رودودندرون درختی است که در بسیاری از باغ ها یافت می شود. از یک طرف، این به این دلیل است که گل آذین های زیبایی دارد و بنابراین رنگ زیادی به باغ می آورد. از سوی دیگر، مراقبت از آن کاملاً بدون عارضه است که مطمئناً محبوبیت آن را نیز افزایش می دهد. زیرا اگر محل مناسب باشد و رودودندرون آب کافی دریافت کند، خود به خود رشد می کند و رشد می کند.
اگر محل و تامین آب یا مواد غذایی مناسب نباشد، این درخت بی عارضه هر از چند گاهی ممکن است مشکلاتی را ایجاد کند. زیرا در این صورت رودودندرون مستعد بیماری هایی است که اغلب توسط آفات ایجاد می شود.
بهترین شرایط ممکن برای رودودندرون
بیماری ها و آفات تنها در صورتی می توانند بیشتر رخ دهند که رودودندرون در محیط خود و با مراقبت از خود احساس راحتی نکند. به همین دلیل اگر می خواهید در باغچه خود گل رز بکارید باید به نکات زیر توجه کنید:
- مطمئن شوید که رودودندرون در سایه قرار دارد.
- مکان باید از باد محافظت شود.
- خاک باید اسیدی، سست، کم آهک و دارای هوموس باشد.
- رودودندرون باید روزانه آبیاری شود. با این حال، غرقابی نباید ایجاد شود.
نکته:
از آنجایی که رودودندرون ریشه های کاملاً کم عمقی دارد، گیاهان با ریشه عمیق باید جزو همسایگان سایه باشند. این به این معنی است که ریشه ها در مسیر یکدیگر قرار نمی گیرند و مواد مغذی یکدیگر را از خاک بیرون می کشند. کاج یا بلوط از جمله مناسب هستند.
هنگام کاشت و مراقبت از آن به این موارد توجه کنید، در این صورت بستر مناسبی برای رشد رودودندرون ایجاد خواهید کرد. با همه اینها همیشه باید به تصاویر بالینی زیر توجه کنید.
کمبودها و اثرات آن
با رودودندرون، دو علامت کمبود می تواند منجر به آسیب جدی به درخت شود. از یک طرف، این کمبود نیتروژن است. در این صورت، رنگ سبز روشن یا گاهی زرد روی برگ های مسن تر درخت دیده می شود. هرچه کمبود نیتروژن بیشتر شود، برگ های بیشتری از بین می روند. در مرحله پیشرفته نیز برگ های جوان. علاوه بر این، رودودندرون زود برگ های خود را از دست می دهد و فقط تعداد کمی از گل ها یا هیچ کدام جوانه نمی زنند.
به عنوان یک اقدام متقابل، کوددهی با نیتروژن را توصیه می کنیم که تعادل را در خاک باز می گرداند و در نتیجه به درخت استحکام جدیدی می بخشد.
علاوه بر این، کمبود آهن (کلروز کمبود آهن) می تواند منجر به آسیب به رودودندرون شود. این کمبود را می توان از جمله در برگ های جوان مشاهده کرد که در سطح برگ بسیار روشن هستند اما رگبرگ های برگ بسیار تیره ای دارند. کارشناسان این وضعیت را کلروز می نامند. اگر کمبود آهن وجود داشته باشد، مقدار pH خاک بسیار بالاست. گیاه نمی تواند آهن خاک را جذب کند و رنج می برد.
درمان را می توان با اصلاح مقدار pH بدست آورد. آماده‌سازی‌های حاوی آهن مخصوص به‌صورت تجاری برای کوددهی موجود هستند که حاوی عناصر کمیاب زیادی هستند و بنابراین خاک را دوباره بهینه می‌کنند. بهترین مقدار pH ممکن بین 4.5 تا 6 است.
آفت خاص: اشکال وب رودودندرون
آفت ها نیز تا حد زیادی روی رودودندرون تاثیر می گذارند. به اشکال وب رودودندرون توجه ویژه ای داشته باشید. حشره کوچک تخم های خود را در قسمت زیرین برگ ها می گذارد. به عنوان یک قاعده، این در پاییز اتفاق می افتد.آنها در آنجا زمستان گذرانی می کنند و لارو حشرات در اردیبهشت سال بعد از تخم بیرون می آیند. رودودندرون با برگ های خالدار پاسخ می دهد که به تدریج پژمرده می شوند. اگر می‌خواهید در برابر این موضوع اقدام کنید، پس از گلدهی، رودودندرون را با Spruzid Pest Free اسپری کنید، محصولی که به مقابله با حشرات مکنده کمک می‌کند. این درمان بیولوژیکی است، بنابراین نیازی به بیرون آوردن "باشگاه شیمیایی" نیست.
