درختان هر سه تا چهار سال یکبار به نهالستان های درخت منتقل می شوند که به زبان فنی به آن مدرسه می گویند. هدف یک توپ ریشه دار است. مدرسه باعث ایجاد ریشه های جدید می شود. درختی در باغ که هرگز تربیت نشده است، این ساختار ریشه متراکم را ندارد. برای موفقیت پیوند خوب باید با آمادگی دقیق و زمان زیاد انجام شود.
سیستم ریشه از ریشه های اصلی و فرعی تشکیل شده است که حداقل به اندازه تاج درخت است. ریشه های ریز موجود در توپ ریشه آب و مواد مغذی را جذب می کنند. ریشه های ریز با یک ترانشه در اطراف درخت کوتاه می شوند که فاصله آن کمی بیشتر از قطر تاج است.ریشه های بزرگ نباید آسیب ببینند. اینها درخت را پشتیبانی می کنند و باید در مکان جدید به اندازه کافی از آن حمایت کنند.
کاشت درختان جوان
اگر درختان بیش از چهار سال سن نداشته باشند، هنوز سیستم ریشه ای با شاخه های گسترده ایجاد نکرده اند. در بهار، قبل از جوانه زدن درختان، می توان ریشه های ریز را با یک ترانشه دایره ای دور تنه قطع کرد. بیل تیز برای این کار مناسب است. برای اینکه به ریشه های زیر توپ برسند با بیل به صورت مورب به سمت تنه بریده می شوند. سنگر پر از خاک مخلوط با هوموس است.
در اواخر تابستان درخت را می توان در محل جدیدش دفن کرد. برای انجام این کار، یک سوراخ به اندازه کافی بزرگ حفر می شود که همچنین ده سانتی متر فضا برای خاک تازه در اطراف عدل باقی می گذارد. گلوله ریشه درخت حفاری شده با یک ماده گونی محکم می شود تا از هم نپاشد و ریشه های ریز پاره شود.در مکان جدید، درخت به همان اندازه در عمق زمین کاشته می شود. تنه نباید به طور جزئی دفن شود، در غیر این صورت خطر پوسیدگی وجود دارد.
در صورت وجود خطر ولوم، می توان عدل را در برابر مرور با توری سیمی درشت محکم کرد. زمین اطراف درخت محکم فشرده شده است تا درخت محکم در زمین بنشیند. این درخت در حال حاضر به آب زیادی نیاز دارد تا بتواند به خوبی ریشه دار شود. درختان بلندتر در جهت باد اصلی نیاز دارند تا گلوله های ریشه آنها در بادهای شدیدتر از زمین شل نشود.
درختان مسن نیاز به آمادگی طولانی دارند
اگر درختان مسن‌تر هستند، ریشه‌ها باید از یک سال قبل آماده شوند تا اطمینان حاصل شود که در مکان جدید رشد خوبی دارند. بهترین زمان برای این کار پاییز است، زمانی که فعالیت رشد به فاز خفته می رود. با استفاده از بیل، ابتدا سنگری حفر می شود که کمی بزرگتر از تاج درخت است. این می تواند چهل سانتی متر عمق داشته باشد تا به تمام ریشه های خوب برسد.برای اطمینان از جدا شدن هر چه بیشتر این ریشه ها در زیر درخت، ترانشه زیر ریشه های اصلی را تا جایی که ممکن است به سمت تنه گسترش دهید.
بعد از پر شدن مجدد ترانشه با مخلوط نصف گودبرداری و نیمی هوموس، ریشه ها باید به طور منظم و خوب آبیاری شوند. این امر باعث بهبود سیستم ریشه و تشکیل ریشه های ریز جدید می شود. برای جلوگیری از خشک شدن در تابستان می توان این ناحیه را با مالچ پوست پوشاند.
در اواخر تابستان آینده، توپ ریشه به اندازه کافی بهبود یافته و ریشه های ظریف جدیدی ایجاد کرده است که درخت را می توان پیوند زد. برای درختان برگریز، بهترین زمان برای انجام این کار پس از ریزش برگ ها است. در محل جدید چاله کاشت حفر می شود که دیواره های زیرین و جانبی آن با مخلوطی از خاک حفاری شده و کمپوست پوشانده شده است. اگر خاک محل جدید قوام متفاوتی داشته باشد با خاک محل قدیمی در چاله کاشت مخلوط می شود.
