کاکتوس ها و ساکولنت ها گیاهانی بسیار کم تقاضا هستند که در انتخاب بستر تأثیر می گذارد. خاک های معدنی و فقیر از هوموس ترجیح داده می شوند، اما تغییرات احتمالی زیادی در ترکیب آنها وجود دارد. بسترهای معدنی را نیز می‌توانید خودتان مخلوط کنید تا بستر مناسبی برای پرورش کاکتوس‌ها و ساکولنت‌ها ایجاد کنید که در آن به خوبی رشد کنند.
کاکتوس ها و ساکولنت ها گیاهانی هستند که حتی برای افرادی که شست سبز ندارند نیز می توانند شادی زیادی به ارمغان آورند. هر کسی که قبلاً نگاه دقیق تری به کاکتوس ها داشته باشد به سرعت متوجه می شود که آنها در حال حاضر صعب العبورترین و نابارورترین مناطق کشور مبدا خود را مستعمره کرده اند.در این کشور، کاکتوس‌ها و ساکولنت‌ها به‌طور مشابه تقاضای کمی دارند و همچنین به خاکی نیاز دارند که غنی از مواد مغذی نباشد. بنابراین بستر ایده آل برای کاکتوس ها عمدتاً از اجزای معدنی تشکیل شده است. با این حال، گزینه های زیادی برای تنوع در هنگام انتخاب اجزای معدنی جداگانه وجود دارد، به این معنی که می توان بسترهای جداگانه را برای کاکتوس ها و ساکولنت ها مخلوط کرد.
زیرهای کاکتوس – کمتر، بیشتر
حدود 1800 نوع مختلف کاکتوس در سرتاسر جهان به اضافه هزاران نوع مختلف ساکولنت وجود دارد. علیرغم گونه های مختلف، این گیاهان یک چیز مشترک دارند - ترجیح آنها برای مکان هایی که با خاک غنی از مواد مغذی ضعیف مشخص می شود. بستر نیز باید بر این اساس ساختار داشته باشد، که برای اکثر کاکتوس ها باید کمی اسیدی باشد. مقدار pH بین 5.5 تا حداکثر 7 بهینه خواهد بود. مهم است که سطح نفوذپذیری هوا و آب بالا باشد.همانطور که در طبیعت، جایی که کاکتوس ها و ساکولنت ها در خاک های سنگی و شنی رشد می کنند، غرقابی وجود ندارد و مواد مغذی اضافی می توانند از بین بروند. این برای رشد در گلدان نیز مهم است، زیرا کاکتوس‌ها و ساکولنت‌ها بلافاصله پس از لقاح ذخیره می‌شوند، که معمولاً به شکل مایع است و مواد مغذی اضافی منجر به کوددهی بیش از حد می‌شود.
زیرهای نامناسب
خاک گلدان های تجاری برای کاکتوس ها و ساکولنت ها کاملا نامناسب است، زیرا می تواند منجر به رشد قوی شود، اما می تواند منجر به پوسیدگی نیز شود. علاوه بر این، بستر نباید از مقدار pH از هفت تجاوز کند، در غیر این صورت خاک بیش از حد اسیدی می شود که در دراز مدت باعث از بین رفتن کاکتوس ها می شود. اگر مطمئن نیستید که خاک چه مقدار pH دارد، می توانید یک مجموعه آزمایشی از داروخانه تهیه کنید و مقدار pH را خودتان تعیین کنید.هر ماده معدنی برای کاکتوس ها مناسب نیست و به هیچ عنوان نباید از ماسه ساختمانی استفاده کرد. این حاوی آهک بیش از حد است و می تواند منجر به چیزی شود که به عنوان کلروز شناخته می شود. این امر از تشکیل کلروفیل جلوگیری می کند که در دراز مدت منجر به مرگ کاکتوس ها و ساکولنت ها می شود.
نکته:
در صورتی که آب آبیاری بسیار آهکی باشد، بستر باید از نظر میزان آهک تنظیم شود. در اینجا به طور کلی باید به بستری با آهک کمتر توجه کرد، زیرا کاکتوس ها از طریق آب آبیاری آهک تامین می شوند.
جمعیت
لیست بسترهای احتمالی طولانی است، زیرا اگرچه همه کاکتوس‌ها و ساکولنت‌ها بسترهای فاقد مواد معدنی و مواد مغذی را ترجیح می‌دهند، برای مثال گونه‌های ساکولنت خانگی نسبت به مثلاً ساکولنت‌های مکزیکی نسبت بیشتری از هوموس را تحمل می‌کنند.