شپشک سیاه شیاردار
سرخرطومی شیاردار نیز به رودودندرون علاقه زیادی نشان می دهد. برگ ها را می خورد - ترجیحاً از اردیبهشت به بعد. نیش زدن روی برگ ها آنقدرها هم بد نیست. لارو سوسک کوچک بسیار بدتر است. آنها به ریشه های رودودندرون می روند و می توانند از مرگ آن اطمینان حاصل کنند. بنابراین اقدامات پیشگیرانه را به موقع انجام دهید و خاک را با نماتد آبیاری کنید. اینها نماتدهایی هستند که به سادگی به آب آبیاری اضافه می شوند.
نکته:
سوسک ها که اندازه آنها تا 1.3 سانتی متر می رسد، شب زنده داری هستند. بنابراین، هر از چند گاهی در ساعات عصر به رودودندرون خود نگاه کنید. اگر سوسک ها را دیدید، آنها را جمع کنید.
برگ‌سازهای رودودندرون و پژمردگی غنچه
برگ‌سازهای رودودندرون، سوسک‌های پرنده کوچکی هستند که می‌توانند باعث مرگ جوانه‌های رودودندرون شوند. خزنده های کوچک قارچ Pycnostysanus azaleae را روی گل ها می آورند و باعث خشک شدن و مرگ گل ها می شوند. این همیشه زمانی اتفاق می افتد که سیکاداها تخم های خود را در گل ها می گذارند. برای این کار، آنها را نمره می دهید و قارچ را وارد جوانه های گل می کنید. به عنوان یک اقدام، توصیه می کنیم جوانه های گل آسیب دیده را در اسرع وقت حذف کنید تا قارچ نتواند گسترش یابد. متأسفانه درمان مرگ جوانه با عوامل شیمیایی امکان پذیر نیست زیرا هیچ کس نمی تواند دقیقاً بگوید که آیا واقعاً سیکادا دلیل مرگ جوانه است یا خیر. با این حال، سیکادا را می توان به طور کلی با استفاده از عوامل شیمیایی دور از درختان نگه داشت. در میان چیزهای دیگر، با بدون آفت پلاس یا Neudosan Neu بدون شته. هنگام استفاده از محصولات، همیشه به یاد داشته باشید که شما فقط علیه سیکادا عمل می کنید و این نمی تواند از مرگ جوانه جلوگیری کند.
شاخه در حال مرگ
و شاخه ها نیز می توانند در اثر عوامل بیماری زا مانند قارچ بمیرند. در اینجا ابتدا جوانه انتهایی شاخه مورد حمله قرار می گیرد که سپس قارچ را بیشتر به داخل شاخه هدایت می کند. شاخه های آسیب دیده و برگ های روی آنها می میرند. به عنوان یک اقدام متقابل، حذف شاخه های آسیب دیده از رودودندرون توصیه می شود. متاسفانه آبیاری با سموم مناسب در برابر این بیماری دیگر جایز نیست.
نکته:
شاخه های آلوده را داخل کمپوست نریزید. قارچ می تواند در آنجا زنده بماند. بهتر است اینها را با زباله های خانگی دور بریزید.
کپک پودری
اگر کپک روی برگ و شاخساره رودودندرون ایجاد شود، رشد آنها محدود می شود. روی یک رودودندرون برگریز، پوشش خاکستری مایل به سفید به نظر می رسد.در یک رودودندرون که در تمام طول سال سبز است، برگ ها و شاخه های آسیب دیده با لکه های زرد پوشیده شده است. کپک پودری قارچی است که به خوبی با آفت کش ها قابل درمان است. درمان‌های توصیه‌شده عبارتند از Ectivo بدون قارچ، Duaxo Universal Mushroom-free یا Netzsulfur WG.
نکته:
بیشتر آفت کش ها به صورت پیشگیرانه استفاده می شوند. بنابراین باید آن را به طور منظم آبیاری کنید تا در ابتدا کپک نتواند درختان شما را آلوده کند.
