با سه گانه خشمگین گل، برگ های تزئینی و رنگ های پاییزی، درخت لاله سزاوار صندلی جلویی در باغ است. گل های زیبای لاله شکل نمی توانند ارتباط نزدیک خود را با ماگنولیا انکار کنند. جدای از آن، درخت زینتی خود را با رشدی باشکوه نشان می دهد و نیازهای خاصی دارد. در اینجا با تمام جزئیات پرورش حرفه ای آشنا شوید. در این راهنما شما همه چیز را در مورد مراقبت و برش یک لاله لیریودندرون یاد خواهید گرفت.
مکان
انتخاب مکان یک عملکرد کلیدی در کشت موفق است. نگاهی به خانه درخت لاله روشن می کند که کدام معیار مهم است. منطقه پراکنش اصلی در شرق و جنوب شرق آمریکای شمالی با رشته کوه های آپالاچیان گسترش می یابد. در شمال زیستگاه آن تا رود آیلند گسترش می یابد. در جنوب، مرز منطقه زادگاه او در مرز شمالی فلوریدا است.
بنابراین، تولیپیفرا Liriodendron در شرایط آب و هوایی مشابه با آنچه در اروپای مرکزی غالب است استفاده می شود. با این حال، تابستان ها به طور قابل توجهی گرمتر است و بارندگی بیشتری دارد. در زمستان آب و هوا معتدل تر است. علاوه بر این، درخت لاله به عنوان درختی با ریشه های کم عمق رشد می کند که آن را مستعد باد پرتاب می کند. بنابراین، مکانی را با این مشخصات انتخاب کنید:
- مکانی آفتابی تا نیمه سایه با حداقل 4 ساعت آفتابی در تابستان
- گرم و محفوظ از باد
- خاک مغذی تازه تا مرطوب
- ترجیحا شنی-لومی وخوش زهکشی
- PH خنثی تا کمی اسیدی یک مزیت است
- در گلدان بزرگ، خاک گلدانی از نظر ساختاری پایدار و بدون پیت
یک درخت لاله به خاک فشرده با توقف رشد واکنش نشان می دهد. بنابراین لطفا از نزدیکی به مسیرها، صندلی ها و مناطق سنگفرش خودداری کنید. اگرچه ابعاد چشمگیر آن مستلزم یک قرارگیری منفرد است، اما مکان همچنان باید در محافظت از پرچین ها، بوته ها یا درختان تعبیه شود.
نکته:
درخت لاله آمریکای شمالی را با درخت لاله آفریقای جنوبی (Spathodea campanulata) اشتباه نگیرید، زیرا آنها از نظر گیاه شناسی مرتبط نیستند و بومی مناطق مختلف جهان هستند. در حالی که Liriodendron tulipifera در سنین بالا تا 20- درجه سانتیگراد مقاوم است، همنام آفریقایی آن در دمای کمتر از 15 درجه سانتیگراد می لرزد.
آبیاری در تابستان
همانطور که گشت کوتاهی در شرایط عمومی زیستگاهش در آمریکای شمالی نشان می‌دهد، درخت لاله با بارندگی‌های فراوان در تابستان تغذیه می‌شود. به همین دلیل، تکامل دلیلی برای تجهیز درخت زینتی به سیستم ریشه عمیق ندید. در گرمای تابستان و خشکسالی در آب و هوای اروپای مرکزی، این گیاه با تنش خشکی تهدید می شود. نحوه آبیاری صحیح درخت لاله در تابستان:
- هیچ وقت اجازه ندهید خاک خشک شود
- در صورت احساس خشکی سطح، آبیاری لازم است
- در تابستان که بارانی نیست کاملاً آبیاری کنید
- شیلنگ آب را به مدت 60 دقیقه دو تا سه بار در هفته روشن کنید
در گلدان به دلیل موقعیت باز بودن ریشه ریشه سریعتر از بستر خشک می شود.لطفاً هر روز با استفاده از تست انگشتی وضعیت خاک گیاه را بررسی کنید. انگشت شست خود را به عمق یک تا دو سانتی متر داخل بستر فشار دهید. در اینجا رطوبت احساس نکنید، آبیاری را ادامه دهید تا نعلبکی پر شود. در اواسط تابستان ممکن است این کار در اوایل صبح و دوباره در شب ضروری باشد. توجه به این نکته ضروری است که درخت لاله را بیش از حد آبیاری نکنید زیرا برگ های مرطوب باعث افزایش حساسیت به عفونت های قارچی می شود.
