کدوهای کوهنوردی برای کشت سبزیجات با صرفه جویی در فضا ایده آل هستند - اما به مواد مغذی و آب فراوان نیز نیاز دارند. بنابراین تلاش لازم برای مراقبت را نباید دست کم گرفت. هر کسی که علاقه مند است می تواند بفهمد که چگونه می تواند آسان تر باشد و کدام پایه ها مناسب هستند، و همچنین هر چیزی که ارزش دانستن دارد، از انتخاب مکان تا برداشت.
مکان
کدوهای کوهنوردی در مکان های آفتابی تا نیمه سایه رشد می کنند. لازم به ذکر است که بسته به نوع انتخابی، ارتفاع آن تا دو متر نیز می رسد. بنابراین باید فضای کافی در بالا وجود داشته باشد.کاشت حداقل دو کدو سبز کوهنوردی توصیه می شود. این برای عملکرد هر دو محصول مفید است.
نکته:
برای تثبیت، نزدیک بودن به دیوار یا نرده محکم و استوار توصیه می شود.
زیرلایه
بستر برای بالا رفتن از کدو سبز باید نفوذپذیر، نسبتاً دارای آب نگهدارنده و غنی از مواد مغذی باشد. به عنوان پایه مناسب عبارتند از:
- خاک باغ
- خاک کمپوست
- خاک کاشت
- خاک نباتی
برای غنی سازی با مواد مغذی مورد نیاز، می توان کمپوست خوب پوسیده را اضافه کرد، از خاک از پیش کوددهی شده استفاده کرد یا کود کند رهش را با آن مخلوط کرد.
کاشت
کدوبالای کوهنوردی را می توان بین فروردین و خرداد کاشت. قبل از جوانه زدن در داخل خانه از اوایل ماه مارس امکان پذیر است. مراحل زیر مهم هستند:
- خاک رشد به عنوان بستر استفاده می شود که بذرها فقط با آن کمی پوشیده می شوند.
- سطح زیر لایه کمی مرطوب نگه داشته می شود.
- در صورتی که کاشت در مکانی روشن در دمای بین 18 تا 25 درجه سانتیگراد قرار گیرد، جوانه زنی سریعترین اتفاق می افتد. به عنوان مثال، یک طاقچه بدون پیش نویس مناسب است.
- به محض اینکه گیاهان جوان دارای چهار برگ شدند، می‌توان آنها را در بستری که در بالا توضیح داده شد دوباره گلدان کرد و به بیرون برد. با این حال، فقط در روزهای گرم و بدون یخبندان. اگر در شب انتظار می‌رود سرما بخورد، مثلاً در زمان یخ‌سنت‌ها، گیاهان باید به خانه بازگردانده شوند. کاشت در فضای باز امکان پذیر است به محض اینکه دما دیگر از 10 تا 15 درجه سانتیگراد کمتر نشود، حتی در شب.
گیاهان
به عنوان جایگزینی برای کاشت خود، کدو سبز را می توان به عنوان یک گیاه جوان نیز خریداری کرد. اگرچه اینها کمی بیشتر هزینه دارند، اما به تلاش بسیار کمتری نیز نیاز دارند. با این حال، آنها همچنین نیاز به محافظت در برابر یخبندان دیررس دارند. بنابراین کاشت در فضای باز نباید تا پایان ماه مه یا اوایل ژوئن انجام شود. هنگامی که در ظروف و با دمای مناسب در روز رشد می کنند، می توان گیاهان را در فضای باز قرار داد و در صورت کاهش دما به داخل خانه بازگرداند.
ریختن
کدوبالای کوهنوردی مانند اقوام پررشد خود بسیار سریع رشد می کند و به همین دلیل و به دلیل آفتابی بودن به آب فراوان نیاز دارد. بیشتر مایع نیز از طریق برگ های بزرگ آزاد می شود. آبیاری باید به طور روزانه انجام شود، به ویژه در مکان هایی در سمت جنوبی، با ساعات زیادی آفتاب یا درجه حرارت بالا. علاوه بر استفاده از آبی که تا حد امکان نرم و کم آهک باشد، آبیاری از زیر نیز مهم است.