اطلاعات عمومی
مدت زمان استفاده از آفت کش معمولا به موفقیت درمان بستگی دارد. اگر این به سرعت رخ دهد، می توان دارو را به سرعت قطع کرد. اگر آلودگی کاملاً پیشرفته است، لطفا صبور باشید و محصول را در مدت زمان طولانی تری استفاده کنید.
سوالات متداول
بهترین مکان برای رودودندرون کجاست؟
رودودندرون آن را کمی سایه دوست دارد. یک نقطه نیمه سایه که نور خورشید را ارائه می دهد اما سایه کافی نیز دارد ایده آل است.
آیا می توان از مواد و بیماری های مضر پیشگیری کرد؟
بله. همیشه از صحیح بودن مقدار pH خاک اطمینان حاصل کنید. به طور مرتب کود دهی کنید و مهمترین مواد مغذی را تامین کنید.
آیا بیماری ها می توانند باعث مرگ کل درخت شوند؟
آفات و بیماری های بسیار سرسخت می توانند این کار را انجام دهند. بنابراین، رودودندرون خود را به طور مرتب چک کنید و فوراً مناطق آسیب دیده را بردارید تا از گسترش بیماری جلوگیری کنید.
آنچه باید در مورد بیماری ها و آفات رودودندرون بدانید
پیشگیری از بیماریها
برای محافظت از رودودندرون در برابر بیماری ها و آفات، وضعیت صحیح خاک بسیار مهم است.به طور کلی، بیشتر گیاهان در خاکی با pH خنثی بهترین رشد را دارند، اما رودودندرون ها استثنا هستند. نیاز به خاک اسیدی با pH بین 4 تا 5.5 دارد که در صورت عدم وجود این شرایط در باغ می توان با افزودن پیت یا خاک مخصوص رودودندرون خاک را به همین ترتیب تهیه کرد.
بیماری های قارچی
- Phytophthora cactorum عفونت قارچی رودودندرون است.
- علت این امر اسپورهای قارچی است که در سطح زمین پخش می شود و شرایط ایده آلی را به خصوص در هوای مرطوب و گرم پیدا می کند.
- سپس ابتدا جوانه ها و بعداً برگ ها و شاخه ها قهوه ای می شوند، پژمرده می شوند و می ریزند.
- اغلب فقط شاخه‌های منفرد تحت تأثیر قرار می‌گیرند، بنابراین می‌توان با برداشتن شاخه‌های آسیب‌دیده در اسرع وقت با آلودگی قارچی مبارزه کرد.
- برای جلوگیری از پخش مجدد هاگ قارچ، بریده ها را به هیچ عنوان در کمپوست نیندازید.
مبارزه با آفات
- شپشک سیاه شیاردار از فروردین تا اردیبهشت ظاهر می شود و با خوردن قسمت هایی از آن به برگ های رودودندرون آسیب می رساند.
- وقتی کاملاً رشد می کند، اندازه آن حدود ده میلی متر است و بدنی سیاه با لکه های قهوه ای تیره دارد.
- معمولاً فقط هنگام غروب و شب فعال است. این سوسک ها تخم های خود را در خاک می گذارند، جایی که لاروها در عرض دو تا سه هفته از تخم بیرون می آیند.
- این لاروها با خوردن ریشه باعث آسیب بیشتر به رودودندرون می شوند.
- جمعیت زیاد این لاروها حتی می تواند منجر به مرگ گیاه شود.
نکته:
لارو سرخرطومی سیاه را می توان به طور طبیعی با نماتد کنترل کرد. گیاه آسیب دیده با مخلوط آب و نماتد آبیاری می شود.
- برگ خور رودودندرون به ویژه ترسیده است زیرا زمانی که تخم‌های خود را در جوانه‌های رودودندرون می‌گذارد قارچ را منتقل می‌کند.
- این قارچ باعث می شود جوانه های گل خاکستری یا قهوه ای شوند، بمیرند اما از بوته نیفتند.
- میله‌های کوچکی که حدود دو میلی‌متر طول دارند، سپس از جوانه‌ها رشد می‌کنند.
نکته:
سیکادا را می توان با پنل های زرد کنترل کرد. اینها تخته هایی از مقوا یا پلاستیک هستند که چسب دارند و سیکاها به آن می چسبند و می میرند.
