کمپوست کردن هوموس غنی از مواد مغذی را از ضایعات باغ و آشپزخانه، میوه های افتاده، علف و قلمه درختچه ها ایجاد می کند. این می تواند دوباره در باغ اعمال شود و اجزای مهم در چرخه باقی می مانند. خاک باغچه کشت شده به عنوان خاک پر مصرف در نظر گرفته می شود. نیاز به عرضه منظم هوموس دارد. اگر نکات ما را دنبال کنید و توده کمپوست را به درستی اجرا کنید، گیاهان شما از منبع هوموس در باغ خود بهره مند خواهند شد.
چرا کمپوست کنیم؟
هنگام کمپوست، هوموس با ارزشی از ضایعات باغ و آشپزخانه، چمن و قلمه درختچه ها تشکیل می شود.این تجزیه تحت تأثیر میکروارگانیسم ها و موجودات کوچک مانند کرم های خاکی رخ می دهد. این فرآیند باعث شکسته شدن اجزای آلی می شود. این باعث ایجاد گازها، آب، مواد مغذی و مواد معدنی و انرژی می شود. فرآیند تجزیه در انبوه کمپوست را می توان با حرارت دادن آن تشخیص داد. در همان زمان، تشکیل مواد هیومیک شروع می شود. اینها رنگ قهوه ای تیره تا مشکی دارند.
توجه:
هوموس بخشی از خاک است که از مواد آلی مرده ایجاد می شود. این بدان معنی است که هوموس نه تنها در توده کمپوست، بلکه در خود خاک باغ نیز ایجاد می شود.
هر چند وقت یکبار پیاده سازی کنیم؟
هیچ قاعده کلی در مورد اینکه چند بار یک توده کمپوست باید بچرخد وجود ندارد. با این حال، حداقل یک بار در سال اجباری است. باغبانان سرگرمی بسیار کوشا هر دو تا سه ماه یک بار با اجرا قسم می خورند. مهم است که هر چه تعداد دفعات انبوه کمپوست برگردانده شود، پوسیدگی بهتر خواهد بود.
بهترین زمان
وقتی در بهار همه چیز عاری از یخ است، زمان مناسبی برای اجرای کمپوست است. بسیاری از باغبانان سرگرمی، کمپوست را راهی عالی برای شروع سال جدید باغبانی می دانند. کمپوست سازی به گرما، رطوبت و اکسیژن نیاز دارد. اجرا منجر به تامین خوب اکسیژن و تحریک تشکیل هوموس می شود. تمامی اجزا در حین اجرا با هم مخلوط می شوند و در عین حال حجم آن کاهش می یابد. این بی اهمیت نیست. هر باغبان سرگرمی می داند که کمپوست چقدر فضایی را اشغال می کند.
دستورالعمل اجرا
زمانی را برای تبدیل کمپوست خود پس از چندین روز خشک و بدون باران انتخاب کنید. این مهم است تا مواد نیمه پوسیده را بتوان به راحتی با بیل جابه جا کرد. شما به ابزارهای زیر نیاز دارید:
- بیل
- چنگال حفاری
- الک کمپوست
- سطل کمپوست جدید
- دستکش کار
نکته:
با استفاده از قاب چوبی و سیم خرگوش به راحتی می توانید یک الک کمپوست درست کنید.
الک کمپوست باید حداقل 8080 سانتی متر باشد. الک کمپوست را با استفاده از تکیه گاه در زاویه قرار دهید. همچنین می توان الک کمپوست را روی ظرف کمپوست یا چرخ دستی قرار داد. به این ترتیب می توانید بلافاصله بستر غنی از مواد مغذی را جمع آوری کنید. مواد را روی الک بریزید. مواد ریز و به خوبی تجزیه شده از طریق غربال کمپوست می ریزند. اجزای بسیار درشت مانند سنگ ها و تکه های چوب گیر می کنند. سنگ ها را بردارید و مواد درشت و هنوز پوسیده نشده را در سطل دوم کمپوست پر کنید. بسته به اینکه الک کمپوست چقدر شیب دارد، ظرافت موادی که باید الک شود مشخص می شود.هر چه الک تندتر باشد، بستر الک شده ریزتر است.
نکته:
چند پیمانه از خاک کمپوست تازه را به توده کمپوست جدید اضافه کنید تا مواد درشت شروع شود. این امر پوسیدگی را تسریع می کند.
زمان کمپوست
پوسیدگی یک توده کمپوست به طور متوسط ده تا دوازده ماه طول می کشد. ترکیب و ماهیت اجزاء بسیار مهم است. "اگر مدت زیادی طول بکشد، خوب خواهد بود" لزوماً در مورد کمپوست صدق نمی کند. اگر توده کمپوست خود را به میزان قابل توجهی بیش از دوازده ماه رها کنید، محتوای مواد مغذی کاهش می یابد. بنابراین پس از بلوغ خاک کمپوست در اسرع وقت از آن استفاده کنید.