برگ های زولبیا کوهنوردی را نباید هنگام آبیاری خیس کرد، زیرا این کار به سرعت منجر به سوختگی و تغییر رنگ می شود. قوطی آبیاری یا درست بالای سطح زمین قرار می گیرد یا می توان از قیف به عنوان کمک آبیاری استفاده کرد. با کدو سبز رطوبت گیر نیز باید از غرق شدن آب جلوگیری کرد.
کوددهی
کدوهای کوهنوردی تغذیه کننده های سنگینی هستند و بنابراین به مقادیر زیادی مواد مغذی نیاز دارند. بنابراین، از یک طرف، مخلوط کردن کمپوست یا کود در بستر هنگام کاشت و از سوی دیگر، تکرار کوددهی در صورت لزوم مهم است. افزودن ماده مغذی دوم می تواند دو تا سه ماه در هنگام استفاده از کمپوست یا کود طولانی مدت صبر کند. آبیاری خوب گیاهان پس از این اقدام بسیار مهم است. این کار توزیع یکنواخت مواد مغذی را تضمین می کند و از سوختگی های شیمیایی روی ریشه ها جلوگیری می کند.
مسیرها
کدوهای کوهنوردی می توانند - بسته به نوع انتخابی - به ارتفاع بین 60 تا 200 سانتی متر برسند. بنابراین به وسایل کمکی مناسب برای کوهنوردی نیاز دارید. با توجه به میوه های درشت و گاهی سنگین، وسایل کمکی کوهنوردی باید پایدار و مستحکم باشند. علاوه بر طبیعت، دسترسی به گیاهان نیز مهم است. شاخه های میوه دار باید حداقل از دو طرف به راحتی قابل دسترسی باشند. در غیر این صورت، نه تنها برداشت مشکل می شود، بلکه تهویه شاخه ها و برگ ها نیز محدود می شود. این به نوبه خود می تواند خطر ابتلا به آفات و بیماری ها را افزایش دهد.
بسته به محل و کاشت در فضای باز یا در ظروف، وسایل کمکی کوهنوردی زیر ممکن است مناسب باشند:
وایرفریم
شبکه های ساخته شده از سیم ارزان هستند و می توان آنها را نسبتاً آسان خم کرد و برش داد - یعنی با شرایط محلی سازگار است. با این حال، انواع پایدار باید انتخاب شود تا کدو سبز سنگین منجر به تغییر شکل ناخواسته نشود.
طناب
سیم یا طناب – طناب های کشیده را نیز می توان به طرز شگفت انگیزی تنظیم کرد. با این حال، آنها فقط برای مکان هایی مناسب هستند که حداقل تا حدی پوشیده شده اند، مانند بالکن یا تراس. برای محکم کردن ساقه ها باید از سه طناب برای هر بوته استفاده کرد.
ترلیس
ساخته شده از چوب یا پلاستیک، داربست ها کمک های سنتی کوهنوردی هستند و برای بالا رفتن از کدو سبز نیز مناسب هستند. با این حال، گیاهان و میوه ها معمولاً فقط از یک طرف قابل دسترسی هستند. اگر می‌خواهید از این امر جلوگیری کنید، باید شاخه‌ها را زودتر به سمت پشت پرده هدایت کنید. برای انجام این کار، شاخه ها با دقت از طریق سوراخ ها هدایت می شوند.
Staves
آنها ساده هستند، به راحتی در زمین فرو می‌شوند و اجازه دسترسی آزادانه به کدو سبز را از هر طرف می‌دهند. برای اینکه چوب ها بتوانند به عنوان یک کمک ثابت برای بالا رفتن عمل کنند، حداقل باید از دو تا سه چوب ساخته شده از پلاستیک مقاوم، بامبو یا فلز در هر کدو سبز کوهنوردی استفاده شود.
