وربنای پاتاگونیا می تواند الهام بخش باشد، همانطور که در نمایشگاه های باغ ایالتی در دهه 1980 ثابت شد که مورد علاقه جمعیت بود. درک اینکه چرا Verbena bonariensis از آن زمان تا این حد فراموش شده است دشوار است - اگر این به دلیل "طبیعت یک ساله" است که اغلب به آن اشاره می شود، این به عنوان یک "جعلی" در مقاله افشا شده است. اگر دوست دارید باغتان بدون تلاش زیاد پر از گل باشد، گیاه پاتاگونیا گیاهی برای شماست - نیازهای متوسط آن در هر مکان مناسب و منطقی شما را شگفت زده خواهد کرد:
وربنا پاتاگونیا
- Verbena bonariensis از خانواده verbena است
- گیاه بلند، دریایی از گلهای بنفش ایجاد می‌کند که به نظر می‌رسد روی ساقه‌ها شناور هستند
- کاشت در دسته های چندتایی در یک منطقه جلوه ای دیدنی ایجاد می کند
- که می توانید از ژوئن تا اکتبر، یک دوره گلدهی "بی پایان" لذت ببرید
- همچنین در گلدان و به صورت گل خشک بسیار ماندگار
- گیاه دائمی آمریکای جنوبی یک گیاه چند ساله است و با کمی محافظت می تواند در زمستان های آلمان در بسیاری از مناطق زنده بماند
- در مناطق سردسیر، زمستان گذرانی می تواند سخت باشد
- اما فقط باید اجازه دهید چند دانه رسیده شود و گیلاس فصل بعد با اطمینان ظاهر شود
- مراقبت به سختی قابل ذکر است: در محل مناسب فقط باید ساقه های قدیمی را در بهار جدا کنید
- علاوه بر تنوع طبیعی، انواع «ابر» (گلهای بزرگتر) و «آب نبات چوبی» (کوتوله جمع و جور) موجود است
موقعیت و شرایط خاک
گل پاتاگونیا یا آرژانتینی ریشه در نام خود دارد، بنابراین مکان طبیعی زیر آفتاب آمریکای جنوبی است. Verbena bonariensis به‌عنوان گیاهی بلند و باریک و چند ساله رشد می‌کند که توده‌هایی تشکیل می‌دهد و به سمت خورشید کشیده می‌شود. یک گل تابستانی چشمگیر و خاص که در باغ واقعاً عالی به نظر می رسد، به خصوص اگر مناطق بزرگ تری را با گیاه وربنا بکارید: شکوفه دهنده چند ساله شاخه های بلندی را ایجاد می کند، اما شاخه های بسیار ظریف با شاخ و برگ کم، که البته نسبت به شاخه ها ریزتر و نازک تر می شوند. بالا. از طرفی گل هایی که در طول فصل به طور مکرر ظاهر می شوند و فقط در انتهای شاخساره ها ظاهر می شوند، ساختار قوی تر، رنگ تند و محیطی بین 5 تا 10 سانتی متر غیر قابل چشم پوشی دارند.
تضادی که شایسته برجسته شدن است زیرا جلوه‌ای کاملاً تماشایی ایجاد می‌کند: گلهای گیاه پاتاگونیا مانند انبوهی از توپ‌های گل‌دار به نظر می‌رسند که بر فراز فضای سبز ظریف و منزوی شناور هستند.این گلها بدون نیاز به ساقه‌ها شناور می‌شوند و برای مدت طولانی، از ماه می/ژوئن تا اواخر پاییز، شناور می‌شوند. یعنی تمام مدتی که باغ برای استراحت، استراحت و تحسین گل ها استفاده می شود.
