Prunus lusitanica از خانواده گیاهان گل رز است. بی نیاز است و در طول زمان رشد متراکمی ایجاد می کند. لورل گیلاس پرتغالی به عنوان یک درختچه زینتی گرما دوست بسیار مقاوم در برابر سرما است و می تواند تا دمای منفی 20 درجه سانتی گراد را تحمل کند. از سوی دیگر، می تواند دمای بسیار بالا را تحمل کند و با دوره های خشک کوتاه به خوبی کنار می آید. خوشه های گل جذاب، شاخ و برگ شاهزاده خانم پرتغالی را در دریای سفید و کرمی از گل ها غوطه ور می کند. گیاه پرچین شبیه به لور واقعی است اما با آن ارتباطی ندارد.
منشأ و ظاهر
همانطور که از نام آن پیداست، درخت پرتغالی بومی جزایر آزور و جزایر قناری، در سراسر شبه جزیره ایبری تا جنوب غربی فرانسه است.در آنجا به دنبال مکان های آفتابی در جنگل های ارس و دره های دهانه است. با این حال، شکل وحشی خالص آن امروزه به سختی در هیچ کجا یافت می شود. گیاه مدیترانه ای نام خود را مدیون استان رومی لوسیتانیکا (پرتغال امروزی) است.
Prunus lusitanica تا چهار متر ارتفاع در باغچه خانه دارد و عرض آن تا دو و نیم متر می رسد. اندازه گیاه بسته به محل و هرس از 20 تا 35 سانتی متر در سال افزایش می یابد. درختچه زینتی بوته ای و در حال رشد، شاخه های جدید خود را با رنگ قرمز جذاب نشان می دهد. برگ های براق چرمی، سبز تیره، بیضی شکل، نوک تیز و دارای دمبرگ قرمز برجسته است. گل‌های سفید خامه‌ای به‌صورت قائم هستند و دروپه‌های تخم‌مرغی و قرمز تیره تولید می‌کنند. این گیاه به عنوان پرچین مناسب است و همچنین می توان آن را به عنوان گیاه ظرفی کشت کرد.
مکان
تلاش زیادی برای یافتن مکان مناسب برای گیاه مدیترانه ای لازم نیست، زیرا کاملاً بی نیاز است.با توجه به منشأ آن، آفتاب‌گیر است و بنابراین در یک نقطه آفتابی تا نیمه سایه بهترین رشد را دارد. پرنسس پرتغالی می تواند گرما را تحمل کند، اما باید از باد خنک شرقی محافظت شود.
زیرلایه
این واریته لورل گیلاس، که برای به نمایش گذاشتن تعداد بی‌شماری خوشه‌های کوچک سفید بسیار خوشحال است، همچنین هیچ تقاضای خاصی برای شرایط خاک ندارد. اصولاً این گیاه خاک سست و قابل نفوذ را ترجیح می دهد. چنین خاکی تضمین می کند که غرقابی نمی تواند در ناحیه ریشه ها جمع شود. زیرا غرقابی در دراز مدت به سلامتی Prunus lusitanica آسیب می رساند. همچنین اگر درخت در خاک شنی-رسی، شنی-لومی یا شنی-لومی کاشته شود مزیت است.
نکته:
برای تاکید بر فواید این گیاه، خاک غنی از مواد مغذی، کمی اسیدی تا شدیدا قلیایی توصیه می شود.
ریختن
اگر کمتر اما به طور کامل آبیاری شود در ظاهر و رشد زیبایی مدیترانه ای تاثیر مثبت دارد. آبیاری کامل ریشه های گیاه را تشویق می کند تا به لایه های عمیق تری از خاک برسند و در نتیجه در دوره های خشک کوتاه مدت زنده بمانند.
نکته:
برای پیشگیری از بیماریهای قارچی فقط زمانی آبیاری کنید که سطح آن خشک شده باشد.