درخت حفر می شود و عدل برای حمل و نقل با استفاده از چنگال حفاری با دقت به اندازه آن کوچک می شود.گره زدن شاخه ها به هم باعث می شود درخت در هنگام حرکت قابل کنترل تر باشد. درخت در محل جدید در همان عمقی که در محل اصلی قرار داشت به زمین باز می گردد. برای اطمینان از اینکه تنه به طور ایمن و مستقیم می ایستد، آن را با طناب های متصل به ستون ها ثابت می کنند. فضاهای آزاد در چاله کاشت اکنون باید با کمپوست پر شده و فشرده شود.
آبیاری سخاوتمندانه اکنون به بستن آخرین حفره های خاک کمک می کند. اگر سطح هنوز با مالچ پوشانده شود، خاک به سرعت خشک نمی شود. برای جبران ریشه های از دست رفته، شاخه ها بریده می شوند. یعنی آب کمتری تبخیر می شود و ریشه باید آن را جذب کند.
مراقبت و کنترل پس از پیوند
درخت تا چند سال آینده نیاز به توجه زیادی دارد. کار زیر باید بارها و بارها بررسی و انجام شود:
- درخت باید به خوبی در برابر باد محافظت شود.
- ممکن است پایه های اضافی با طناب های ساخته شده از مواد طبیعی لازم باشد که نباید شل شوند.
- ناحیه ریشه باید به طور منظم و نه خیلی کم آبیاری شود.
- برای جلوگیری از خشک شدن خاک بالای ناحیه ریشه باید با لایه ضخیم پوست پوشیده شود
- بسیار مهم است که بررسی کنید آیا درخت به خوبی و به طور طبیعی رشد می کند یا خیر.
- بعد از سه تا چهار سال درخت رشد کرد
- درختانی با ریشه‌های کم‌عمق راحت‌تر از درختانی که ریشه‌های عمیق دارند به مکان جدید خود رشد می‌کنند.
- درختان برگریز دیر رشد پس از پیوند به زمان بیشتری برای عادت کردن نیاز دارند.
- بسیاری از درختان را می توان با دقت کافی جابه جا کرد.
کاشت درختان جوان کاری بی دردسر با آماده سازی و اجرای خوب است.هر چه سن آنها بیشتر باشد، در محل خود ریشه بیشتری دارند. به منظور جابجایی آنها، مقدار کار و زمان بیشتری مورد نیاز است. اگر شک دارید، برای گیاهان مسن یا دیگر شرایط خاک، مشاوره گرفتن از یک متخصص که تجربه پیوند درختان را دارد مفید است.
آنچه به طور خلاصه باید بدانید
اساساً هر درختی با هر اندازه ای قابل پیوند است. برای درختان کوچکتر، یک بیل کافی است، برای درختان بزرگتر به تجهیزات سنگین نیاز دارید تا بتوانید درختان را اصلا جابجا کنید. با این حال، کاملاً مانند سایر گیاهان کار نمی کند. در حالی که شما به سادگی گیاهان دیگر را حفر می کنید و آنها را در مکانی دیگر قرار می دهید، با درختان کمی با دقت بیشتری رفتار می کنید. فقط آن را حفاری نکنید و خوب باشید. اگر می خواهید درختان جوان تری را پیوند بزنید، این کار را انجام دهید:
- ریشه های اطراف درخت، کمی مورب به سمت درخت قطع شده است.
- پس از آن درخت را می توان در ماه آگوست/سپتامبر به محل جدید خود پیوند زد.
با درختان مسن‌تر همه چیز کمی متفاوت به نظر می‌رسد:
- اینجا، در ماه اوت، ترانشه ای به وسعت بیل به عمق حدود 40 سانتی متر در اطراف درخت حفر می شود (همچنین کمی مایل به سمت درخت است)
- و این خندق پر از خاک تازه است.
- درخت را می توان بهار آینده یا اواخر تابستان آینده پیوند زد.
- به ویژه حمایت از درختان پیوند شده با پایه مهم است.
- این چوب‌ها به درختان کمک می‌کنند و از سقوط در برابر بادهای شدید محافظت می‌کنند.
- درختان در مرحله رشد به آب زیادی نیاز دارند. گاهی اوقات 2 تا 3 سال طول می کشد.
برای جلوگیری از خشک شدن سریع خاک، پوشاندن دیسک درخت به ارتفاع حدود 10-15 سانتی متر با مالچ پوست مزیت است. این کار از خشک شدن محافظت می کند و همچنین زمین را در زمستان تا حدودی گرم و سست نگه می دارد.