انجمن سلطنتی باغبانی بریتانیا (RHS) نیز گیلاس پاتاگونیا را جالب می‌داند و استعدادهای Verbena bonariensis را به‌عنوان یک گیاه باغی در سال 2002 از نزدیک بررسی کرد. این همچنین شامل توصیف دقیق خواص و نیازهای گونه است:
- نام: گیاه شناسی Verbena bonariensis، به صورت محلی پاتاگونیا یا Verbena آرژانتینی
- مترادف نام گیاه شناسی: Verbena bonariensis 'بوئنوس آیرس' (دوبل، bonariensis به معنی بوئنوس آیرس)، Verbena brasiliensis (نام اشتباه)
- گیاه چند ساله بزرگ با تنه های راست و منشعب تا ارتفاع ۲ متر
- با برگهای تنک و کشیده و خوشه های منشعب بزرگ از گلهای کوچک بنفش از تابستان تا پاییز
- پراکنش: آمریکای جنوبی
- شاخ و برگ: سبز تابستانی
- رشد: ستونی/راست
- رایحه:گل
- رنگ: برگهای سبز و گلهای بنفش از بهار تا پاییز
- نور، خورشید: خورشید کامل
- جهت کاشت: سمت جنوب یا غرب
- محیط سایت: گیلاس پاتاگونیا را می توان به صورت آزاد یا محافظت شده (توسط گیاهان مجاور یا دیوارهای خانه) کاشت
- خاک: در خاک رسی، خاک لومی، خاک آهکی، خاک شنی رشد می کند
- رطوبت خاک: مرطوب اما با زهکشی خوب/خوب زهکشی شده
- مقدار pH: اسیدی، خنثی، قلیایی
- اندازه گیاه بالغ: ارتفاع نهایی 1.5 تا 2.5 متر; عرض نهایی 0.1 تا 0.5 متر زمان رسیدن به ارتفاع نهایی: 2 تا 5 سال
- آفات: به طور معمول هیچ آفتی وجود ندارد
- بیماری: به طور معمول هیچ بیماری وجود ندارد
- توصیه برای استفاده (موقعیت ها و انواع باغ): حاشیه گل و بستر، کاشت روی دیوارها و اطراف، باغ های استپی، باغ های سنگی و سنگی، باغ های شهری و حیاطی
پس از طبقه‌بندی و آزمایش‌های گسترده در یکی از «باغ‌های سلطنتی»، گیاه سرخابی پاتاگونیا جایزه «جایزه شایستگی باغ» RHS را دریافت کرد که گیاه سرخابی پاتاگونیا را به عنوان یک گیاه باغی عالی طبقه‌بندی می‌کند. RHS گاهی اوقات خواسته های بسیار قاطعانه ای را مطرح می کند، اما شرایط بهینه را مشخص می کند؛ اگر همه جزئیات درست نباشد، مطمئناً رنگ آرژانتینی همچنان رشد خواهد کرد.
اگر گیلاس پاتاگونیا در یک منطقه باز کاشته نمی شود، بلکه در جمع با گیاهان دیگر کاشته می شود، شرکای کاشت زیر به عنوان گیاهان همسایه خوب شناخته می شوند:
- گیاهان سوزاننده (فلومیس)
- دستکش روباه (Digitalis)
- گل مفصلی (فیزوستژیا)
- علف‌هایی مانند ارزن خوشه (panicum، به عنوان مثال علف P. virgatum)
- چشمهای دختر قدبلند مثل Coreopsis tripteris
- شمع های باشکوه (Gaura)
- گل مخروطی بنفش (Echinacea purpurea)
- رز (گل رز بوته ای بلندتر یا فلوریبوندا)
نکته:
وربنا پاتاگونیا به صورت گروهی کاشته می شود. هر چه گروه بزرگتر باشد، تأثیر بهتری خواهد داشت. شما می توانید از استعداد خاصی از وربنا استفاده کنید: در کاشت های ترکیبی می توان آن را در قسمت بیرونی لبه کاشت زیرا نیمه شفاف رشد می کند و به گیاهانی که پشت آن رشد می کنند اجازه می دهد خود را برجسته کنند.
کاشت و کاشت
با انتخاب مکان مناسب، شما در واقع همه کارهای لازم را انجام داده اید تا به گیاه Verbena bonariensis اجازه رشد دهید.هم کاشت و هم کاشت گیاهان جوان مشکلی ندارد، به همین دلیل است که "چگونه رشد کنیم" RHS به جملات زیر محدود می شود: بذرها را می توان در گلدان از پاییز تا اوایل بهار در دمای بین 18 تا 21 درجه سانتیگراد (یا به حال خود رها کرد). -بذر).) تبدیل شود. گیاهان جوان را در خاک مرطوب تا خشک و با زهکشی خوب در مکان های آفتابی بکارید و در فصل زمستان در مناطق سردسیر از آنها با مالچ خشک محافظت کنید.