در صورت اطمینان از رطوبت کافی، می توانید پوسیدگی را بیشتر بهینه کنید. درست مانند گرما و اکسیژن، آبیاری برای کیفیت و بلوغ کمپوست در طول خشکسالی طولانی بسیار مهم است.
نکته:
اگر به کمپوست خود سریعتر نیاز دارید، شتاب دهنده های کمپوست تجاری موجود ممکن است مفید باشند. این توده کمپوست شما را با نیتروژن، که برای تجزیه ضروری است، تامین می کند. حتی برای موادی که به سختی کمپوست می شوند، مانند برگ های پاییزی یا تراشه های چوب، ارزش افزودن یک تسریع کننده کمپوست را دارد.
آزمون شاهی
اگر مطمئن نیستید که خاک کمپوست شما رسیده است، آن را با آزمایش شاهی بررسی کنید. انتشار خیلی زود به گیاهان جوان حساس آسیب می رساند.
دستورالعمل:
- میسون جار را تا 5 سانتی متر زیر لبه با خاک کمپوست الک شده پر کنید
- کاشت بذر شاهی
- خاک را مرطوب کنید
- روی شیشه را با درب بپوشانید
- ریشه های قوی، روشن و پرشاخه نشان دهنده بلوغ کمپوست است
- ریشه های ضعیف قهوه ای و لپه های زرد نشان دهنده کمپوست نارس است
استفاده از خاک کمپوست
خاک کمپوست تازه الک شده تقریبا سیاه است و بوی خوشی شبیه کف جنگل می دهد. الک کردن اجزای جامد مانند سنگ ها و چوب های پوسیده نشده از هوموس تمام شده جدا می شود. بنابراین پس از الک کردن، مقدار خوبی از خاک ریز و خرد شده دارید.
اعمال در بهار
در فصل بهار، قبل از کشت بستر، زمان مناسبی برای پخش خاک کمپوست غنی از مواد مغذی است. خاک باغ خود را با بستر ارزشمند پر کنید و زمان هیجان انگیز کاشت، کاشت، رشد و شکوفایی شروع می شود! توصیه می شود در فصل بهار حدود سه لیتر کمپوست را در یک متر مربع از سطح بستر پخش کنید.
درخواست در پاییز
در ادبیات قدیمی باغبانی از پاییز به عنوان بهترین زمان برای پخش کمپوست نام برده شده است. پخش کردن در پاییز مزایایی دارد:
- خاک کمپوست کاملا یخ می زند
- آفات کشته می شوند
- تختخواب ها فقط باید در بهار صاف شوند
- کمپوست به دلیل یخبندان در زمستان بافت کاملی دارد
پاشیدن کمپوست تازه در پاییز با چرخه طبیعی مطابقت دارد. در طبیعت، هوموس بر روی سطح از ریزش برگ ها تشکیل می شود. مواد مغذی به طور مداوم به گردش خون عرضه می شود. همه چیز در یک باغ کشت شده متفاوت است. برگ های در حال ریزش، گل های خشک شده و میوه های ریخته شده از بستر جدا می شوند. این بدان معنی است که ذخایر هوموس روی تخت ها هر سال تمام می شود و باید دوباره پر شود. بارندگی شدید در پاییز می تواند محتوای مواد مغذی زیرلایه اعمال شده را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
نکته:
بسیاری از باغداران خاک با ارزش کمپوست را هم در پاییز و هم در اوایل بهار پخش می کنند.
نیازهای مختلف را در نظر بگیرید
توصیه می شود برای اطمینان از تامین بهینه مواد مغذی، مقدار کمی کمپوست در تمام طول سال به بستر اضافه شود. تغذیه کننده های سنگین مانند توت فرنگی، گوجه فرنگی، خیار، چغندر و انواع کلم می توانند کمپوست اضافی را به خوبی تحمل کنند. از طرف دیگر، پنسی، بنفشه، پامچال و گل بابونه در خاک فقیر بهترین رشد را دارند. افزودن کمپوست اثرات مخربی روی این گیاهان دارد. رودودندرون ها نیز کمپوست را تحمل نمی کنند.
توجه:
خاک کمپوست حاوی تعداد زیادی بذر علف های هرز است. توده های کمپوست معمولی و باز گرمای کافی برای از بین بردن کامل بذر علف های هرز تولید نمی کنند. به همین دلیل، توصیه می شود که کمپوست تازه را فقط به صورت سطحی به تخت اضافه نکنید، بلکه آن را کاملاً ترکیب کنید.استفاده سطحی باعث جوانه زدن سریع بذر علف های هرز می شود.
