لوبیا رانر که به آن رانر لوبیا نیز می‌گویند، در اصل از آمریکای مرکزی می‌آید و غذای اصلی آنجاست. این لوبیا رنگی متمایز از قرن هفدهم در اروپا نیز کشت شده است. لوبیا رانر بیشتر برای مصرف کشت می شود اما با گل های زیبای خود به عنوان یک گیاه زینتی نیز بسیار محبوب است.
کاشت
انواع مختلفی از لوبیا وجود دارد. غول سفید، هستیا، لیدی دی و باتلر، به نام چند. آنها از نظر رنگ گل، ارتفاع، بافت لوبیا (برخی حتی غلاف های بدون نخ در دسترس دارند) و زمان برداشت آنها بسیار متفاوت هستند. بسته به ترجیحات شما، تنوع خاصی را می توان انتخاب کرد.
لوبیا رانر در اصل از آب و هوای گرم تری می آید، بنابراین توصیه می شود در ابتدا لوبیا رانر را در داخل خانه پرورش دهید. خاک باید حداقل دمای 10 درجه داشته باشد، در غیر این صورت بذرها جوانه نمی زنند یا فقط ضعیف جوانه می زنند. اگرچه لوبیا رانر نسبت به اقوام خود مانند بوته یا لوبیا قوی‌تر است، اما از رشد در اتاق گرم سود می‌برد و می‌توان محصول برداشت را از طریق گیاهان سالم و قوی افزایش داد.
قبل از کاشت در فضای سرپوشیده که می تواند از اواخر فروردین ماه انجام شود، می توان دانه های لوبیا را به مدت یک تا دو روز در آب خیس کرد که باعث سهولت جوانه زنی می شود. سپس لوبیاها را در خاک گلدان قرار می دهند. مهم است که دانه ها خیلی عمیق کاشته نشوند، حدود 2-3 سانتی متر، آنها نباید بیشتر از آن باشند - ضرب المثلی می گوید: "لوبیا می خواهند صدای زنگ ها را بشنوند". شما نباید زیاد آبیاری کنید، نهال ها غرقابی را دوست ندارند. بسته به اینکه دانه ها چقدر گرم هستند، تقریباً طول می کشد.4-12 روز تا بیرون آمدن اولین شاخه های سبز از خاک.
بعد از سپری شدن یخبندان های شب گذشته، در حدود اواسط اردیبهشت، می توان بذرها را مستقیماً در خارج از زمین و بدون ترجیح آنها کاشت. نهال های اولیه را نیز می توان در این زمان کاشت و ساقه ها را به خوبی انباشته کرد تا به گیاهان حمایت بیشتری شود. از آنجایی که لوبیا فقط در اواخر سال کاشته می شود، مهم است که در نظر داشته باشید که آیا قبل از کاشت لوبیا، بستر باید با محصولات اولیه مانند کاهو یا تربچه ذخیره شود.
لوبیا فیوگه به وسایل کمکی برای کوهنوردی نیاز دارد، می توان از چوب، طناب، طاق یا حتی نرده استفاده کرد، نکته اصلی این است که گیاهان بتوانند از آنها بالا بروند. به لطف گل های زیبای نارنجی مایل به قرمز، لوبیا رانر را می توان به عنوان یک گیاه زینتی در بالکن یا به عنوان صفحه نمایش حریم خصوصی پرورش داد.
کشت و کاشت
4-6 گیاه در هر پرده استفاده می شود. یک مکان آفتابی و محافظت شده در برابر باد باید انتخاب شود.لوبیا رانر در خاک های آهکی تا خنثی به خوبی رشد می کند و ارتفاع گیاهان تا سه متر می رسد. از آنجایی که آنها به اصطلاح تغذیه کننده ضعیفی هستند، می توانند نیتروژن مورد نیاز برای رشد را از هوا با استفاده از باکتری های ندول روی ریشه خود متصل کنند. خاک سست بدون غرقابی برای کشت بسیار مهم است، در غیر این صورت گیاهان نمی توانند به درستی رشد کنند.
از آنجایی که لوبیا محتوای نیتروژن بالایی در خاک تولید می کند، باید پنج سال صبر کنید تا لوبیا یا سایر حبوبات، به عنوان مثال. ب- نخود فرنگی را می توان پرورش داد. همسایگان خوب برای لوبیا رانر در باغ، کاهو، گل همیشه بهار یا گل همیشه بهار و انواع کلم هستند. نخود، بوته پیاز و رازیانه نباید در مجاورت آنها باشد.
لوبیای فیرون از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد به طور مستقیم در فضای باز کاشته می شود. برای سرعت بخشیدن به جوانه زنی می توان بذرها را یک تا دو روز قبل در آب قرار داد تا بتوانند آب لازم را جذب کنند.سپس آنها را در زمین قرار می دهند، فقط با کمی خاک پوشانده می شوند و کمی فشار می دهند. بسته به اینکه این واریته در حال رشد ضعیف یا قوی باشد، باید فواصل متفاوتی بین بذرها حفظ شود. بعد از اینکه بذر جوانه زد و گیاه کوچکی از آن رویید، دور تا دور آن را با کمی خاک انباشته کنید.