بذرهای موجود در فروشگاه ها را می توان بدون پیش تصفیه، حتی مستقیماً در فضای باز کاشت. سپس بهتر است این کار را در پاییز انجام دهید و در یخچال صرفه جویی کنید. بذرهای جمع آوری شده از یک گیاه را فقط می توان برای چند ساعت یا چند روز در یخچال قرار داد تا قبل از کاشت طبقه بندی شوند، در غیر این صورت این کار به این صورت است:
- تاریخ کاشت: بهمن-فروردین
- بذرها را یک شب در آب ولرم خیس کنید
- زمان جوانه زنی: در دمای 21-24 درجه سانتیگراد 5-10 روز، بیشتر در خاک سردتر
- سرجه‌هایی که بدون طبقه‌بندی کاشته می‌شوند معمولاً جوانه می‌زنند، اما احتمالاً تنها پس از هفته‌ها
- ژرمیناتورهای سبک را به آرامی پخش کنید و با زیرلایه به آرامی گردگیری کنید
- گاهی می توان خواند که V. bonariensis متعلق به میکروب های تاریک است. این درست نیست، چگونه چنین دانه های ظریفی باید به سطح زمین بجنگند؟
- خاک گلدان را فقط کمی مرطوب کنید، V. bonariensis در محیطی با رطوبت متوسط تا خشک بهتر جوانه می زند
- گلدان های کاشت را می توان با فویل پوشاند تا رطوبت را افزایش داد
- در غیر این صورت بذرها دیگر نیازی به آبیاری ندارند، در تمام مراحل جوانه زدن باید از غرقابی اجتناب شود
- هنگامی که اولین برگهای واقعی بعد از لپه ظاهر می شوند، گیاهان کوچک پوشیده می شوند
- سپس نهال ها را هم می توان کنده کرد
- نیازی نیست تعداد زیادی نهال را به صورت جداگانه بکارید، همچنین می توانید به سادگی گیاهان موجود را نازک کنید
- هنگامی که نهال ها به اندازه دست بلند شدند، می توان آنها را کوتاه کرد (با انگشت شست و سبابه نوک ساقه را جدا کنید) تا بهتر شاخه شوند
- هنگامی که آخرین یخبندان شبانه با خیال راحت تمام شد، گیاهان جوان می توانند به بستر بیرون بروند
به زودی گل‌هایی به وفور ظاهر می‌شوند که نه تنها چشم‌نواز بسیار جذابی هستند، بلکه آنقدر زنبورها و پروانه‌ها را به سمت خود جذب می‌کنند که گیاه سرخابی پاتاگونیا به عنوان «گیاه گرده افشان کامل» جایزه سلطنتی دریافت خواهد کرد. برای گرده افشان ها).
نکته:
گیاه پاتاگونیا برای کاشت در ظروف مناسب است، اما برای گیاه Verbena bonariensis معمولی به یک ظرف نسبتاً بزرگ نیاز دارید.روش دیگر: گونه Verbena bonariensis با رشد کوتاه 'Lollipop' را بکارید، که حتی می تواند جعبه های بالکن را با ارتفاع حدود 50 سانتی متر تزئین کند (احتیاط: اگر به 'Lollipop' اجازه داده شود بذرها را پخش کند، دوباره به گیلاس بلند تبدیل می شوند).
دستورالعمل مراقبت
«جایزه شایستگی باغ» به باغبان سرگرمی گواهی می دهد که گیاه زینتی برنده جایزه دارای ویژگی های زیر است:
- گونه/واریته زمانی که به طور معمول استفاده شود و در شرایط مناسب کشت شود، برای باغ ها ارزش فوق العاده ای دارد
- گونه/نوع موجود است (برای باغبانان سرگرمی، در مقادیر مناسب با قیمت مناسب و بدون تلاش نامتناسب)
- گونه/واریته از ساختار خوب و به طور کلی سالم است
- گونه/نوع از نظر شکل و رنگ ثابت است و گیاهان منفرد معمولاً به طور قابل اعتمادی با توضیحات فروش مطابقت دارند
- گونه/واریته به بیماری ها و آفات مقاوم است و به بیماری یا انگل خاصی حساس نیست.
وقتی نوبت به سرخابی پاتاگونیا می‌رسد، دریافت‌کننده این جایزه، بریتانیایی «چگونه مراقبت کنیم» در نتیجه به یک جمله محدود می‌شود: هرس: در بهار زمانی که شاخه‌های جدید از پایه رشد می‌کنند، کم کنید. در پاییز در صورتی که کاشت مورد نظر نباشد و بذرها را جمع آوری نکنید.