کوددهی در تابستان
با سرعت رشد تا 70 سانتی متر در سال، درخت لاله صرفاً به همین دلیل انرژی زیادی مصرف می کند. برای اطمینان از اینکه پوشش متراکم گل و برگ ایجاد می شود، بازوهای گل درخت را با یک منبع منظم از مواد مغذی حمایت کنید. نحوه بارور کردن لاله لیریودندرون با تخصص:
- در بستر: آوریل تا آگوست، هر 4 هفته یکبار کمپوست برگ بالغ را به همراه غذای شاخ اضافه کنید
- 3 تا 5 لیتر کمپوست را با 100 گرم آرد شاخ روی سطح در هر متر مربع پاک کنید و دوباره در آن بریزید
- درعوض، از کود معدنی ارگانیک بلند مدت در فروردین، خرداد و مرداد استفاده کنید
- در سطل: فروردین تا مرداد هر هفته یک کود مایع به آب آبیاری اضافه کنید
با کودی که بر پتاسیم تاکید دارد می توانید در اواخر تابستان مقاومت زمستانه را تقویت کنید. بنابراین، در ماه اوت، منبع مواد مغذی را به کود گیاهی غنی از پتاسیم تغییر دهید یا یک کود پتاسیم مانند Patentkali اضافه کنید. لطفا کود دهی را حداکثر در ابتدای شهریور ماه متوقف کنید تا شاخه ها قبل از زمستان بالغ شوند. شاخه های تازه و بدون چوب در پاییز مقاومت زمستانی را ضعیف می کند و درخت لاله را مستعد آسیب سرما می کند.
نکته:
محل درخت لاله را با دقت انتخاب کنید. گیاه حساس ماگنولیا یکی از درختانی است که حتی در جوانی دوست ندارند پیوند بزنند. بنابراین کشت اولیه در گلدان با کاشت دیرتر نیز توصیه نمی شود.
مراقبت در زمستان
درخت لاله در اواخر پاییز برگ می ریزد که شرایط زمستان گذرانی سالم را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. با این وجود، درخت زینتی باید در طول سالها تحمل سرمای قوی خود را تا -20 درجه سانتیگراد ایجاد کند. مراقبت در زمستان در درجه اول با هدف محافظت از Liriodendron tulipifera از یخبندان شدید و تنش خشکی زمستانی است.
- در 5 سال اول: صفحه درخت را با برگ و سوزن بپوشانید، تاج ها را با پشم گوسفند بپوشانید
- در سالهای بعد: تنه ها را با روبان جوت یا پشم گوسفند بپیچید تا از آفتاب زمستانی محافظت کنید
- درعوض، تخته های چوبی را به تنه تکیه دهید یا اطراف پوست را با حصیرهای نی احاطه کنید
- آبیاری درخت لاله در زمان یخبندان در روزهای معتدل
- از شهریور تا اسفند کود ندهید
لطفاً سطل را روی یک بلوک چوبی عایق قرار دهید. اگر ظرف سنگین روی غلتک گیاهی است، حفره بالای زمین را با برگ یا کاه بپوشانید. ظرف را با یک کت زمستانی از پشم یا پشم بکر و یک حصیر نارگیلی اضافی که 10 سانتی متر فراتر از لبه ظرف کشیده شده است بپیچید. بستر را با یک لایه ضخیم از برگ، نی یا براده های چوب بپوشانید. به محض اینکه درجه حرارت در بهار برای همیشه از نقطه انجماد فراتر رفت، محافظ زمستانی را در بستر و گلدان به طور یکسان بردارید. فقط پوست حساس تنه باید تا فروردین از آفتاب شدید محافظت شود تا ترک نخورد.
برش
یک درخت لاله شبح زیبای خود را با یک تاج ستونی تا مخروطی شکل می‌دهد که بعداً بدون هیچ گونه مداخله باغبانی با قیچی و اره، تاجی را گسترش می‌دهد. هرس تنها بخشی از برنامه مراقبتی در موارد استثنایی است.اگر درخت بیش از حد بزرگ شود، تاج آن برهنه یا بسیار قدرتمند شود، می توانید کمبود را برطرف کنید. بهترین زمان برای برش شکل و نگهداری در دوره بدون برگ بین نوامبر/دسامبر و مارس/آوریل است. اصلاحات گاه به گاه را می توان در تابستان، بلافاصله پس از پایان دوره گلدهی انجام داد. نحوه صحیح قطع درخت لاله:
- شاخه های یخ زده را به چوب سالم برش دهید
- شاخه‌های مرده روی آسترینگ را نازک کنید
- شاخه های کوتاه بیش از حد بلند به طول دلخواه
- شاخه‌هایی را که به سمت داخل تاج می‌روند بردارید یا به سمت چشمی که رو به بیرون است برش دهید
برای برداشتن یک شاخه ضخیم از روی تاج، یک روز ابری و خشک در تابستان ایده آل است. این مزیت را دارد که بریدگی در اواسط فصل رشد سریعتر بهبود می یابد. برش مناسب نیاز به یک روش گام به گام دارد.ابتدا شاخه را از زیر در فاصله 20 سانتی متری از تنه دید. سپس اره را کمی به سمت بالا از بالا و اره قرار دهید تا شاخه جدا شود. فقط در این صورت است که خرد روی Astring را قطع می کنید. به ضخیم شدن بین شاخه و تنه، ریسمان می گویند. این مهره نباید آسیب ببیند. با این وجود، هیچ باقیمانده ای به شکل قلاب پوششی نباید باقی بماند، زیرا پاتوژن های بیماری زا در اینجا کار آسانی دارند.