مخصوصاً در زمان جوانه‌زنی، بلکه در طول فصل رشد، لوبیا به آب کافی و خاک سست نیاز دارد که در آن آفتاب زیادی دریافت کند. لوبیا رانر از ژوئن به بعد شروع به شکوفه دادن می کند و لوبیا رشد می کند که بهتر است جوان برداشت شود زیرا در غیر این صورت سفت می شود. دوره گلدهی آنها می تواند تا سپتامبر ادامه داشته باشد و فصل برداشت برای اکثر واریته ها از اوت آغاز می شود. ما لوبیا رانر را به عنوان یک گیاه یکساله کشت می کنیم و به همین دلیل هر سال آن را دوباره می کاریم، اما در مناطق گرمتر می تواند چند ساله نیز باشد.
از آنجایی که لوبیا رانر نیتروژن را در خاک انباشته می کند، نقش عمده ای در تناوب زراعی نیز دارد.به این ترتیب پس از خالی شدن خاک توسط فیدرهای سنگین و متوسط می توانند رشد کرده و در عین حال خاک را برای یک تناوب زراعی جدید با فیدرهای سنگین یا متوسط احیا کنند.
لوبیا ریشه‌های عمیقی دارد، بنابراین هنگام رشد در مزرعه باید به خاک سست و هنگام رشد در بالکن تا عمق کافی ظرف توجه کرد.
مراقبت
وقتی بوته‌های لوبیا اولین گل‌های خود را گرفتند، باید مرتب آبیاری شوند، در غیر این صورت گل‌ها می‌ریزند و برداشت از بین می‌رود. کوددهی گاه به گاه با کود گزنه می تواند عملکرد محصول را افزایش دهد. برای رسیدن به یک دوره برداشت طولانی، لوبیا باید مرتباً برداشت شود، تنها در این صورت گیاه به تولید گل های جدید ادامه می دهد.
برخی از انواع لوبیای دونده بسیار قوی رشد می کنند، پیچک هایی را تشکیل می دهند که می توانند چندین متر طول داشته باشند و بنابراین نیاز به کمک کوهنوردی دارند.برای این کار می توان از شبکه ای که در بستر سبزی قرار می گیرد استفاده کرد، اما میله یا طناب نیز کافی است. بهترین راه برای دستیابی به پایداری لازم با میله ها، برپایی آنها مانند یک چادر است. از این گیاه می توان برای تزیین حصار، دیوار خانه یا آلاچیق نیز استفاده کرد که به دلیل گل هایش بسیار تزئینی به نظر می رسد و همچنین حریم خصوصی خوبی ارائه می دهد.
آفات
باید به طور مرتب از نظر آلودگی به آفات چک کنید. به ویژه گیاهان جوان اغلب توسط حلزون ها خورده می شوند؛ اقدامات حفاظتی مناسب باید در اینجا انجام شود. در مرحله جوانه زنی، توجه به مگس لوبیا بسیار مهم است؛ حشره ها داخل نهال را سوراخ کرده و آن را از بین می برند. لپه ها می میرند آبیاری منظم از این آفت جلوگیری می کند. بعداً روی گیاهان بزرگتر، شته های لوبیا سیاه ممکن است ظاهر شوند. اینها را می توان با داروهای خانگی شناخته شده مانند کود گزنه یا حشرات مفید مبارزه کرد.هیچ درمانی برای بیماری های باکتریایی (مانند بیماری لکه چربی) یا بیماری های قارچی (مثلاً بیماری لکه های کانونی) وجود ندارد. قسمت های آسیب دیده گیاه باید به سرعت حذف و از بین بروند.
زمستان
برخلاف لوبیا بوته ای یا رانر، لوبیا رانر چند ساله است، اما در اروپا لوبیا رانر معمولاً به عنوان گیاهی یک ساله کشت می شود. در صورت تمایل، می‌توانید ریشه‌های گیاهان را در پاییز، مانند گل محمدی، حفر کنید و آنها را در ماسه یا خاک در مکانی سرد و تاریک نگهداری کنید. ریشه ها نباید در زمستان به طور کامل خشک شوند. لوبیا رانر که پس از یخبندان به بستر برگردانده می شود اغلب بازدهی بالاتری دارد.
لوبیا رانر در آشپزخانه
لوبیا رانر را می توان به صورت کامل غلاف یا فقط دانه های لوبیا خورد. حبوبات تا 25 سانتی متر طول دارند، دانه های آن کلیوی شکل و بسته به تنوع، به رنگ های مختلف سفید یا خالدار هستند و به همین دلیل در بشقاب بسیار تزئینی به نظر می رسند.آنها از نظر مواد مغذی بسیار غنی هستند، اما مانند بسیاری از انواع دیگر لوبیا، آنها را فقط می توان به صورت پخته مصرف کرد زیرا حاوی لکتین است که برای انسان سمی است. این سموم در دمای حداقل 75 درجه سانتیگراد از بین می روند. لوبیا رانر به ویژه در اشتایر معروف است، جایی که به آن لوبیا رانر می گویند. سالاد لوبیا رانر که با پیاز، روغن تخم کدو و سرکه تهیه می‌شود، یک غذای ویژه است.
نتیجه گیری
به طور خلاصه، اگر به آبیاری مناسب توجه داشته باشید، لوبیا رانر نسبتاً آسان است. چه در رختخواب و چه در بالکن، علاوه بر حبوبات خوشمزه، گل های زیبایی ارائه می دهند که زنبورها و پروانه ها را نیز جذب می کنند.
چیزهای مهم در یک نگاه
- کاشت: قبل از کاشت در داخل خانه از اواخر فروردین، کاشت مستقیم در بستر از اواسط اردیبهشت پس از آخرین یخبندان
- بافت خاک: آهکی تا خنثی، بدون آبگرفتگی
- برداشت: جولای تا اوایل مهر