کوددهی
اصولا گیلاس لور پرتغالی نیازی به کود دادن ندارد. اگر در هنگام کاشت کود، تراشه شاخ یا کمپوست به خاک اضافه شود، در ابتدا از درختچه زینتی به خوبی مراقبت می شود. همچنین می توان از کود مایع موجود در بازار برای اطمینان از اینکه درختچه به اندازه کافی از مواد مغذی تامین می شود استفاده کرد. کوددهی از آگوست به بعد متوقف می شود، در غیر این صورت شاخه های جدید بسیار زیادی تشکیل می شوند که به سرمای آینده حساس هستند.
زمستان
اگرچه Prunus lusitanica می تواند دمای تا 20- درجه سانتیگراد را تحمل کند، ناحیه ریشه فقط نباید برای گیاهان جوان پوشیده شود. شاخه ها و برگ های صنوبر برای پوشش مناسب است. یک لایه اضافی از مالچ مواد مغذی را برای لور پرتغالی فراهم می کند. درختچه های کوچک و لطیفی که اولین زمستان خود را در پیش دارند از محافظت در برابر شاخه ها خوشحال هستند. گیلاس به عنوان یک درخت همیشه سبز، حتی در زمستان به آب کافی نیاز دارد. در غیر این صورت پس از ماه های زمستان با برگ های قهوه ای واکنش نشان می دهد. اما آبیاری فقط در روزهای بدون یخبندان انجام می شود.
برش
در اصل، Prunus lusitanica را می توان در تمام طول سال کاهش داد - به جز در یخبندان و در روزهای گرم تابستان. قلمه زدن پس از دوره گلدهی انجام می شود. شاخه ها پنج تا ده سانتی متر کوتاه می شوند. این مزیت را دارد که گیاه بهتر رشد می کند و در سال آینده شکوفه های کامل خود را نشان می دهد.البته نوک های ساقه را نیز می توان هر از گاهی کوتاه کرد. این باعث ایجاد شاخه های بیشتری می شود. دستگاه های پرچین مکانیکی برای برش توصیه می شود. یک ماشین اصلاح پرچین برقی می تواند لبه های قهوه ای روی برگ ها باقی بگذارد.
زمان کاشت
محصولات ریشه، یعنی گیاهان بدون گلوله، بهتر است تا پایان فروردین کاشته شوند. پاییز نیز زمان مناسبی برای کاشت است. کالاهای کانتینری را می توان در تمام طول سال در زمین قرار داد. در شرایط خشک، از آبیاری کافی اطمینان حاصل کنید. سوراخ کاشت باید دو برابر اندازه توپ باشد. تراشه شاخ، کود دامی یا کمپوست را می توان به عنوان کود طولانی مدت اضافه کرد. در هر متر بیش از سه گیاه در زمین قرار نمی گیرد. بالاخره چاه آب کن.
بیماری ها و آفات
شایع ترین بیماری های لور گیلاس بیماری های قارچی هستند که متابولیسم گیاه را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند.
کپک
- روکش آرد مانند روی برگها
- برگهای در حال رشد بدشکل هستند
- برگ ها زرد تا قهوه ای می شوند
- برگهای توسعه یافته معمولاً تحت تأثیر قرار نمی گیرند
بیماری تفنگ ساچمه ای
- نقاط کوچک و روشن در ناحیه برگ
- لکه های قرمز تا قهوه ای روی برگ
- بیماری میوه ها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد و باعث فلج یا شکافتن آنها می شود
- شاخه ها نیز گاهی تحت تاثیر قرار می گیرند
اقدامات
- برگهای آسیب دیده را بردارید و با زباله های خانگی دور بریزید
- استفاده از داروهای قارچ کش
- احتمال کمکهای مس اضافی
شپشک آردآلود، شپشک آردآلود، شته و حشرات فلس دار نیز مشخص است. هرس نیز می تواند در اینجا معنی داشته باشد. برای مبارزه با شپش، محلولی از صابون نرم غنی شده با کمی روح را توصیه می کنیم. اگر این به هیچ نتیجه ای منجر نشد، خرده فروش آماده سازی مناسب را در اختیار دارد.
