با ایجاد برش تشویق به شاخه شدن می شوند. به این ترتیب شما درختچه های زیره را به یک درخت استاندارد باشکوه در طول سال ها آموزش می دهید.
خشک کردن
اگرچه رزماری برای تهیه غذاهای سرد و گرم متعدد مناسب است، درختچه ای که با محبت از آن مراقبت می شود، مرتباً بریده های اضافی تولید می کند - خیلی خوب است که در انبوه کمپوست دفع شود. این یک چیز خوب است که آروماتور جنوبی را می توان به خوبی خشک کرد تا ماندگاری طولانی داشته باشد. چندین روش برای انتخاب وجود دارد که در زیر با جزئیات بیشتر توضیح می دهیم:
خشک کردن با هوا
هوای خشک یک نگهدارنده رایگان و بدون هیچ گونه افزودنی شیمیایی است. اگرچه مدتی طول می کشد تا شاخه های گیاه خشک شوند، باغبانان سرگرمی نسل ها این نوع را ترجیح داده اند. شاخه های بریده شده را با روبان رافیا به شکل دسته گل های کوچک به هم گره بزنید و آنها را به صورت وارونه در مکانی هوادار و نه خیلی روشن آویزان کنید. هر چند وقت یکبار مواد اتصال را بررسی کنید زیرا با خروج رطوبت از شاخه ها شل می شود. این فرآیند پس از 2 تا 3 هفته تکمیل می شود. حالا سوزن های معطر را بردارید و آنها را در شیشه تیره روی پیچ نگهداری کنید تا زمانی که آماده استفاده از آنها شوید.
نکته:
دسته گل رزماری را در آشپزخانه آویزان نکنید تا خشک شود. رایحه های مختلف غذا عطر گیاهی معمولی را در طول زمان مخدوش می کند. اتاق زیر شیروانی یا زیرزمین مناسب تر است.
در فر
اگر خشک کردن هوا خیلی طول کشید، فر را به دستگاه خشک کن گیاهان تبدیل کنید. به همین راحتی:
- شاخه های رزماری را زیر آب سرد بریزید و با دستمال کاغذی خشک کنید
- سینی فر را با کاغذ پخت بپوشانید تا شاخه ها روی آن پخش شوند
- فر را با دمای 40-50 درجه در حالت هوای گردشی گرم کنید
- سینی فر را در وسط قرار دهید و بگذارید 2 تا 3 ساعت بماند
- در فر را کاملا نبندید بلکه از قاشق چوبی یا چوب پنبه برای نگه داشتن آن استفاده کنید
شاخه های گیاه را به طور مکرر در طول فرآیند چک کنید. پس از خشک شدن مناسب، دیگر نمی توان آنها را خم کرد. سوزن ها را از شاخه های سرد شده جدا کنید و در ظرفی سبک و دربسته نگهداری کنید.
در آبگیری
در باغچه آشپزخانه خصوصی، وقتی حجم برداشت بیشتر است، ارزش خرید دستگاه آبگیری برای نگهداری میوه و سبزیجات را دارد. یک دستگاه آبگیر نیز برای خشک کردن رزماری مناسب است.شاخه های شسته و خشک شده را به صورت آزاد روی کف الک ها پخش کنید تا حداکثر 90 درصد سطح آن پوشانده شود. سپس آبگیر را روی 45 تا 50 درجه سانتیگراد تنظیم کنید. گرمایش یکپارچه با فن، رطوبت گیاهان را در عرض چند ساعت از بین می برد. اگر شاخه ها قوام شکننده داشته باشند، آبگیر کار خود را انجام داده است. مانند همه روشهای دیگر، فقط اکنون برگهای سوزنی را بچینید یا در یک ظرف خشک و مات قرار دهید.
نتیجه گیری
برش منظم یکی از پایه های مراقبت حرفه ای رزماری است. فقط شاخه های همیشه سبز را برای برداشت قطع نکنید، بلکه به گیاه مدیترانه ای نیز شکل منظمی بدهید. علاوه بر این، گیاه را در بهار کاملاً نازک کنید و تمام شاخه ها را حداقل یک سوم ببرید. اگر با یک بوته گیاهی نادیده گرفته شده و پیر مواجه شدید، یک جوانسازی جسورانه که تا 10 سانتی متر کاهش می یابد معجزه می کند.به عنوان بخشی از اقدامات مختلف هرس، منبعی از شاخه های غنی ایجاد می شود که می توان با استفاده از وسایل ساده خشک کرد. رزماری را به صورت دسته گل در هوا خشک کنید، روی سینی فر در فر یا به راحتی در آبگیر پخش کنید تا ماندگاری طولانی داشته باشد.