نکته:
علاوه بر نوع و جنس وسایل کمکی کوهنوردی، چسباندن شاخساره ها نیز برای بالا رفتن از زولبیا مهم است. گیره های رافیا، ریسمان، سیم و همچنین گیره های گیاهی برای این کار مناسب هستند. زیرا حتی اگر خود گیاه بتواند به پرده ها یا میله ها بچسبد، تثبیت های اضافی باعث محافظت و پشتیبانی بهتر در هنگام باد و طوفان می شود.
فرهنگ سطلی
کدو سبز برای کاشت در ظروف نیز مناسب است. بنابراین حتی می توان آن را در بالکن پرورش داد. اما در این نوع فرهنگ باید به چند نکته توجه کرد:
جلد
گلدان باید حداقل ده لیتر حجم داشته باشد. گلدان های کوچکتر نه تنها پایداری ناکافی را ارائه می دهند، بلکه تلاش تعمیر و نگهداری را نیز به میزان قابل توجهی افزایش می دهند. با این حال، هر چه کاشت بزرگتر باشد، عرضه آن آسان تر است.
آب
در یک سطل، زولبیا کوهنوردی نمی تواند آب خود را به خوبی در زمین باز تامین کند. یعنی نیاز به آبیاری بیشتر دارد. در روزهای بسیار گرم حتی ممکن است نیاز به آبیاری در صبح و عصر باشد. در عین حال باید از غرقابی فوراً جلوگیری کرد. یک لایه زهکشی کم عمق یا عدم استفاده از کاشت می تواند این امر را تضمین کند.
کوددهی
از آنجایی که زیرلایه کمتر و در نتیجه مواد مغذی کمتری برای کدو سبز در گلدان موجود است، کوددهی هنگام رشد در گلدان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. وسایل مناسب مقادیر کم کمپوست، آب حوضچه، کود گیاهی و کود گیاهی است که تا زمان برداشت ماهی یک بار داده می شود.
ترکیب
کدو سبز کوهنوردی سالانه نیازی به پیرایش ندارد. برگ ها و شاخساره های آسیب دیده را فقط در صورت آلودگی به آفات یا عفونت ویروس ها یا قارچ ها باید قطع کرد.برای این کار از یک چاقوی تیز یا قیچی استفاده می شود. تیغه های ابزار برش قبل و بعد از استفاده ضدعفونی می شوند تا از انتقال آفات یا میکروب ها جلوگیری شود.
بلوم
کدو سبز نسبتاً سریع گل تولید می کند. گل ها می توانند ماده یا نر باشند و در هر صورت خوراکی هستند. اگر می خواهید آنها را برداشت و در سالاد استفاده کنید، پر کنید، سرخ کنید یا بپزید، باید به نکات زیر توجه کنید:
گل نر
میوه نمی دهند و ساقه ساده و بدون ضخیم شدن دارند. این باعث می‌شود گلهای نر به راحتی شناسایی شوند و بدون کاهش محصول برداشت شوند.
گل ماده
گلهای ماده باید با بیرون آمدن میوه ها روی گیاه باقی بمانند. روی ساقه دقیقاً پشت گل ضخیم شدن واضحی وجود دارد.
زمان برداشت
برای اینکه گلهای ماده بارور شوند باید در مجاورت گلهای نر قرار گیرند. بنابراین نباید بلافاصله به محض باز شدن جوانه ها، گل های نر را حذف کرد. بهتر است چند روز صبر کنید تا گرده به مادگی گل ماده برسد. اگر نمی خواهید بدون لقاح توسط حشرات انجام دهید، می توانید خودتان با یک برس این کار را انجام دهید.
برداشت
برداشت زولبیا کوهنوردی می تواند به محض رسیدن میوه ها به اندازه مناسب آغاز شود. زمانی که این زمان فرا می رسد بستگی به گونه انتخابی دارد.به عنوان یک قاعده طولی بین 15 تا 25 سانتی متر باید بدست آید. اگر به طور قابل توجهی طولانی تر و ضخیم تر شوند، مشکلات زیر ممکن است رخ دهد:
- میوه ها خشک و گاهی چوبی می شوند
- خطر ترکیدن میوه ها افزایش می یابد
- گیاه یا شاخساره ها تحت تاثیر وزن قرار می گیرند
بنابراین بهتر است برداشت را به تدریج انجام دهید و میوه ها را برای مدت طولانی روی کدوهای کوهنوردی نگذارید. با مراقبت بهینه و آب و هوای مناسب، فصل برداشت می تواند تا پاییز نیز ادامه یابد.