از آنجایی که باغبانان خارج از جزیره ممکن است (مانند اکثر مردم انگلیسی) چند قرن تجربه باغبانی نداشته باشند، در اینجا چند نظر اضافی وجود دارد:
- به طور کلی، تا حد امکان خشک و با هوا کشت کنید، این باعث القای زودرس گل می شود
- معمولا آبیاری اضافی لازم نیست
- در گرمای طولانی V.bonriensis به آب اضافی نیز نیاز دارد
- گلاب در گلدان زمانی آبیاری می شود که لایه بالایی خاک خشک شود
- مواد مغذی در خاکهای معمولی و همچنین در خاکهای فقیر شنی و سنگلاخی برای سبزی گیاه کافی است
- سطل باید در فصل رشد هر ۲ هفته یکبار کود داده شود
- اجازه ندهید گیاهان خیلی نزدیک به هم رشد کنند، در صورت لزوم ساقه های داخلی را جدا کنید، اما با این احساس که شاخه ها از یکدیگر حمایت می کنند
- شاخه‌های بیرونی می‌توانند توسط باد و باران «صاف» شوند، اگر شرکای حامی را در اینجا قطع کنید
- همچنین می‌توانند بمانند زیرا بیرون گیاه به اندازه‌ای هوادار می‌شود که آلودگی قارچی را بعید می‌سازد
- بریدن مرتب گلهای مصرف‌شده باعث ایجاد گلهای جدید می‌شود
- فراموش نکنید اگر گیاه بخواهد خود بذری کند، آخرین گلها روی گیاه برسند
نکته:
ساقه‌های بلند گل سرخابی پاتاگونیا ظریف به نظر می‌رسند، اما قوی، مربعی شکل و حتی چوبی هستند - در غیر این صورت نه می‌توانستند بدون تکیه‌گاه تا این حد رشد کنند و نه از چترهای بزرگ گل حمایت کنند.با این ساقه، V. bonariensis به عنوان یک گل شاخه بریده عالی که باید تا 2 هفته در گلدان دوام بیاورد، و به عنوان یک گل خشک طولانی مدت واجد شرایط است. برای گلدان، گلهای شاخه بریده را که کاملاً باز شده یا هنوز کاملاً باز نشده اند، می توانید در هر مرحله از رسیدن دلخواه برداشت کنید و در مکانی گرم و هوا به صورت وارونه آویزان کنید.
زمستان
در جایزه شایستگی باغ، مشخصه «ارزش فوق‌العاده در استفاده معمولی و درمان مناسب» شامل «رده‌بندی سرسختی RHS» است، که در آن گیاه سرخابی پاتاگونیا در کلاس سختی H4 طبقه‌بندی می‌شود: بیشتر بریتانیا دارای متوسط است. دماهای زیر صفر مقاوم به سرما بین -5 تا -10 درجه سانتیگراد. در "بقیه جهان" Verbena bonariensis در مناطق سختی بین المللی USDA 7 تا 11 طبقه بندی می شود، به این معنی که انتظار می رود در دمای متوسط زمستانی 10+ تا 17.8- درجه سانتی گراد زنده بماند.
در بخش‌هایی از آلمان سردتر از انگلستان خواهد بود، کشور ما مناطق سختی USDA 8 تا 6 را پوشش می‌دهد. اگر طبقه‌بندی بین‌المللی را باور دارید، در مناطق مسکونی با منطقه سختی USDA 6 (-17.8 درجه) سردتر خواهد بود. C تا - 23.3 درجه سانتیگراد) که از نزدیک با زمستان گذرانی سرخجه پاتاگونیا مرتبط است. اگر به انگلیسی ها اعتقاد دارید، زمستان گذرانی در همه جای آلمان یک مشکل است. این واقعیت توضیح می دهد که چرا گیاه سرخابی پاتاگونیا به طور متناوب به عنوان یک گیاه چند ساله و یک ساله توصیف می شود، در حالی که در واقع یک گیاه چند ساله است. اما این نیز مسلم است که سرسختی زمستانی و مرطوب بودن زمستان آلمانی نقاط قوت گیاه پاتاگونیا نیست.
از آنجایی که تمام اطلاعات منطقه سختی زمستانی که ذکر شد فقط به دمای متوسط اشاره دارد، در صورتی که زمستان چند درجه حرارت اضافی زیر صفر داشته باشد، می‌تواند مشکلاتی در زمستان‌گذرانی حتی در مناطق معتدل آلمان وجود داشته باشد.اگر می‌خواهید با خیال راحت یک گیاه آرژانتینی خاص و کمیاب را زمستان‌گذرانی کنید، باید آن را قبل از یخبندان دائمی بیرون بیاورید و یا در گلدان یا مانند گل محمدی با ریشه‌های لخت زمستان‌گذرانی کنید.
در غیر این صورت، در مکان‌های ملایم می‌توانید کار را راحت کنید - اگر وربنا موفق به زمستان‌گذرانی نشد، معمولاً با کاشت خود در محل مشخص، بقای خود را در فصل بعد تضمین می‌کند. آماده سازی زیر شانس زمستان گذرانی گیاهان قدیمی را افزایش می دهد:
- اجازه دهید گیاه با شاخ و برگ و ساقه کامل وارد زمستان شود
- مالچ خشک برگ، چوب برس، کاه را در اطراف ریشه بمالید
- که تا آخرین یخبندان دیررس باقی می ماند
- کمی قبل از جوانه زدن در بهار، برگهای سال گذشته را به طور کامل ببرید
- کلاه پاتاگونیا در گلدان در یک اتاق خنک، اما عاری از یخبندان و روشن زمستان گذرانی می کند و گاهی اوقات در زمستان آب کمی دریافت می کند
- بنت ها فقط زمانی که دیگر خطر یخبندان دیرهنگام وجود نداشته باشد (بعد از Ice Saints در اواسط ماه مه) دوباره مجاز است