سوالات متداول
گیاه چقدر بزرگ می شود و هنگام پرورش پرچین، گیلاس لور پرتغالی باید در چه فاصله ای کاشته شود؟
Prunus lusitanica می تواند به ارتفاع چهار و نیم تا شش متر برسد. عرض آن بین سه تا پنج متر متغیر است. در هر متر بیش از سه گیاه به عنوان پرچین کاشته نمی شود.
آیا میوه های لورل پرتغالی سمی هستند؟
همه قسمت های گیاه از جمله میوه ها سمی هستند. برگ ها و دانه ها به ویژه پتانسیل سمی بالایی دارند. پس از مصرف، گلیکوزیدهای موجود در قسمت های گیاه هیدروژن سیانید را در معده آزاد می کنند. بیش از ده دانه می تواند کشنده باشد.
چگونه زردی برگها را بعد از گلدان مجدد توضیح می دهید؟
تغییر گلدان به معنای تغییر شرایط زندگی برای لور گیلاس است. در اینجا کافی است شاخه های آسیب دیده را برش دهید. اگر درخت به عنوان گیاه ظرفی کشت می شود، ظرف باید اندازه کافی داشته باشد. همچنین توصیه می شود زهکشی گذاشته شود تا آب باران بدون مانع تخلیه شود.
آنچه باید در مورد گیلاس لور پرتغالی به طور خلاصه بدانید
مراقبت
- آلبالو پرتغالی از نظر شرایط خاک، نیاز خاصی ندارد، به خاک معمولی باغ بسنده می کند.
- مکان آفتابی یا نیمه سایه را بیشتر دوست دارد.
- از آنجایی که این گیاه در اصل از شبه جزیره ایبری، آزور و جزایر قناری می آید، نسبت به گرما نیز بسیار مقاوم است.
- در سرزمین مادری خود اما، لورل گیلاس پرتغالی به ندرت در طبیعت یافت می شود.
زمان کاشت و مراقبت از زمستان
- بهترین زمان کاشت برای گیاهان ریشه ای یعنی گیاهان بدون گلوله تا پایان فروردین بهار است.
- گیاهان در ظرف، از طرف دیگر، در تمام طول سال قابل کاشت هستند.
- در هوای خشک اما باید مراقب آبیاری کافی بود.
- اگرچه این لور گیلاس بسیار مقاوم است، اما گیاهان جدید همچنان باید در سال اول از زمستان محافظت شوند.
- گیاهان جوان همچنین می توانند تا حدودی به آفتاب شدید زمستانی یا باد سرد واکنش نشان دهند.
بریدن لور آلبالو
- اصلاً لورل گیلاس پرتغالی را می توان در تمام طول سال برید.
- تنها استثنا در این مورد، مواقعی است که هوا یخبندان است و ماه‌های تابستان که هوا بسیار گرم و خشک است.
- برای باغبانان، زمان نزدیک به روز سنت جان در 24 ژوئن زمان بسیار محبوبی برای هرس است.
- به طور کلی سالی یکبار کوتاه کردن ساقه ها در حدود 5 تا 10 سانتی متر کافی است.
- با این حال، نوک ساقه را می توان اغلب کوتاه کرد زیرا این کار باعث ایجاد شاخه های بیشتری می شود.
نکته:
چون هنگام استفاده از پرچین برقی لبه‌های قهوه‌ای روی برگها به‌راحتی ایجاد می‌شود، بهتر است گیاهان جوان را به‌ویژه با دست قطع کنید.
نتیجه گیری
Prunus lusitanica به عنوان یک گیاه پرچین مناسب است زیرا تا دو متر ارتفاع دارد و می تواند تا 30 سانتی متر در سال رشد کند. همچنین می تواند به ابعاد تا یک و نیم متر عرض برسد. شاخه های زیادی تشکیل می دهد، به طوری که پرچین بسیار متراکم می شود و بنابراین یک صفحه حریم خصوصی خوب تشکیل می دهد. هرچه بیشتر برش دهید، پرچین متراکم تر می شود.بسته به اندازه گیاهان، دو تا سه بوته در هر متر خطی برای پرچین مورد نیاز است.
