حوض باغ یا حوض شنا، گل سرسبد یک باغ یا تأسیسات است. به خصوص در استخر شنا نباید جلبک مزاحم بصری وجود داشته باشد که می تواند مانع شنا شود.
جلبک را معمولاً می توان با درخشش کمی سبز رنگ آن تشخیص داد. در بیشتر موارد، جلبک‌های سبز یا آبی-سبز باعث ایجاد آنها می‌شوند. با این حال، با این دو نوع جلبک، آب شفاف باقی می ماند. از کک های آبی می توان در حوضچه های باغ استفاده کرد. اینها برای انسان بی ضرر هستند. با این حال، اگر حوضچه یا استخر شنا با جلبک های نخی آلوده شده باشد، واقعاً باید نگران باشید. وقتی جلبک های نخی به سرعت تکثیر می شوند، می توانند آب را کدر کنند.سایر گیاهانی که در حوض هستند می میرند و در نتیجه به ته استخر فرو می روند. اینها روی زمین شروع به تجزیه شدن می کنند. فرآیندهای تجزیه اکنون شروع می شود که منجر به کاهش غلظت اکسیژن در حوضچه می شود. این می تواند باعث واژگونی بدن آب و مردن ماهی در آن شود.
انواع جلبکهایی که در حوض باغ یافت می شوند
در حوضچه های باغ یا حوضچه های شنا انواع مختلفی از جلبک ها وجود دارد. علاوه بر جلبک های مختلف سبز و آبی، جلبک های رشته ای، ریزجلبک ها و جلبک های شناور نیز در اینجا یافت می شوند. به عنوان یک قاعده، اینها در کنار بسیاری از ماهی ها و گیاهان در آنجا زندگی می کنند، مشروط بر اینکه غلظت مواد مغذی آب بهینه یا طبیعی باشد. با این حال، زمانی که غلظت فسفات به بالای 0.035 میلی گرم در لیتر می رسد، شرایط زندگی جلبک به شدت بهبود می یابد. اگر نور خورشید نیز وجود داشته باشد، جلبک ها می توانند به صورت انفجاری تکثیر شوند.این تکثیر انفجاری شکوفه جلبکی نامیده می شود. این شکوفه جلبک به این معنی است که دیگر موجودات در حوضچه دیگر نمی توانند مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کنند.
نقش فسفات در حوض
فسفات ها می توانند به روش های بسیار متفاوتی وارد استخرهای شنا و حوضچه های باغ شوند. با این حال، معمولاً فسفات های خوراک ماهی هستند که باعث افزایش فسفات می شوند. بسیاری از انواع ماهی‌ها مانند ماهی تلخ، ماهی قرمز یا ماهی‌چسبوک غذای کافی در حوضچه پیدا می‌کنند تا بدون غذای اضافی زنده بمانند. اگر فقط این نوع ماهی ها در حوضچه وجود داشته باشد، تغذیه اضافی لازم نیست، به عنوان مثال در مورد کوی. اما فسفات هایی نیز در فضولات ماهی وجود دارد که مانند غذای اضافی به ته استخر فرو می رود. آنها همچنین می توانند از طریق کودها یا در هنگام بارندگی شدید وارد آب شوند. اما برگ‌ها و گیاهان مرده‌ای که در کف حوضچه فرو می‌روند نیز حاوی فسفات هستند، البته فقط در مقادیر کم.اما همچنین حاوی مواد مغذی دیگری است که رشد جلبک را تضمین می کند.
حذف محل پرورش از جلبک
مشکلات این است که فقط جلبک ها نیستند که برای رشد به فسفات نیاز دارند. سایر موجودات زنده در حوضچه نیز به فسفات، نیترات و سایر مواد مغذی متکی هستند. در اصل، بنابراین می توان فرض کرد که گیاهان موجود در حوضچه فسفات و سایر مواد مغذی را برای خود ادعا می کنند. برای حذف این گیاهان از چرخه غذایی، گیاهان آبزی باید قطع شوند. با این حال، بریده ها نباید در آب باقی بمانند زیرا به ته می روند و در آنجا تجزیه می شوند.
جلبک هایی که در حوض هستند باید مرتب صید شوند. اینها را نیز می توان کمپوست کرد. علاوه بر این، از بایندرهای فسفات معدنی می توان برای کاهش محتوای فسفات استفاده کرد. فرآیندهای شیمیایی تضمین می کند که فسفات به مواد معدنی متصل است و دیگر نمی تواند توسط جلبک ها جذب شود.اگر یک لایه لجن ضخیم در کف حوض وجود داشته باشد، بازسازی حوض می تواند کمک کننده باشد. برای این کار، آب از حوض تخلیه می شود و لایه ضخیم لجن که از گیاهان پوسیده و فضولات ماهی تشکیل شده است، خارج می شود. این لایه مالچ اکنون با یک بستر غنی از مواد مغذی جایگزین شده است. اینجا هم گیاهان قطع می شوند.