بیماری ها و آفات معمولی
کدو سبز با مراقبت مناسب نسبتاً مقاوم است اما همچنان خطر آفات و بیماری ها وجود دارد. معمولی عبارتند از:
حلزون
حلزون‌ها عمدتاً به گیاهان جوان و شاخه‌های جوان حمله می‌کنند و می‌توانند صدمات قابل‌توجهی به زولبیاهای کوهنوردی وارد کنند. بنابراین در صورت مشاهده باید فوراً برداشته شوند. گلوله های حلزونی یا تله های حلزونی نیز می توانند مفید باشند.
شته
شته‌ها به‌ویژه تهدیدکننده به نظر نمی‌رسند، اما می‌توانند به زولبیا در حال صعود آسیب بزنند، منجر به پیچ‌خوردگی و تغییر شکل برگها و شاخه‌ها شوند و در نتیجه بر عملکرد نیز تأثیر بگذارند.اگر خود آفات روی گیاه مشاهده شد، یک پوشش سیاه چرب نمایان شد و یا تغییر شکل های فوق الذکر نمایان شد، باید بلافاصله اقدامات متقابل مناسب انجام شود.
این شامل:
- رهاسازی هدفمند کفشدوزکها به عنوان شکارچیان طبیعی
- سمپاشی با سموم تجاری
- پاشی با آب گزنه
کپک
کپک از طریق لکه ها و پوشش های سفید روی برگ ها قابل توجه است. این گیاه را ضعیف می کند و بنابراین می تواند تأثیر منفی بر عملکرد داشته باشد. درمان ها و اقدامات زیر موثر است:
- حذف همه برگها و شاخساره های شدیدا آسیب دیده
- استفاده از محصولات گیاهی در برابر قارچ
- از مخلوط نه تا ده قسمت شیر کامل تازه و یک قسمت آب برای اسپری مکرر کدو سبز استفاده کنید
اگر تصمیم دارید از محلول شیر و آب استفاده کنید، باید نیم ساعت بماند و سپس با آب زلال بشویید. محلول باید هر سه روز یکبار اسپری شود تا زمانی که کپک از بین برود.
ویروس موزاییک زرد
این عفونت ویروسی با علائم متعددی خود را نشان می دهد. زیر:
- لکه های زرد روی برگها
- رشد ضعیف
- برگها و شاخه های کوتاه رشد
- میوه های بد شکل
ویروس موزاییک زرد بدون درمان باعث از بین رفتن گیاه می شود. پیشگیری با جلوگیری یا از بین بردن سریع هجوم شته ممکن است، زیرا آفات می توانند ویروس را منتقل کنند. انتخاب انواع زولبیا کوهنوردی مقاوم نیز می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.
اشتباهات معمول مراقبت
علاوه بر آبیاری مکرر و کوددهی هماهنگ، نگهداری از کدو سبز نسبتاً آسان و مقاوم است. با این حال، اشتباهات در کشت می تواند باعث شود که محصول در برابر بیماری ها و آفات مستعدتر شود یا در صورت آلودگی سریعتر خسارت قابل توجهی را متحمل شود. مراقبت مناسب نیز بخشی از اقدامات پیشگیرانه در برابر عفونت ها و انگل ها است. به طور خاص باید از اشتباهات مراقبتی زیر اجتناب کرد:
- مصرف مایعات خیلی کم
- غرقابی به دلیل نداشتن زهکش یا نبودن زهکش
- مصرف خیلی کم مواد مغذی
- لوکیشن سایه
- بدون محافظت در برابر یخبندان
در صورت کاهش رشد، تغییر رنگ یا حتی پژمرده ظاهر شدن گیاه، شرایط محل و کشت بر این اساس باید بررسی شود.