گلهای پژمرده را پاک کنیم یا نه؟
فنجان های بزرگ گل، تا اندازه 10 سانتی متر، تا پاییز به میوه های چشمگیر با شکلی بدوی تبدیل می شوند. اینها به طور مبهم یادآور مخروط های مخروطی هستند. این به سختی تعجب آور است، زیرا به عنوان یک گیاه ماگنولیا، درخت لاله متعلق به کلاس آنژیوسپرم ها است. برای اینکه خود را از تزیین میوه های پاییزی محروم نکنید، کافی است گل های پژمرده را سرپا بگذارید.جدای از آن، احتمالاً برداشتن گل های پژمرده از یک تاج یک متری به منظور جلوگیری از خود کاشت، کار پیچیده ای خواهد بود.
نکته:
آیا باغ شما به اندازه درخت لاله ای به ارتفاع ۳۵ متر و عرض ۲۰ متر جادار نیست؟ سپس کشت رقم Liriodendron tulipifera 'Fastigiatum' ایده خوبی است. درخت لاله ستونی ارتفاع خود را به 15 تا 18 متر محدود می کند و عرض آن حداکثر تا 6 متر است.
اشتباهات رایج مراقبت
اگر درخت لاله برگ‌هایش را بریزد، شاخ و برگ‌هایش در اواسط تابستان زرد شود یا گل شکوفا نشود، معضل معمولاً ناشی از بی‌توجهی به مراقبت است. ما در زیر متداول ترین علل را با نکاتی برای حل مشکل برای شما خلاصه کرده ایم:
- تنش خشکی باعث ریزش برگ می شود: آبیاری منظم و فراوان در هر زمانی از سال بدون ایجاد غرقابی
- آب سخت باعث زرد شدن برگها می شود: آبیاری در درجه اول با آب باران یا آب شیر نرم
- کمبود مواد مغذی باعث پراکندگی گلها می شود: از بهار تا پاییز به صورت ارگانیک با کمپوست برگ اسیدی کود دهید
- کمبود پتاسیم بر سختی زمستان تأثیر می گذارد: در مرداد ماه با کود پتاس یا کود گیاهی کوددهی کنید
- نمک های یخ زدایی به ریشه ها آسیب می رساند: نمک جاده را در مجاورت درخت لاله نمالید
در اکثر موارد خاک ورزی بیش از حد مسئول مشکلات درخت لاله است. سیستم ریشه کم عمق به اختلال و آسیب ناشی از چنگک یا بیل باغچه بسیار حساس است. لطفا فقط کود آلی را روی سطح بمالید و علف های هرز را با دستان خود بیرون بیاورید.
بیماری ها و آفات
درخت لاله معمولا از بیماری در امان است.همین امر در مورد هجوم آفات نیز صدق می کند. از آنجایی که درخت زینتی از مناطق دوردست به باغ‌ها و پارک‌های ما آمده است، هنوز هیچ حشره‌ای روی برگها، گلها و شاخساره‌های آن متخصص نشده است. تنها استثناء شته های همه جا حاضر هستند که دوست دارند از رشد تازه لذت ببرند. برگ های چسبنده یکی از علائم شایع آلودگی به شپش است، زیرا آنها عسلک را به عنوان یک ماده زائد دفع می کنند. اگر به راحتی به تاج رسیدید با محلول 1 لیتر آب و 20-40 گرم صابون مایع با آفات مبارزه کنید.
در غیر این صورت تالارها و کفشدوزک ها آفات را تحت کنترل نگه می دارند. با تجهیز تنه به حلقه های چسب می توانید به طور موثری از کلونیزاسیون اولیه جلوگیری کنید. از مانع چسبنده برای جلوگیری از حمل شته ها به تاج مورچه ها استفاده کنید. مورچه های باهوش از این استراتژی برای بدست آوردن عسل دلخواه استفاده می کنند.