لاواگروس
لاواگروس ماده ای آتشفشانی است که اندازه دانه آن باید بین سه تا هفت میلی متر باشد. این خاصیت را دارد که می تواند مقدار زیادی آب را در خود ذخیره کند و سپس به تدریج به گیاهان باز می گردد.
سنگ پوکه
شن پامیس نیز منشا آتشفشانی دارد و مقدار pH کمی اسیدی دارد. فقط باید از اجزای شن ریز شن پوکه استفاده کرد، زیرا ماسه یا گرد و غبار ریز می تواند بستر را به صورت غیر ضروری فشرده کند.
Urgesteinsgrus
Ursteinsgrus از گرانیت یا گنیس تشکیل شده و کمی اسیدی است. مزیت آن این است که این ماده دارای نسبت بالایی از مواد مغذی مانند پتاسیم یا آهن است که به تدریج از سنگ خارج شده و به کاکتوس ها و ساکولنت ها می رسد.
تبلیغ گسترده
Blähschierer برای ایجاد زهکشی در ته گلدان ایده آل است. همچنین پایداری را تضمین می کند و در عین حال نفوذپذیری هوا و آب را تضمین می کند.
شن کوارتز/شن کوارتز
ماسه کوارتزی یا شن کوارتز برای شل کردن بستر استفاده می شود و همچنین می توان از آن برای پوشاندن سطح استفاده کرد.
زمین دیاتومه
خاک دیاتومه دارای مقدار pH در حدود 5.5 است و به تدریج مواد مغذی مهمی برای کاکتوس ها و ساکولنت ها آزاد می کند. همچنین می تواند رطوبت را به خوبی ببندد که از تشکیل کپک جلوگیری می کند.
علاوه بر این افزودنی ها، افزودنی های دیگری مانند خاک رس، پرلیت و خیلی چیزهای دیگر نیز وجود دارند که به بستر اضافه می شوند. هنگام انتخاب مواد افزودنی، مهم است که مواد مورد استفاده آنهایی باشند که در سرزمین کاکتوس ها و ساکولنت ها نیز یافت می شوند.
میکس بهینه
اگر تجربه کمی در مورد کاکتوس دارید، می توانید خاک آماده را از فروشگاه تخصصی بگیرید و با مواد افزودنی مخلوط کنید. با این حال، نسبت خاک کاکتوس نباید بیش از 75٪ باشد و 25٪ باقیمانده را می توان به عنوان مثال با شن سنگ پا پر کرد که می تواند مواد مغذی را نیز به خوبی ذخیره کند.اگر قبلاً در زمینه پرورش کاکتوس‌ها تجربه دارید، می‌توانید کل بستر را خودتان مخلوط کنید، که برای مثال می‌تواند حاوی مقدار کمی هوموس باشد که حداقل سه سال از عمر آن می‌گذرد. با این حال، برای کاشت کاکتوس ها و ساکولنت ها، نسبت هوموس باید کمی بیشتر باشد و حدود 1/3 را به خود اختصاص دهد. بقیه شامل بستر معدنی ریز الک شده است که با هوموس مخلوط شده است.
نکته:
بستر کاکتوس ها و ساکولنت ها که از عمده فروشان می آیند اغلب در دراز مدت برای گیاهان مناسب نیستند. بنابراین، گیاهان باید سریعاً با یک بستر تازه مخلوط شوند تا مثلاً غرقابی یا پوسیدگی ریشه های بعدی ایجاد نشود.
سوالات متداول
سوبسترا قبل از کاشت چگونه درمان می شود؟
قبل از استفاده از بستر معدنی به خوبی مرطوب شده و به مدت 30 دقیقه در فر با دمای حدود 150 درجه سانتی گراد استریل می شود.به عنوان مثال، این هاگ قارچ ها را از بین می برد، که می تواند به گیاهان آسیب برساند. خاک استریل شده به ویژه هنگام کاشت اهمیت دارد، زیرا در غیر این صورت بذرهای خارجی می توانند جوانه بزنند و مواد مغذی را بی جهت از کاکتوس ها و ساکولنت ها دور کنند.
گلدان سفالی یا پلاستیکی؟
نظرات در اینجا در هر صورت متفاوت است، زیرا هر دو مزایا و معایبی دارند. گلدان های سفالی تبخیر سریعتر را افزایش می دهند، اما می توانند به سرعت بشکنند و گران هستند. گلدان های پلاستیکی پایدارتر و ارزان تر هستند، اما نیاز به زهکشی بهتری دارند زیرا تبخیر بسیار کندتر است.