آب برکه را برای همیشه شفاف نگه دارید
اگر می خواهید حوضچه ای شفاف و بدون جلبک برای همیشه داشته باشید، باید اطمینان حاصل کنید که تمام منابع فسفات حذف شده اند. مسیر این کار معمولاً زمانی تعیین می شود که حوض یا حوض شنا ایجاد شود. یک مکان کمی مرتفع باید برای ایجاد حوض انتخاب شود، حتی اگر طبیعی به نظر نرسد. این افزایش جزئی از شسته شدن کودهای اطراف به داخل حوضچه جلوگیری می کند. یک سنگر 50 تا 100 سانتی متری به عنوان یک بافر اضافی عمل می کند. ماسه ساختمانی درشت دانه باید در این ترانشه پر شود.علاوه بر این، محل باید به گونه ای انتخاب شود که در سایه جزئی باشد. اگرچه نور خورشید به طور مستقیم نسبت فسفات در آب را افزایش نمی دهد، اما باعث رشد جلبک ها می شود. علاوه بر این، قطر و عمق حوضچه و حوضچه حمام بر تشکیل جلبک تأثیر دارد. هر چه حوضچه کم عمق و کوچکتر باشد، مشکلات جلبک ها بیشتر می شود. خاک استخر باید از ماسه کم مواد مغذی تشکیل شده باشد. آبی که حوض با آن پر می شود باید آزمایش شود و حاوی کمتر از پنج میلی گرم فسفات در هر لیتر آب باشد. رسوبات غنی از مواد مغذی در استخر باید با خلاء لجن حوضچه حذف شوند. در پاییز، پوشاندن حوضچه های کوچک با توری منطقی است. این بدان معنی است که هیچ برگ در حوض یا استخر شنا نمی افتد.
فسفات را در استخر ماهی کم نگه دارید
جانوران آبزی مانند ماهی یا نیوت، مواد دفعی تولید می کنند که حاوی فسفات نیز هستند. به عنوان یک قاعده، این مواد دفعی بی ضرر هستند.با این حال، اگر غذای ماهی بیش از حد تغذیه شود، فسفات های اضافی و سایر مواد مغذی وارد حوضچه می شود که می تواند توسط جلبک ها نیز جذب شود. به همین دلیل، شما باید فقط به همان تعداد ماهی در استخر نگهداری کنید که حوض بتواند آن را نگه دارد. اگر هنوز نیاز به تغذیه دارد، نصب سیستم های فیلتر اضافی می تواند به حذف جلبک ها و مواد مغذی اضافی از حوضچه باغ کمک کند. این امر به ویژه در مورد ماهی ها مانند ماهی کوی صدق می کند، زیرا نمی توان از تغذیه اضافی اجتناب کرد.
آنچه باید در مورد کنترل بیولوژیکی جلبک ها بدانید
اگر دمای بیرون در ابتدای بهار بیشتر شده باشد و بارندگی کم باشد، معمولاً خطر تشکیل جلبک در حوضچه های باغچه خانه شما وجود دارد. این مشاهدات را می توان حتی در بیوتوپ هایی با محتوای نسبتاً کم اکسیژن یا مواد مغذی انجام داد.موارد زیر به ویژه گسترده است:
- جلبک یوکی،
- نخ جلبک سبز
- جلبک سبزآبی
برای صاحب بیوتوپی که به طور مصنوعی ایجاد شده است، جلبک معمولاً معنای خوبی ندارد، کاملا برعکس: کار زیاد همراه با زمان زیادی برای حذف این رشدهای سبز آزاردهنده از آب و از آب سایر گیاهان (نیلوفرهای آبی و غیره) و مرز (سنگ) باید حذف شوند. اما برای جلوگیری از رشد جلبک چه باید کرد؟
- دستگاه های UVC راه حلی بیولوژیکی و کاملا کارآمد هستند اما مشکوک به ایجاد سرطان هستند.
- تجدید کامل آب در حوض باغ مطمئناً پیچیده تر، اما بسیار موثرتر است.
- گونه های ماهی جلبک خوار برای مهار جلبک های بیش از حد ایده آل هستند!
- همین خدمات خوب توسط گیاهان آبزی مصرف کننده مواد مغذی نیز ارائه می شود، مانند: B. Echinodorus یا Cryptocoryne.
