به نظر می رسد ترس از مرگ ناشی از آلرژی به زنبور در آلمان وجود دارد. بیشترین تعداد نیش زنبور با وجود درد کوتاه و شدید بی ضرر است.
اثرات سم زنبور
هر فردی واکنشی محلی به کوکتل سمی نشان می دهد که یک زنبور ظاهراً تهدید شده با آن از خود دفاع می کند. زهر زنبور در ابتدا به طور مستقیم در محل سوراخ عمل می کند، جایی که باعث تحریک و آسیب به بافت می شود.قرمزی و التهاب ممکن است در اینجا رخ دهد، کهیر خارش دار و تورم ممکن است رخ دهد، همچنین ممکن است تاول و احساس گرما در محل نیش وجود داشته باشد. این علائم حاد خیلی سریع ظاهر می شوند و تقریباً همیشه پس از چند ساعت به حداکثر می رسند. اگر دقیقاً در یک مفصل گزیده شده باشید، تورم می تواند تحرک را محدود کند. اگر از ناحیه گلو یا حنجره گاز گرفته شده اید، درمان سریع پزشکی توصیه می شود، زیرا تورم می تواند منجر به تنگی نفس حاد شود. آسیب دائمی ناشی از مرگ سلول های آسیب دیده ممکن است، اما نادر است؛ نیش معمولاً به دلیل تأثیرات دیگر عفونی شده است. این امکان وجود دارد که زنبور هنگام بازدید از کیک شما باکتری را با خود همراه کند، اما اگر نیش بزند بعید است: باکتری ها معمولاً توسط سم زنبور از بین می روند. این علائم موضعی حداکثر پس از چند روز فروکش می کند. اگر محل تزریق قرمز و متورم شود و برای مدت طولانی در همین حالت بماند، این معمولاً یک واکنش آلرژیک موضعی است (که انجمن آلرژی و ایمونولوژی بالینی آلمان هنوز ایمونوتراپی خاصی را برای آن توصیه نکرده است).
سم حشره همچنین حاوی موادی است که بر کل سیستم انسان تأثیر می گذارد. دستگاه تنفسی و سیستم گردش خون به ویژه می تواند واکنش نشان دهد و سم حشره نیز مواد التهابی را از ذخایر ماست سل های بدن آزاد می کند. این مواد می توانند علائمی مشابه واکنش های آلرژیک (مانند تورم یا مشکلات گردش خون) ایجاد کنند، اما توسط سم ایجاد می شوند. این علائم به ندرت افراد سالم و قوی را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر واکنش‌های جدی رخ می‌داد، افراد مبتلا معمولاً چندین بار نیش می‌خوردند و تمایل فردی خاص برای واکنش با یک ضعف عمومی فیزیکی مواجه می‌شد. بیمارانی که از ماستوسیتوز نادر رنج می برند به ویژه در معرض خطر هستند.
بدون حساسیت بعد از اولین لقمه
واکنش آلرژیک که بسیاری از مردم از آن می ترسند تنها در حدود چهار درصد از افرادی که نیش می زنند انتظار می رود.با این حال، اگر اولین نیش زنبور شما باشد، نه - این نیش فقط باعث ایجاد حساسیت می شود، که پیش نیاز برخی از افراد برای ایجاد آلرژی دفعه بعدی است. از آنجایی که تنها هر دوم آلمانی در زندگی خود توسط یک زنبور نیش خورده است، این واقعیت می تواند ترس ها را به چشم بیاورد.
اما اگر قبلاً توسط زنبور نیش زده اید، احتیاط کنید، به خصوص اگر واکنش موضعی به اولین نیش بسیار شدید بود. نیش بعدی هم نباید عوارض جدی داشته باشد، اینجاست که ابتدا آلرژی به سم حشره ایجاد می شود و سپس با نیش مکرر همان نوع حشره بدتر می شود.
درمان نیش زنبور
اگر فقط کمی واکنش نشان دهید، می توانید به سادگی نیش را خنک کنید و صبر کنید. درمان نیش زنبور تا حدودی شدیدتر در ابتدا شامل درمان واکنش موضعی است؛ کمپرس خنک کننده معمولاً با اندام آسیب دیده بالا رفته و گاهی کرم ضد التهاب یا پماد کورتیزون تجویز می شود.برای درمان بیشتر تورم، آنتی هیستامین ها، داروهای ضد التهابی یا داروهای ضد احتقان تجویز می شود. اگر بیمار واکنش‌های فیزیکی (غیر آلرژیک) را فراتر از محل تزریق نشان دهد، بسته به میزان این واکنش سمی، پزشک تصمیم می‌گیرد که کورتیزون تجویز کند، احتمالاً مستقیماً آنتی هیستامین تجویز کند و بعداً قرص‌های آنتی هیستامین و داروهای ضداحتقان را تجویز کند. در مورد مشکلات قلبی عروقی نیز می توان بیماران را تحت نظر بستری قرار داد.
تنها در صورتی که عواقب نیش زنبور بسیار جدی باشد، پزشک بیمار را در وضعیت شوک قرار می دهد و یک دسترسی وریدی ایجاد می کند که از طریق آن می تواند داروهایی را که در صورت نارسایی گردش خون ضروری هستند، تجویز کند. ممکن است اکسیژن دریافت کند. چنین بیمار شدیداً آسیب دیده حداقل به مدت 24 ساعت تحت نظر باقی می ماند.
در صورت مشکوک بودن به آلرژی، یک تاریخچه دقیق انجام می شود که شامل سوالات متعددی است.قبل از ارزیابی کامل علائم، پزشک باید تعیین کند که کدام حشره باعث ایجاد علائم شده است، آیا نیش های متعددی وجود دارد یا خیر و آیا نیش در پوست وجود دارد (این نشان دهنده نیش زنبور است). همه جزئیات، از جمله زمان، ثبت می شود؛ با این یافته، بیمار به متخصص آلرژی فرستاده می شود.
آلرژی به زنبور – چه زمانی می توان و باید ایمن سازی انجام شود؟
تنها زمانی که متخصص آلرژی از طریق آزمایشات تشخیص دهد که واکنش آلرژیک واقعاً وجود دارد، حساسیت کم می‌شود که می‌تواند بیمار را از واکنش‌های ناخوشایند در آینده رها کند. بسته به بیمار و شرایط، چندین برنامه واکسیناسیون برای این حساسیت زدایی در دسترس است. این برنامه‌های واکسیناسیون از نظر مدت زمان و دوز متفاوت هستند: برنامه واکسیناسیون آهسته با افزایش دقیق دوز در مدت زمان طولانی‌تر کار می‌کند، در برنامه کوتاه‌شده واکسیناسیون دوز به سرعت در فواصل زمانی کوتاه افزایش می‌یابد. کاهش حساسیت راش در موارد اضطراری در طول انجام می‌شود. اقامت در بیمارستان، در اینجا حداکثر دوز در چند روز به دست می آید.
کیت اورژانس آلرژی به زنبور
در صورت تشخیص آلرژی به زنبور، به فرد مبتلا یک کیت اورژانسی داده می شود که از این پس هر زمانی که در خارج از منزل سپری می کند باید آن را همراه داشته باشد. این دارو حاوی آنتی هیستامین ها (قرص یا قطره)، قرص کورتیزون و یک تزریق آدرنالین است که در صورت بروز نارسایی قریب الوقوع گردش خون یا آنافیلاکسی، بیمار می تواند خودش آن را تجویز کند. حتی پس از استفاده از کیت اورژانسی، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید؛ علائم آلرژی ممکن است دوباره عود کند.
